سدیم منهیدروژن فسفات: اثرات ، موارد استفاده و خطرات آن

سدیم منهیدروژن فسفات یکی از ملین. این معمولا همراه با استفاده می شود سدیم دی هیدروژن فسفات.

سدیم منهیدروژن فسفات چیست؟

سدیم منهیدروژن فسفات یکی از ملین. سدیم منهیدروژن فسفات همچنین نام سدیم منهیدروژن فسفات را دارد. برای درمان یبوست، عامل همراه با اداره می شود دی هیدروژن فسفات سدیم، سدیم دی هیدروژن فسفاتوم نیز نامیده می شود. عامل نمکی یونی است که بی بو و بی رنگ است. با هم ، سدیم منهیدروژن فسفات و دی هیدروژن فسفات سدیم تشکیل یک م componentلفه کارآمد از ملین (ملین) ملین ها در صورت وجود تجویز می شوند یبوست با تغییر در شیوه زندگی به طور موثری قابل درمان نیست. سدیم منهیدروژن فسفات خاصیت نرم شدن مدفوع و در نتیجه تخلیه کامل روده را دارد. آماده سازی ترکیبی معمولاً با نام فروخته می شود دی هیدروژن فسفات سدیم + سدیم منهیدروژن فسفات. این دارو در داروخانه ها به عنوان انما (مایع انما) موجود است.

عمل فارماکولوژیک

سدیم منهیدروژن فسفات ، مانند سدیم دی هیدروژن فسفات ، به ملین های نمکی تعلق دارد. این بدان معنی است که این مواد باعث افزایش آب محتوای مدفوع. ملین معمولاً به عنوان محلول تجویز می شود ، که بیمار آن را وارد می کند رکتوم از طریق مقعد. با این حال ، شفاهی حکومت به صورت مایع نیز امکان پذیر است. وقتی سدیم منهیدروژن فسفات و سدیم دی هیدروژن فسفات به مدفوع سخت شده برسند ، به آن نفوذ می کنند و آب موجود در آن از این طریق می توان مدفوع را نرم کرد ، که به نوبه خود باعث دفع مدفوع می شود. اشتیاق به مدفوع در اثر افزایش در ایجاد می شود حجم مدفوع در بیشتر موارد ، عامل قادر به تخلیه کامل روده است. این امر همچنین می تواند برای معاینات پزشکی روده یا اقدامات جراحی روی اندام بسیار مهم باشد. اثر سدیم منهیدروژن فسفات پس از حدود 5 تا 10 دقیقه شروع می شود. بنابراین ، اقامت در نزدیکی توالت توصیه می شود.

کاربرد پزشکی و استفاده از آن

برای استفاده ، فسفات سدیم منهیدروژن در ترکیب با سدیم دی هیدروژن فسفات برای درمان استفاده می شود یبوست، علل آن ممکن است متفاوت باشد. زمینه دیگر کاربردها معاینات پزشکی یا عمل روده است که قبل از آن تخلیه کامل اندام گوارشی لازم است. ملین همچنین می تواند در زمینه زایمان مورد استفاده قرار گیرد.

خطرات و عوارض جانبی

مشابه سایر ملین ها ، عوارض جانبی نامطلوب در نتیجه مصرف سدیم منهیدروژن فسفات در ترکیب با سدیم دی هیدروژن فسفات قابل تصور است. بروز این عوارض جانبی نیازی به طور خودکار در هر بیمار وجود ندارد. به عنوان مثال ، واکنش به داروهای از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. در کودکان خردسال ، به دلیل مصرف سدیم منهیدروژن فسفات ، خطر اختلالات الکترولیت وجود دارد. در این حالت ، یا غلظت فسفات در خون یا غلظت سدیم در خون کودک مبتلا افزایش می یابد. اختلالات الکترولیت ها گاهی اوقات اثرات مضر دیگری نیز به دنبال دارد. این موارد شامل افزایش تحریک از اعصاب و عضلات و آریتمی قلبی. اگر بیمار در حال حاضر کلیه های از قبل آسیب دیده داشته باشد ، حاد است کلیه شکست امکان پذیر است. به همین دلیل ، فقط در صورت عدم وجود فسفات فسفات دیگر ، می توان سدیم منهیدروژن فسفات تجویز کرد ملین موجود است. در صورت ابتلای بیمار به هیچ وجه نباید سدیم منهیدروژن فسفات مصرف شود کلیه اختلال عملکرد ، التهاب از صفاقی (پریتونیت) ، خونریزی در منطقه دستگاه گوارش یا آپاندیسیت. موارد منع مصرف دیگر شامل این موارد است بیماری التهابی مزمن روده کولیت اولسراتیو، تغییر در روده بزرگ، علائم ناشناخته دستگاه گوارش ، و تهوع و استفراغ. به بارداری و شیردهی ، ترکیب ماده فعال فسفات سدیم منهیدروژن + فسفات سدیم دی هیدروژن ممکن است با محدودیت استفاده شود. با این حال ، منفعت و خطر باید توسط پزشک از قبل اندازه گیری شود. که در اوایل بارداری، یک سقط جنین به دلیل استفاده از عامل نمی توان کاملاً رد کرد. در مورد تولد زودرسدر اصل ، کودکان همچنین می توانند با سدیم منهیدروژن فسفات درمان شوند. مقدار بستگی به سن و وزن کودک مبتلا دارد. از آنجا که یبوست در کودکان باید همیشه از نظر پزشکی روشن شود ، همچنین باید با پزشک مشورت شود. تداخلات ناشی از مصرف ترکیب ماده فعال سدیم فسفات دی هیدروژن + فسفات سدیم منهیدروژن نیز امکان پذیر است. اگر این دو داروهای همراه با دیگر ملین ها مصرف می شوند ، ممکن است اثر افزایش یابد.