انتقاد از آموزش آزاد
باز شکل تدریس یک روش بسیار بحث برانگیز است و به نظر می رسد که تفاوتی بین صفت open و واژه آموزش وجود دارد. بنابراین ، از نظر منتقدان آموزش آزاد ، این اصلاً نمی تواند یک آموزش باشد. مشکل اصلی در اجرای آموزش آزاد این است که تاکنون مفهوم جامعی وجود ندارد.
در نتیجه ، نظرات معلمان در مورد آنچه با دستورالعمل باز می فهمند متفاوت است. به دلیل این درک فردی از کلاس های باز، هیچ مطالعه قابل مقایسه ای وجود ندارد. بعلاوه ، بین آنچه که معلمان جداگانه از آن مهم می دانند اختلاف وجود دارد یادگیری مطالب و آنچه دانش آموزان در واقع می آموزند.
روشهای آموزش آزاد
کلاسهای باز از روشهای مختلفی تشکیل شده اند یا می توانند شامل روشهای بسیار متفاوتی باشند. یک روش به عنوان مثال برنامه هفتگی است. معلم به دانش آموز تکالیف کار مشخصی می دهد که باید طی یک هفته یا یک دوره توافق شده دیگر به پایان برسد.
تکالیف کار معمولاً شامل وظایف اجباری و اختیاری است که با سطح دانش آموز سازگار است. دانشجو مدیریت زمان خود را سازمان می دهد. روش دیگر کار آزاد است یا کار آزاد نیز نامیده می شود.
مانند سایر موضوعات ، این کار رایگان با چند ساعت در هفته در جدول زمانی کاملاً لنگر می اندازد. دانش آموزان طیف گسترده ای از یادگیری مطالب مربوط به یک موضوع از قبل درمان شده از یک کلاس. اکنون آنها می توانند به طور مستقل با مطالب مورد علاقه خود ، که با سطح موفقیت آنها مطابقت دارد ، به موضوع بپردازند و همچنین آزادانه یک شکل اجتماعی را انتخاب کنند.
علاوه بر این ، آموزش پروژه نیز وجود دارد. دانش آموزان یا گروههایی از دانش آموزان باید در یک پروژه به طور مستقل روی یک موضوع کار کنند و سعی کنند آن را حل کنند ، در صورت امکان بدون کمک معلم. روش دیگر آموزش آزاد ایستگاه است یادگیری، که می توان با آن مقایسه کرد آموزش مدار در ورزش دانش آموزان در هر ایستگاه یک دستورالعمل دریافت می کنند که انواع مختلفی از مطالب آموزشی گرا را ارائه می دهد و سپس می توانند به طور مستقل و آزادانه در هر ایستگاه کار کنند.
تمام مقالات این مجموعه:
