سفالور است آنتی بیوتیک که به گروه سفالوسپورین ها. این دارو در درجه اول برای درمان عفونت های تنفسی باکتریایی استفاده می شود.
سفالور چیست؟
سفالور نام سفالوسپورین است که نسل 2 است. سفالوسپورین ها به عنوان بتا لاکتام طبقه بندی می شوند. آنها می توانند به صورت زیر تجویز شوند قرص و به شکل تزریق. سفالوسپورین ها از ماده ای موجود در داخل قارچ Acremonium chrysogenum تولید شدند. آنتی بیوتیک این ماده در دهه 1940 در ایتالیا کشف شد. اثر مثبت ماده فعال بر تیفوئید تب در آن زمان مورد توجه جامعه پزشکی نیز بود. با گذشت زمان ، تعدادی اصلاحات آزمایشگاهی در سفالوسپورین ها انجام شد که منجر به تولید تعداد زیادی بهبود یافته شد داروهای. این شامل سفالور، که در دهه 1970 در بازار اروپا راه اندازی شد. در دوران مدرن ، در انواع مختلفی گنجانده شده است عمومی داروهای.
عمل دارویی
نحوه عملکرد ضد باکتریایی سفالور مانند اثرات دیگر سفالوسپورین ها است. بنابراین آنتی بیوتیک در سنتز دیواره سلولی گرم منفی و گرم مثبت تداخل ایجاد می کند باکتری. با اختلال در ساختار دیواره سلولی باکتری، دیگر نمی توانند بدون مزاحمت تکثیر شوند. به منظور باکتری برای اینکه بتوانند رشد خود را افزایش دهند ، مجبور می شوند دیواره سلول خود را در نقاط خاص با کمک حل کنند آنزیم ها. هنگامی که رشد با موفقیت به پایان رسید ، آنها می توانند مناطق آسیب دیده را دوباره بسازند و بهم پیوند دهند. به دلیل این روند ثابت ، باکتری ها توانایی انطباق مناسب با انواع مختلف را دارند فاکتورهای محیطی. اگر آنزیم ها که باعث بازسازی دیواره سلولی می شود توسط سفاسلور مهار می شود ، این کار نمی کند رهبری به مرگ مستقیم باکتری ها منجر می شود ، اما آنها دیگر قادر به تکثیر بیشتر نیستند. به این ترتیب به سیستم دفاعی انسان این فرصت داده می شود تا با عفونت مبارزه کرده و به آن پایان دهد. از جمله خواص سفالور ، پایداری مشخص در برابر پنی سیلازهای باکتریهای گرم مثبت است. با این حال ، پایداری آنتی بیوتیک در برابر بتا-لاکتامازهای رمزگذاری شده توسط پلاسمید پایین تلقی می شود. جذب سفرکلور در ارگانیسم در منطقه روده فوقانی اتفاق می افتد ، جایی که بیشتر ماده فعال به داخل می رود خون. بالاترین خون سطح پس از یک ساعت رخ می دهد. از آنجا که ماده فعال به سرعت در بافت ها توزیع می شود ، دیگر نمی توان در داخل آن را تشخیص داد خون بعد از 4 تا 6 ساعت هیچ تجزیه مستقیمی از سفالور از بدن وجود ندارد. با این حال ، دارو در هنگام حل شدن از بی ثباتی شیمیایی برخوردار است آب. این منجر به تشکیل محصولات پوسیدگی غیرفعال می شود که بیشتر آنها از طریق ادرار دفع می شوند.
استفاده و کاربرد دارویی
سفالور برای درمان عفونت های حاد و مزمن باکتریایی مناسب است. در درجه اول ، اینها بیماری های بالا و پایین هستند دستگاه تنفسی مانند سینوزیت, فارنژیت, ورم لوزهو اوتیت مدیا. زمینه های دیگر کاربرد عبارتند از التهاب از ادرار مثانه یا دستگاه ادراری ، کلیه عفونت ، بافت نرم التهاب, پوست عفونت و بیماری وریدی سوزاک (سوزاک). مهم است که بیمار مدت زمان تجویز شده سفالور را رعایت کند درمان. این امر حتی در صورت بهبود علائم نیز اعمال می شود ، در غیر این صورت ممکن است باکتری ها در برابر ماده فعال مقاوم شوند. به عنوان یک محلول آبی ، سفالور فقط ماندگاری محدودی دارد. به همین دلیل ، آنتی بیوتیک به صورت کپسول ، قرص ، قرص جوشان یا آب خشک تجویز می شود. بیمار آب خشک را با کمی پر می کند آب قبل از مصرف آن این باعث تولید آب سفالور می شود. توصیه شده مقدار برای کودکان و نوجوانان بالای 10 سال 500 میلی گرم سفالور است که سه بار در روز مصرف می شود. در صورت لزوم ، پزشک معالج این گزینه را دارد که میزان آن را افزایش دهد مقدار تا 4000 میلی گرم سفالور روزانه. آنتی بیوتیک به عنوان بخشی از وعده های غذایی با مایعات فراوان مصرف می شود. مدت زمان cefaclor درمان از 7 تا 10 روز متفاوت است.
خطرات و عوارض جانبی
از هر 10 تا 100 بیمار یک نفر احتمالاً عوارض جانبی ناخواسته ناشی از مصرف سفالور را تجربه می کند. پوست، قرمزی ، خارش ، کهیر ، تورم صورت ، تورم ، کلیه های ملتهب ، کم خونی و مواد مخدر تب. علاوه بر این ، بیمار شمارش خون ممکن است به طور موقت تغییر کند. اینها شامل افزایش خاص است گلبول های سفید خون، لکوپنی (کاهش گلبول های سفید خون) ، کاهش گرانولوسیت ها یا کمبود آن پلاکت. در موارد نادر ، بیماران از این رنج می برند از دست دادن اشتها, تهوع, استفراغ و درد شکم. حتی آلرژیک شوک در قلمرو امکان است. اگر طولانی شود درمان با cefaclor رخ می دهد ، خطر ابتلا به روده بزرگ با باکتری یا قارچ ، که توسط روده آشکار می شود التهاب. پس از آن باید فوراً درمان با سفالور قطع شود. در صورت ابتلای بیمار به سفاکلور ، این دارو نباید تجویز شود حساسیت به ماده فعال همین مورد در مورد حساسیت بیش از حد به سایر سفالوسپورین ها نیز صدق می کند. اگر آلرژی های دیگر یا آسم وجود دارد ، بیمار باید قبل از درمان این موضوع را با پزشک در میان بگذارد. سفالور همچنین برای درمان نوزادان مناسب نیست. که در بارداری و شیردهی ، مشاوره با پزشک باید انجام شود. بنابراین ، سفاکلور می تواند از طریق طریق تماس با کودک متولد نشده مایع آمنیوتیک. با توجه به دانش فعلی ، آسیب شناخته شده هنوز از این امر حاصل نشده است ، اما با این حال درمان با آنتی بیوتیک فقط با اجازه پزشک انجام می شود.
