اسکیتالوپرام | این داروها به درمان افسردگی کمک می کنند

اسکلیتوپام

اسکیتالوپرام متعلق به SSRI گروه این ساختار شیمیایی بسیار مشابهی با آن دارد سیتالوپرام. شیوه عمل یکسان است: مانع از بازجذب می شود سروتونین در شکاف سیناپسی سلولهای عصبی

این با آن مقابله می کند سروتونین کمبود موجود در افسردگی، بیشتر سروتونین در مایع بافتی موجود است مغز. مشخصات عوارض جانبی مشابه سایر داروهای موجود در آن است SSRI گروه متداول ترین آنها هستند تهوع, استفراغ, اسهال, بیخوابی، سرگیجه و افزایش تعریق.

کاهش اشتها نیز رخ می دهد. هر دو سیتالوپرام و اسکیتالوپرام ممکن است باعث ایجاد نوار قلب (طولانی شدن زمان QT) شود که می تواند منجر به آریتمی قلبی. سیتالوپرام و سرترالین از گروه SSRI ها به عنوان داروهای ضد افسردگی که می توان در طول آن مصرف کرد بهتر است بارداری و شیردهی زیرا مطالعات کافی در مورد این داروها وجود دارد.

با این حال ، هیچ شواهدی وجود ندارد که اسکیتالوپرام دارای اثر تراتوژنیک باشد. اگر اسکیتالوپرام قبلاً مصرف شده بود بارداری برای ضد افسردگی می توان در نظر گرفت که آیا درمان باید ادامه یابد یا خیر. به خصوص برای جلوگیری از خطر بحران های روانشناختی که می تواند ناشی از تغییر دارو باشد.

فلوکستین

فلوکستین همچنین متعلق به SSRI گروه برای درمان استفاده می شود افسردگی، اختلال وسواس فکری عملی، اختلالات اضطرابی و گهگاه bulimia (که معمولاً به عنوان پرخوری عصبی شناخته می شود). عوارض جانبی مشابه Setralin است. فلوکستین در حال حاضر برای استفاده در طول توصیه نمی شود بارداری یا در دوران شیردهی به عنوان شواهدی از افزایش خطر وجود دارد قلب در صورت مصرف فلوکستین ، نقص هایی در کودک متولد نشده وجود دارد سه ماهه اول. این موضوع همچنین ممکن است برای شما جالب باشد: فلوکستین

آمیتریپتیلین

آمیتریپتیلین است ضد افسردگی از گروه داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای. این گروه متعلق به افراد قدیمی است ضد افسردگی مواد مخدر بنابراین مدت زمان نسبتاً طولانی مورد استفاده قرار گرفته است.

آمیتریپتیلین از اوایل دهه 1960 در بازار بوده است و سالها بیشترین داروی ضد افسردگی در جهان بوده است. گروه داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای با بازجذب نسبتاً غیر انتخابی برخی از مواد پیام رسان به سلولهای عصبی موجود در مغز. به افسردگیاز جمله موارد دیگر ، کمبود مواد پیام رسان مانند نوراپی نفرین و سروتونین است.

با گرفتن آمیتریپتیلین، اینها دوباره در مقادیر بیشتر در دسترس قرار می گیرند. آمیتریپتیلین علاوه بر استفاده در افسردگی ، برای درمان پیشگیرانه انواع خاصی از سردرد مانند سردرد تنشی و میگرن، و برای نوروپاتی مزمن (مربوط به عصب) درد. چندین مطالعه در سال های اخیر تحمل بهتری را در گروه ضد افسردگی دیگر ، SSRI ها نشان داده است.

بنابراین ، در سال های اخیر ، SSRI ها به آرامی شروع به جایگزینی داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین در وضعیت حاکمیت خود در درمان افسردگی کرده اند. این امر به ویژه با طیف وسیعی از عوارض جانبی داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای مرتبط است. به دلیل مهار مجدد نسبتاً نامعلوم مواد مختلف پیام رسان در مغزمیزان عوارض جانبی آمیتریپتیلین بیشتر از داروهای ضد افسردگی جدیدتر است.

عوارض جانبی معمولی شامل سردرد ، لرزش دست (لرزش), سرگیجه و خواب آلودگی. افزایش وزن نیز نسبتاً مکرر توصیف می شود. علاوه بر این ، افزایش تعریق ، اختلالات بینایی (اختلالات اسکان ، یعنی مشکلات تمرکز در فواصل کوتاه) ، تهوع و خشک دهان می تواند رخ دهد.

تاکی کاردی و قلب لغزش نیز نسبتاً شایع است. مصرف بیش از حد می تواند خطرناک باشد آریتمی قلبی. عوارض جانبی دیگر - کمتر مکرر - شامل مشکل در تمرکز ، خستگی or بیخوابی، شرایط شیدایی ، احساس گزگز (پارستزی) و گیجی. آمیتریپتیلین یکی از معدود داروهای ضد افسردگی است که طبق مطالعات فعلی ، می توان آن را به وضوح در دوران بارداری و شیردهی مصرف کرد.