اشکال و جریان بدن
ناحیه پیشانی بدن همانطور که قبلاً فرض شده بود نیست ، اما نسبت ناحیه پیشانی به طول بدن مهمترین نقش را در مقاومت در آب دارد. این را می توان با مثال زیر نشان داد. اگر بشقاب و استوانه ای با سطح جلوی یکسان را از طریق آب بکشید ، مقاومت در برابر آب در برابر بدن یکسان است ، اما تلاطم موجود در پی به طور قابل توجهی متفاوت است.
بنابراین اصطلاح مقاومت فرونتال کاملاً صحیح نیست ، زیرا تلاطم در اثر بیداری با شدت بیشتری بدن را ترمز می کند. طبق آخرین یافته ها ، ساختارهای دوکی شکل پنگوئن ها کمترین تلاطم را در پی دارند. ماهی هایی با این اشکال بدن در میان سریعترین شناگران قرار دارند. نمونه ای از جریان برگشتی: یک شخص در حال اجرا از طریق آب یک شریک خمیده بر روی سطح آب پشت سر خود را با اثر مکش حاصل می شود.
پیشرانه در آب
نیروی محرکه در آب را می توان با تغییر شکل بدن (حرکت باله در ماهی) و یا با سازه های محرکه (پروانه) به دست آورد. در هر دو روش ، آب به حرکت در می آید و بنابراین بر روی بدن شناور عمل می کند. واکنش متقابل را اباتمنت می نامند.
در ادامه ، سه اصل برای حرکت در آب با جزئیات بیشتری توضیح داده شده است. 1. اصل دست و پا زدن فشار: به عنوان مثال پای اردک: پای اردکها عمود بر جهت حرکت حرکت می کند (به عقب). در سمت عقب فشار منفی (آب مرده) ایجاد می شود که باعث کند شدن بدن شناور می شود.
انرژی زیادی لازم است و پیشرانه آن نیز کم است. 2. اصل جت عقب: سابق. ماهی مرکب: ماهی مرکب آب را در بدن خود جمع می کند و آن را از طریق یک کانال باریک خارج می کند.
این منجر به رانندگی به سمت بدن می شود. 3. اصل لولش: مثال دلفین: پشت هر بدن توده های آب چرخان در پی بیدار می شوند. این توده های آب چرخان در اکثر موارد بی نظم بوده و دارای اثر ترمز هستند.
در مورد دلفین ، توده های آب توسط یک موج بدن مرتب می شوند و بنابراین می توانند برای پیشرانه مفید باشند. به این توده های آب مرتب شده گفته می شود گرداب. به شنا، با این وجود ، چرخاندن توده های آب به صورت منظم با حرکت بدن بسیار دشوار است. با این وجود ، در محدوده قدرت ، امکان بسیار بالا را فراهم می کند شنا سرعت
تمام مقالات این مجموعه:
