قوانین بدنی در شنا

تعریف

با قوانین فیزیکی ، سعی در بهبود و بهینه سازی فرد داریم شنا سبک حتی بیشتر. اینها شامل شناوری ساکن ، شناوری هیدرودینامیکی و روشهای مختلف حرکت در آب است. از اصول بیومکانیک و فیزیک استفاده می کند.

شناوری ایستا

تقریباً همه بدون هیچ گونه کمک شناوری قادر به رانش در سطح آب هستند. این کاهش وزن آشکار به دلیل شناوری ساکن است. به عنوان مثال ، اگر جسمی در آب فرو رود ، جرم خاصی از آب را جابجا می کند.

در این فرآیند ، یک نیروی شناوری (شناوری ساکن) بر روی این بدنه اعمال می شود. به عنوان مثال ، در آب ممکن است یک شناگر اسکات توسط یک فرد بسیار ضعیف تر بدون زحمت بلند شود. اگر قسمتی از بدن فرد حمل شده از آب خارج شود ، شناوری ساکن کاهش یافته و بلند کردن دشوارتر می شود.

عمیق استنشاق افزایش می دهد ریه حجم و در نتیجه حجم کل بدن و شناوری ساکن افزایش می یابد. به عنوان مثال ، الف شناور در بازدم های تعلیق و فرو رفتن به پایین. بنابراین عامل تعیین کننده برای شناوری بدن در آب ، وزن مخصوص (تراکم بدن) است.

هر چقدر تراکم بدن بیشتر باشد ، بدن بیشتر در آب فرو می رود. ورزشکارانی با سنگین استخوان ها و بسیاری از عضلات چگالی بالاتری دارند و بسیار بیشتر فرو می روند ، و بنابراین وقتی معایب دارند ، شنا. بافت چربی زیر پوستی زنان بیشتر از مردان است و از این رو شناوری ساکن بیشتری دارند و موقعیت بهتری در آب دارند.

• شناوری ساکن مربوط به نیروی وزنی است که بدن در جرم آب جابجا می کند
• لیفت ایستا در مقابل نیروی وزن است. (رو به بالا)

شناوری ایستا و موقعیت آب

موقعیت آب برای سریع و طولانی بسیار مهم است شنا. 2 نقطه حمله فیزیکی برای موقعیت صحیح آب مهم است. از یک طرف مرکز ثقل بدن (KSP) و مرکز ثقل حجم (VMP).

CSP بدن انسان تقریباً در ارتفاع ناف قرار دارد و نقطه حمله برای نیروی وزنی رو به پایین است. VMP نقطه حمله برای شناوری ساکن است و تقریباً در است قفسه سینه ارتفاع به دلیل ریه های بزرگ. در آب ، KSP و VMP یکی بالاتر از دیگری منتقل می شوند.

به عنوان مثال ، یک مکعب مکعبی (نیمی از پلی استایرن ، نیمی از آهن) روی سطح آب قرار نمی گیرد ، اما نیمه فلز غرق می شود و مکعب به صورت ایستاده ایستاده و طرف پلی استایرن رو به بالا است. مشابه مکعب ، این اصل با بدن انسان کار می کند. CSP و VMP به هم نزدیک می شوند و در نتیجه پاها فرو می روند و بدن به طور فزاینده ای عمودی در آب می ایستد.

مهم! پاهای آویزان خیلی کم در آب باعث ایجاد پیشرانه نمی شوند و مقاومت در برابر آب را افزایش نمی دهند ، یعنی پایه ها به سطح زمین می رسند. برای جلوگیری از فرو رفتن پاها ، استفاده از آن توصیه می شود دیافراگم/ شکم تنفس بجای قفسه سینه تنفس برای نگه داشتن VMP تا آنجا که ممکن است به CPD و حفظ آن سر در آب قرار گرفته و بازوها را به سمت جلو دراز کنید. این امر منجر به تغییر CSF خواهد شد سر به سمت VMP.