کلاسهای باز

تعریف

در علوم تربیتی تعریف دقیقی برای آموزش آزاد وجود ندارد. به عنوان یک قاعده ، قابل درک است که یادگیری روند کاملاً توسط خود دانشجویان شکل گرفته و تعیین می شود. این یک آموزش مقدماتی سنتی نیست ، در عوض معلم بیشتر در پس زمینه می ماند و از دانش آموزان در سازماندهی خود حمایت می کند یادگیری.

این بدان معنی است که دانش آموزان با توجه به علایق و توانایی های فردی خود ، روی محتوا کار می کنند. به این ترتیب جهت گیری قوی دروس نسبت به دانش آموز تضمین می شود. علاوه بر این ، دانش آموز می تواند از بین گزینه های مورد نظر انتخاب کند یادگیری مواد ، ماده یادگیری متناسب با نوع یادگیری او.

بنابراین اگر دانش آموزان به ویژه در مورد شنیدن به خوبی یاد بگیرند ، مطالب یادگیری در نسخه شنیداری در دسترس آنها قرار می گیرد. این شرایط بهینه یادگیری را برای دانش آموز ایجاد می کند. به طور خلاصه می توان گفت که آموزش آزاد نوعی دستورالعمل است که در آن هر دانش آموز می تواند آزادانه زمان ، مکان و محتوای یادگیری خود را انتخاب کند.

این دانش آموز است که تصمیم می گیرد از کدام روش استفاده کند و اینکه آیا این کار در کارهای فردی یا گروهی صورت می گیرد. فالکو پسچل (* 20. 01.

1965) ، یک معلم و مربی آلمانی ، اصل آموزش آزاد را تعریف کرد و آن را به روشی خاص شکل داد. در مرکز آموزشهای باز ، دانشجوگرایی است ، یعنی یادگیری خودآموز توسط دانش آموزان ، که به موجب آنها آنها خود تصمیم می گیرند چه چیزی را یاد بگیرند ، کی ، چگونه ، کجا و با چه کسی. در Peschel ، کودک از مشخصات مواد معلم آزاد می شود. در عوض ، مطالب و معلم باید با کودک سازگار شوند.

وی به عنوان مبنایی برای تعیین میزان باز بودن در تدریس ، پنج بعد را نام می برد که هر یک از آنها را می توان در شش سطح مشخص کرد.

• اولین بعد ، گشودگی سازمانی است. در اینجا می توان این سال را مطرح کرد که آیا دانش آموز شرایط چارچوب یادگیری خود ، یعنی زمان ، مکان یا شکل اجتماعی را تعیین می کند؟
• بعد بعدی ، باز بودن روش شناختی ، نشان می دهد که آیا دانش آموز مجاز است خودش مسیر یادگیری را تعیین کند.
• در بعد باز بودن محتوا ، ارزیابی می شود که آیا مطالب یادگیری در برنامه درسی باز است یا خیر.
• بعد گشودگی اجتماعی باز بودن تعامل اجتماعی را تعیین می کند. این شامل تصمیم گیری با توجه به مدیریت کلاس ، کل فرایند تدریس ، برنامه ریزی درس و روند تدریس آموزش است.
• آخرین بعد ، گشودگی شخصی است. تمرکز بر روابط بین معلمان و دانش آموزان و بین خود کودکان است.