عوارض جانبی
با افزایش سن و افزایش دوز ، فراوانی عوارض جانبی به طور قابل توجهی افزایش می یابد. یبوست به خصوص مکرر است ، اما در اکثر بیماران به راحتی قابل درمان است و فقط تعداد کمی از آنها درمان را متوقف می کنند. در دستگاه گوارش ، اسهال ، مدفوع چرب ، استفراغ، خون ریزی، بلع مشکلات و انسداد روده همچنین می تواند رخ دهد.
برای بیشتر عوارض جانبی ، هیچ فرکانسی را نمی توان نام برد. یکی از عوارض جانبی مشاهده شده ، دیاتز خونریزی دهنده است. این یک اختلال انعقادی با افزایش خطر خونریزی است.
با تأثیر بر جذب صفرا اسید ، کمبود محلول در چربی ویتامین ها A ، D ، E و K می تواند رخ دهد. کمبود ویتامین A می تواند منجر به شب شود کوری. از دست دادن اشتها همچنین ممکن است.
سرماخوردگی سردرد, خستگی و احساس ناراحتی نیز می تواند نتیجه مصرف باشد کلستیرامین. پوست ممکن است با قرمزی و واکنش های آلرژیک واکنش نشان دهد. پوکی استخوان و عضله درد همچنین درد مفاصل عوارض جانبی احتمالی هستند همه عوارض جانبی گزارش شده ممکن است رخ دهد ، اما تا حدود زیادی موارد نادر است. با عوارض جانبی احتمالی ، افراد مبتلا باید همیشه با پزشک معالج خود صحبت کنند.
اثر متقابل
کلستیرامین جذب بسیاری از مواد در دستگاه گوارش را کاهش می دهد ، که می تواند منجر به این واقعیت شود که سایر داروهای خوراکی به راحتی جذب می شوند. داروهایی که مشمول کبد گردش خون نیز می تواند در تأثیر آنها تغییر کند. دیجی توکسین به ویژه یکی از این موارد است.
هنگام قطع کلستیرامین، دوزهای سمی ممکن است رخ دهد. درمان های ضد انعقادی ، به عنوان مثال با مارکومار ، باید دقیقاً کنترل شوند ، زیرا آنها به سطح ویتامین K بستگی دارند و ویتامین K به راحتی جذب می شود. کاهش اثر قرص را نیز نمی توان با اطمینان رد کرد.
گرچه کلستیرامین به طور مستقیم در بدن جذب نمی شود ، اما اثر کاهش قرص را نمی توان رد کرد. کلستیرامین بر تشکیل آن تأثیر می گذارد کلسترول و بنابراین می تواند منجر به نوسانات هورمونی در جنسیت شود هورمون. علاوه بر این ، مصرف خوراکی داروها مانند قرص می تواند مختل شود.
بنابراین مبتلایان باید از اشکال دیگر استفاده کنند پیشگیری از بارداری. اثر متقابل مستقیم الکل و کلستیرامین گزارش نشده است. با این حال ، در صورت مصرف همزمان الکل ، ممکن است عوارض جانبی احتمالی در دستگاه گوارش ، مانند اسهال ، شدیدتر باشد. در صورت افزایش علائم در اثر الکل ، کلستیرامین فقط باید با تأخیر زمانی از مصرف الکل استفاده شود. اگر الکل سو is استفاده شود ، کبد آسیب و صدمه به صفرا مجاری می توانند منجر به عوارض جانبی بیشتری شوند.
مقدار مصرف
برای کیسه های کلستیرامین که برای تهیه سوسپانسیون استفاده می شود ، یک تا چهار کیسه در روز برای بزرگسالان توصیه می شود. این مقدار را می توان تا شش کیسه ، یعنی 24 گرم کلستیرامین افزایش داد. دوزهای بالاتر روی جذب طبیعی چربی در روده تأثیر دارند.
در کودکان ، دوز دارو متناسب با وزن بدن تنظیم می شود و معمولاً با یک دوز شروع می شود. دوز مصرفی در فواصل معین افزایش می یابد تا زمانی که درمان موفقیت آمیز باشد. در صورت تداخل ، باید فاصله زمانی بین مصرف کلستیرامین و سایر داروها رعایت شود.
