تشخیص و درمان آرتروز

مترادف به معنای گسترده تر

• آرتروز
• آرترولژی
• مفصل درد

التهاب مفصل (آرتروز) یک بیماری التهابی و معمولاً دردناک از یک یا چند مورد است مفاصل، که می تواند حاد یا مزمن باشد و محرک های مختلفی داشته باشد. در اصل ، التهاب مفصل را می توان به دو گروه بزرگ تقسیم کرد: کسانی که در اثر عفونت ایجاد می شوند (با باکتری یا قارچ ها) و آنهایی که غیر عفونی هستند (به عنوان مثال ، روماتوئید) آرتروز یا التهاب مفصل ناشی از بیماری های دیگر مانند نقرس or پسوریازیس) با این حال ، علائم انواع مختلف از این نظر مشابه است که همگی با پنج علامت التهاب معمول مرتبط هستند: با این حال ، بر خلاف اشکال حاد ، التهاب مزمن مفصل متناوب است و می تواند بارها و بارها شعله ور شود ، حتی اگر وجود داشته باشد فاصله بدون علامت طولانی تر بوده است.

التهاب مفصل طولانی مدت در نهایت می تواند مفصل را از بین ببرد و در نتیجه منجر به سوposاستفاده یا حتی ناتوانی شود.

• گرمای بیش از حد
• سرخی
• ورم
• درد
• و قابلیت های محدود

شایع ترین آن التهابات مفصلی باکتریایی است. به دو روش وجود دارد باکتری می تواند به مفاصل: یا از طریق زخم های باز به دنبال تصادف یا حین جراحی ، بلکه از طریق جریان خون نیز به این معنی است که باکتری های منبع دیگری از عفونت در بدن روی مفصل "شسته شده" و در آنجا واکنش متناوب ایجاد می کنند.

در بزرگسالان در غیر این صورت سالم ، تحریک کننده است باکتری از تیره هستند استافیلوکوکوس اورئوس در بیش از نیمی از موارد در زمینه عفونت باکتریایی ، التهاب مفصل به طور معمول چرکی است (به این مفصل نیز گفته می شود آمیما) در این فرم ، همه علائم به طور کلاسیک بسیار بارز هستند و معمولاً یک افیوژن مشترک نیز وجود دارد.

این تصویر بالینی همیشه یک اورژانس پزشکی است. در طی چند ساعت یا چند روز ، مفصل آسیب دیده می تواند از بین برود و / یا میکروب ها می تواند منتقل شود ، منجر به خون مسمومیت به همین دلیل ، یک مداخله جراحی در اسرع وقت انجام می شود.

به طور معمول ، مفصل باز می شود و یک مفصل آندوسکوپی (آرتروسکوپی) انجام می شود ، در طی آن مفصل ملتهب شسته می شود و می توان مواد آلوده را از مفصل خارج کرد. در همان زمان ، درمان با آنتی بیوتیک ها باید همیشه انجام شود ، که در ابتدا حتی بدون تشخیص پاتوژن قابل محاسبه است. حداکثر وقتی پاتوژن شناسایی شد (معمولاً از مواد a پنچر شدن از ریزش مفصلی) ، این در صورت لزوم باید تنظیم شود.

روماتوئید آرتروز (RA ، همچنین در درجه اول به عنوان مزمن شناخته می شود آرتروز یا PCP) علت اصلی التهاب غیر عفونی مفصل است. این در گروه بیماری های روماتیسمی است و یک بیماری خود ایمنی است. این بدان معنی است که بدن ، به دلیلی که هنوز سرانجام شناخته نشده است ، عناصر درون زا را به اشتباه به عنوان خارجی طبقه بندی کرده و واکنش التهابی را در برابر آنها آغاز می کند.

In آرتریت روماتوئید، این واکنش التهابی ، از جمله ، علیه اجزای مفصل است غضروف، در نتیجه سطح استخوان بیشتر و بیشتر در معرض دید قرار می گیرد و در نهایت استخوان را روی استخوان می مالد. مبتلا مفاصل به طور معمول مفاصل کوچک دست و انگشتان هستند و به طور متقارن در دو طرف بدن قرار دارند. در ابتدا ، آرتریت روماتوئید اغلب به سادگی خود را توسط سفتی صبحگاهی مفاصل

با این حال ، این بیماری به طور مزمن پیشرونده است و در مرحله نهایی ، اگر به طور مناسب درمان نشود ، می تواند منجر به بدشکلی در بدن ، به ویژه دست ها ، شدید درد و تحرک مفاصل آسیب دیده به شدت محدود است. برای تشخیص آرتریت روماتوئید، پارامترهای مختلف از خون (مخصوصاً خاص آنتی بادی و عوامل روماتوئید) و اشعه ایکس برای شناسایی تغییرات معمول در مفاصل استفاده می شود. مهمترین گزینه های درمانی برای آرتریت روماتوئید شامل برخی از بیماریهای متابولیک مانند نقرس همچنین می تواند منجر به التهاب مفصل شود.

در این مورد خاص ، آرتروز با افزایش تجمع اسید اوریک در مفصل ایجاد می شود (حمله حاد ، بسیار دردناک نقرس) این نوع التهاب مفصل معمولاً در مفصل متاتارسوفالانژیال از انگشت شست در حدود 5٪ از بیماران مبتلا به پسوریازیس، التهاب مفصل نیز به عنوان یک علامت همراه این بیماری ایجاد می شود. بر خلاف آرتریت روماتوئید ، الگوی آلودگی در اینجا متقارن نیست ، اما به طور کل همه مفاصل یک انگشت یا انگشت پا در پرتو تحت تأثیر قرار می گیرد.

تشخیص این بیماری اغلب با این واقعیت که شکایات مفصلی می تواند مدتها قبل از روند ایجاد شود ، دشوارتر می شود تغییرات پوستی.

• داروهای مسکن از گروه ضد روماتیسمی (NSAIDs ، به عنوان مثال ایبوپروفن)
• داروهای ضد التهاب مانند کورتیزون
• داروهای خاص روماتیسم
• در صورت لزوم ، داروهای سرکوب کننده ایمنی برای تضعیف سیستم دفاعی بیش از حد بدن.

آرتریت روماتوئید شایعترین بیماری التهابی مفاصل است. این بیماری خود ایمنی به طور معمول مفاصل کوچک: پایه و میانی را تحت تأثیر قرار می دهد انگشت مفصل می تواند بر روی انگشت تحت تأثیر قرار گیرد ، در حالی که انتهای آن است مفصل انگشت در آرتریت روماتوئید هرگز تحت تأثیر قرار نمی گیرد.

در بیشتر موارد آرتریت روماتوئید ، چندین التهاب مفصل به طور موازی رخ می دهد ، که اغلب به طور متقارن روی هر دو دست توزیع می شود. مفاصل متورم شده نرم هستند اما هنوز برآمده و احساس گرما می کنند. یک علائم معمولی اولیه آرتریت روماتوئید طولانی است سفتی صبحگاهی از انگشت مفاصل بیش از 30 دقیقه.

التهاب مفصل در آرتریت روماتوئید می تواند همراه با علائم عمومی قوی مانند تب، کاهش وزن و خستگی. در روند بیماری ، التهابات مفصلی منجر به تغییر شکل انگشتان (قو) می شود گردن تغییر شکل یا تغییر شکل سوراخ دکمه) به دلیل بدشکلی و سفت شدن مفاصل. درمان با انجام می شود داروهای ضد درد, کورتیزونویژه روماتیسم دارو و سرکوب سیستم ایمنی در موارد شدید.

التهاب مفصل انگشتان نیز گاهی اوقات می تواند یکی از علائم آن باشد آرتریت واکنشی بعد از عفونت های باکتریایی ، اما به طور کلی انگشتان کمتر از مفاصل بزرگ تحت تأثیر قرار می گیرند. اگر آرتریت روماتوئید بر مچ دست، خم شدن به سمت کف به خصوص دردناک است. مچ دست به طور الاستیک متورم و بیش از حد گرم می شود.

پسوریازیس، یک بیماری خود ایمنی پوست است ، همچنین می تواند باعث التهاب مفاصل مختلف شود. در اینجا معمول است که تمام مفاصل انگشت و متاکارپال مربوطه تحت تأثیر التهاب قرار می گیرند ، که بعدا به صورت یک انگشت سوسیس "ظاهر می شود و از نظر پزشکی داکتیلیت نامیده می شود. همچنین ممکن است التهاب مفصل در زمینه پسوریازیس ، مفاصل مختلفی از جمله مفاصل انتهایی انگشتان را تحت تأثیر قرار دهد ، در نتیجه التهاب مفصل مانند آرتریت روماتوئید به طور قرینه توزیع نشده است.

بیماری های التهابی مزمن روده (بیماری کرون, کولیت اولسراتیو) همچنین می تواند علاوه بر علائم خاص روده ، در مفاصل دست و انگشتان نیز خود را نشان دهد: این نوع التهاب مفصل با درمان بیماری مزمن روده بهبود می یابد و بندرت منجر به آسیب دائمی مفصل می شود. التهابات خود ایمنی مفصلی که قبلاً ذکر شد ، ناشی از آرتریت روماتوئید یا پسوریازیس است ، البته همچنین می تواند بر آن تأثیر بگذارد مچ پا یا سایر مفاصل پا. علاوه بر تورم ، قرمزی و گرم شدن بیش از حد ، التهاب مفصل پس از آن خود را نشان می دهد درد چه زمانی در حال اجرا یا ایستاده

اگر پسوریازیس پا را تحت تأثیر قرار دهد ، در بسیاری از موارد تمام مفاصل انگشتان پا و موارد مرتبط با آن متاتارسال استخوان ها تحت تأثیر التهاب قرار می گیرند ، که به آن داکتیلیت می گویند. التهاب مفصل پا اغلب به دلیل ایجاد می شود آرتریت واکنشی، که در بسیاری از موارد بر مفصل زانو، اما همچنین اغلب مچ پا مفصل حدود 2 تا 6 هفته پس از عفونت دستگاه گوارش یا دستگاه ادراری تناسلی ، آرتریت واکنشی ممکن است در بیماران مستعد ارثی رخ دهد.

عوامل بیماری زای احتمالی شامل یرسینیا ، گنوکوک ، استرپتوکوک و مختلف ویروس ها. جالب است که پاتوژن ها در مفصل قابل تشخیص نیستند زیرا التهاب مفصل در اثر واکنش متقابل مفصل ایجاد می شود سیستم ایمنی بدن. در اکثر موارد ، آرتروز راکتیو در عرض چند ماه بهبود می یابد ، اما حدود 20-25٪ بیماران باید به طور دائمی با دارو درمان شوند.

مورد خاص التهاب مفصل ناشی از پاتوژن ، آرتروز لایم است. ماهها تا سالها بعد از گزش کنه، باکتری بورلیا که ممکن است منتقل شود ، می تواند التهاب مفاصل را تحریک کند ، که بیشتر در مفاصل بزرگ تأثیر می گذارد. معمولاً زانو ملتهب است ، اما مچ پا مفصل نیز اغلب تحت تأثیر قرار می گیرد.

انگشتان پا نیز می توانند گاه گاهی تحت تأثیر آرتریت روماتوئید قرار بگیرند. التهاب مفصل متاتارسوفالانژیال انگشت شست معمول یک حاد است حمله نقرس. نقرس یک بیماری متابولیکی است که در آن سطح اسید اوریک افزایش می یابد خون به دلایل مختلف رخ می دهد. اگر سطح اسید اوریک بیش از حد بالا باشد ، اسید اوریک به شکل بلورهای اسید اوریک در مفاصل رسوب می کند.

La مفصل متاتارسوفالانژیال انگشت شست پا در 60٪ موارد تحت تأثیر قرار می گیرد. کریستال های اسید اوریک باعث تورم و التهاب مفصل می شوند که به طور ناگهانی (غالباً در شب) اتفاق می افتد و بسیار دردناک است ، به عنوان مثال ، روتختی از قبل یک تحریک کننده دردناک است. بیماران معمولاً دارای تب. درمان در حملات حاد با ضد التهاب است داروهای ضد درد، سطح بالای اسید اوریک باید توسط یک فرد سالم به طور پیشگیری کاهش یابد رژیم غذایی و در صورت لزوم توسط داروهایی مانند آلوپورینول. همچنین ممکن است به عناوین زیر علاقه مند باشید: التهاب در انگشت شست پا یا درد در انگشت شست - اینها دلایل است