کولسیستیت (مترادف: کله سیستیت ؛ کیسه صفرا آمیما؛ کیسه صفرا چینی؛ ICD-10-GM K81.-: کولسیستیت) التهاب کیسه صفرا است. این امر در 90٪ موارد به علت لولیتازیازیس (بیماری سنگ صفراوی) ایجاد می شود. با این وجود در حداکثر 10٪ موارد هیچ سنگ صفراوی به عنوان علت کولسیستیت قابل تشخیص نیست.
تا 85٪ موارد ، باکتری در کیسه صفرا در کولسیستیت یافت می شود. در موارد باقیمانده ، فرض می شود که به اصطلاح نوعی باکتری باشد که در اثر تحریکات مکانیکی و شیمیایی ایجاد می شود.
اشکال زیر کولسیستیت بر اساس استعمار باکتریایی تشخیص داده می شود:
- کولسیستیت صعودی - التهاب ناشی از باکتری صعود از روده
- کولسیستیت نزولی - التهاب ناشی از میکروب ها نزولی از کبد.
- کولسیستیت هموژن - التهاب ناشی از میکروب ها از جریان خون می آید.
- کولسیستیت لنفوژنیک - التهابی که از طریق مسیر لنفاوی رخ داده است.
علاوه بر این ، کولسیستیت را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:
- کولسیستیت حاد - التهاب ناگهانی کیسه صفرا.
- کولسیستیت مزمن - معمولاً کولسیستیت با علامت پایین در مدت زمان طولانی.
- کولسیستیت آمفیزماتیک - نوعی کولسیستیت که در آن هوای کیسه صفرا با روشهای تشخیصی قابل تشخیص است.
نسبت جنسیت: زن و مرد 1: 3 است ، که این به دلیل این واقعیت است که زنان دارند سنگهای صفراوی اغلب
اوج فراوانی: این بیماری عمدتا بین سالهای 45 و 70 زندگی است. کولسیستیت بدون سنگهای صفراوی اغلب در مردان مسن مشاهده می شود.
شیوع (بروز بیماری) در گروه سنی 45 تا 70 سال در مردان 10٪ و در زنان 20٪ (در آلمان) است.
دوره و پیش آگهی: کولسیستیت اغلب با کولیکی همراه است درد، که ترجیحاً بعد از وعده های غذایی پرچرب اتفاق می افتد. روند بیماری به علت آن بستگی دارد. اگر کوله سیستیت به موقع تشخیص داده شود و به اندازه کافی درمان شود ، معمولاً بدون عارضه بهبود می یابد. مطالعه ACDC آلمان استدلال های قانع کننده ای را برای کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک برای کوله سیستیت حاد ظرف 24 ساعت ارائه می دهد. اگر کولسیستیت خیلی دیر تشخیص داده شود ، ممکن است سوراخ شود (پارگی کیسه صفرا). در کولسیستیت مزمن معمولاً کوله سیستکتومی (برداشتن کیسه صفرا از طریق جراحی) لازم است. کولسیستکتومی از جمله متداول ترین اقدامات در جراحی است.
