باکلوفن در اصل در دهه 1960 برای درمان ایجاد شد بیماری صرع. در تشنج های اسپاستیک تأثیر خوبی دارد. از سال 2009 ، برای مبارزه نیز استفاده می شود اعتیاد به الکل.
باکلوفن چیست؟
باکلوفن در اصل در دهه 1960 برای درمان ایجاد شد بیماری صرع. از سال 2009 ، برای مبارزه نیز استفاده می شود اعتیاد به الکل. باکلوفن - از نظر شیمیایی C10H12ClNO2 - متعلق به گروه از آرامبخش عضلانی. آنها تنش عضلانی را از نظر پاتولوژیک کاهش می دهند. ماده فعال به گیرنده های GABA-B متصل می شود و در آنجا به عنوان یک آنتاگونیست عمل می کند. با این کار ، از این واقعیت که ساختار مولکولی مشابهی با اینها دارد ، بهره می برد پروتئین ها. باکلوفن سنتز شده یک بو ، بلور ، سفید است پودر با بسیار ضعیف آب انحلال پذیری. شل کننده عضله از دو طریق قابل تولید است و در بازار موجود است داروهای Lioresal ، Lebic و چندین ماده غذایی عادی. برای فرآیند های خفیف بیماری ، از طریق خوراکی به صورت قرص (10 میلی گرم یا 25 میلی گرم) تجویز می شود. با این حال ، اگر شدید باشد اسکلروز متعدد وجود دارد ، به عنوان مثال ، پزشک دارو را به داخل تزریق می کند مایع نخاعی (از نظر intrathecally). در کودکان و نوجوانان زیر 18 سال فقط به صورت خوراکی تجویز می شود. مطالعات مربوط به کاربرد داخل روده ای در این گروه بیمار تا به امروز وجود ندارد. این مسیر از حکومت همچنین اگر بیمار اختلال داشته باشد نیز استفاده نمی شود واکنش و کند شد گردش مایع مغزی نخاعی
عمل دارویی
انتقال مداوم سیگنالهای عصبی به سلولهای عصبی دیگر و از آنجا به سلولهای عضلانی منجر به کشش عضلانی دائمی می شود که در نهایت منجر به اسپاسم عضلات می شود. یکی از دلایل احتمالی این استفاده بیش از حد از عضلات اسکلتی عدم کنترل سیگنال توسط مغز و / یا نخاع. باکلوفن با جلوگیری از انتقال سیگنال عصبی بین سلول ، از ساختار شیمیایی خود مانند اسید گاما آمینوبوتیریک (GABA) استفاده می کند. نخاع سلول های عصبی. این امر در درجه اول از رسیدن آنها به عضله جلوگیری می کند. به دلیل اثر انقباض عضلانی ، باعث کم شدن آن نیز می شود مغز فعالیت. در بیمارانی که باکلوفن مصرف می کنند ، فعالیت ارادی عضلانی نیز مختل می شود. باکلوفن تغییر می کند کبد سطح آنزیم در خون، بنابراین نتایج آزمون ممکن است تحریف شود. به همین دلیل ، بیمار باید حتماً به پزشک معالج اطلاع دهد که برای او باکلوفن تجویز می شود. اگر تحت تأثیر قرار بگیرند کبد بیماری مجبور به استفاده از دارو ، خود مقادیر کبدی باید مرتباً بررسی شود. بیماران دیابتی باید خود را داشته باشند خون قند سطح بیشتر بررسی می شود. بیمارانی که باید داروهای حاوی باکلوفن مصرف کنند باید از رانندگی و کار با ابزار و ماشین آلات خودداری کنند ، زیرا ماده فعال زمان واکنش را مختل می کند.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
نشان داده شده است که باکلوفن به طور چشمگیری در درمان افراد مبتلا موثر است اسکلروز متعدد, نخاع آسیب ، مرکزی سیستم عصبی اختلالات ، فلج اطفال (فلج مغزی) ، اختلالات عروقی مغزی و اسپاسم عضلانی ناشی از نادرست انتقال سیگنال از نخاع و / یا مغز. به اسکلروز متعدد بیمارانی که از اسپاسم دردناک شدید رنج می برند ، پزشک آن را از طریق داخل رحمی تجویز می کند تا از عوارض جانبی شدید دهان جلوگیری کند حکومت: اگر از راه خوراکی مصرف شود ، باکلوفن باید در دوزهای بسیار بالا مصرف شود ، در غیر این صورت دارو خیلی کم می رسد غلظت جایی که قرار است کار خود را انجام دهد. به بیماران مولتیپل اسکلروزیس یک کاتتر نخاعی داده می شود که دارای پمپ کنترل شده توسط رایانه است و برای رساندن باکلوفن به بدن با دوز بسیار کمتری از نظر خوراکی به بدن استفاده می شود. انبار پمپ را می توان از طریق دوباره پر کرد پوست به عنوان مورد نیاز. این دارو با تقلید از عمل ضد تشنج گیرنده های GABA بر روی سلول های Renshaw ، قوس های بازتابنده نخاع را هدف قرار می دهد. اگر باکلوفن به صورت خوراکی تجویز شود ، حداکثر پس از 4 ساعت بی اثر می شود. بدن تا حد زیادی بدون تغییر از طریق ادرار دفع می کند. همانطور که یک مطالعه بالینی از دهه 1990 نشان می دهد ، در الکل- افراد وابسته که از آنها نیز رنج می برند افسردگی و / یا اختلالات اضطرابی، به عنوان آنتاگونیست گیرنده های GABA ظاهراً با ولع مصرفی که افراد وابسته به مواد از آن می ترسند مبارزه می کند. این همان کارآیی بالا را دارد دیازپام، به عنوان مثال - اما بدون داشتن چنین عوارض جانبی مخرب. مطالعات بالینی بیشتر و روشهای ابتکاری تصویربرداری از اثر باکلوفن در حمایت می کند الکلبیماران وابسته بر خلاف فرانسه ، که دارو برای چندین سال برای این استفاده تایید شده است ، در آلمان فقط برای این منظور می توان از آن استفاده کرد. در مطالعات حیوانی ، باکلوفن در درمان نیز مثر بود افسردگی و اضطراب
خطرات و عوارض جانبی
هنگام مصرف باکلوفن ، خستگی، خواب آلودگی ، سبکی سر و تهوع بسیار رایج هستند. افسردگی، کابوس ، و در بیماران مسن گیجی ، سردرد, لرزش، راه رفتن ناپایدار ، سرگیجه، اختلالات خواب ، تاری دید و سایر اختلالات بینایی ، کاهش یافته است قلب عملکرد ، کم است خون فشار، استفراغ, اسهال, یبوست، ادرار شدید ، پوست بثورات ، ضعف عضلانی و تعریق به طور مکرر مشاهده شده است. در صورت افزایش حساسیت به ماده فعال ، شدید ، نباید از آن استفاده شود کلیه خسارت، فلج مرتعش، بیماری مغزی ناشی از آسیب دیدگی ، و روماتیسم. باکلوفن فقط پس از ارزیابی دقیق خطر و فایده و فقط به صورت خوراکی باید برای زنان باردار تجویز شود ، زیرا ماده فعال می تواند به داخل بدن منتقل شود. جفت. همچنین ممکن است در وجود داشته باشد شیر مادر مادران شیرده. اگرچه هنوز هیچ آسیبی در نوزادان ناشی از باکلوفن ایجاد نشده است ، اما این دارو بهتر است در دوزهای پایین ، در صورت استفاده ، استفاده شود. برای جلوگیری از مصرف داروهای باکلوفن به تدریج قبل از قطع مصرف می شود عوارض جانبی مانند گیجی ، وهم ، تشنج و اختلال غلظت. باکلوفن اثرات سایر عوامل ضد فشار خون را تقویت می کند آرامبخش عضلانی, داروهای روانگردان، مسکن و خاص داروهای ضد افسردگی. توهم ممکن است همراه باشد حکومت of دوپامین- عوامل مهار کننده. برای از بین بردن خطرات غیر قابل پیش بینی ، نباید با آن همراه بود الکل تحت هر شرایطی
