آلپرازولام: اثرات ، موارد استفاده و خطرات

آلپراسولام در درجه اول برای اضطراب و اختلالات هراس استفاده می شود. این ماده فعال فقط علائم را درمان می کند ، اما باعث تحریک علائم نمی شود. به دلیل برخی از عوارض جانبی قابل توجه ، الپرازولام فقط زمانی استفاده می شود که استفاده از آن اجتناب ناپذیر باشد.

آلپرازولام چیست؟

آلپراسولام در درجه اول برای اضطراب و اختلالات هراس استفاده می شود. ماده فعال فقط علائم را درمان می کند ، اما عامل تحریک علائم نیست. آلپرازولام توسط شرکت دارویی ایالات متحده Upjohn (بعداً توسط Pfitzer خریداری شد) ساخته شد. در سال 1984 با نام تافیل وارد بازار آلمان شد. سفید ، کریستالی پودر، که عملا در آن نامحلول است آب، متعلق به گروه بنزودیازپین ها. برخلاف نمایندگان کلاسیک این گروه ، آلپرازولام در مولکول خود یک حلقه تریازول دارد. به همین دلیل به آن تریازولوبنزودیازپین گفته می شود. این آماده سازی به صورت تجاری در دسترس است قرص و قرص های با ماندگاری آزاد ، معمولاً در دوزهای 0.25 میلی گرم ، 0.5 میلی گرم یا 1 میلی گرم. به صورت خوراکی مصرف می شود. دوز دقیق آن توسط پزشک معالج تعیین می شود.

عمل دارویی

ضد اضطراب ، آرام بخش، آرامش بخش ، و گاهی اوقات اثرات سرخوشی آلپرازولام به دلیل عملکرد آن در برخی از انتقال دهنده های عصبی در مغز. از آن عبور می کند خون-مغز مانع و به گیرنده های GABA-A متصل می شود. در آنجا ، هجوم فزاینده ای از کلرید یونها اثر پیام رسان عصبی بازدارنده GABA را در مرکز افزایش می دهند سیستم عصبی. در نتیجه ، سلول های عصبی نسبت به محرک های تحریکی حساسیت کمتری پیدا می کنند. هشتاد درصد ماده موثره ای که به عنوان قرص مصرف می شود ، در جریان خون روده جذب می شود. بعد از یک بار شفاهی مقدار، حداکثر سطح پلاسما پس از حدود یک تا دو ساعت حاصل می شود. پلاسما اتصال پروتئین هفتاد تا هشتاد درصد است. حجم of توزیع تقریباً 1.0 تا 1.2 لیتر در کیلوگرم است. با این حال ، این در بیماران چاق به طور قابل توجهی بیشتر است. نیمه عمر پلاسما حدود دوازده تا پانزده ساعت گزارش شده است ، اما ممکن است در بیماران مرد مسن طولانی شود. متابولیسم بیوشیمیایی آلپرازولام در کبد. ماده فعال عمدتا از طریق ادرار دفع می شود. انتشار تاخیری دارو در رهش پایدار قرص بر آن تأثیر نمی گذارد توزیع، متابولیسم یا حذف. با غلظت سرمی اوج تقریباً پنج تا ده ساعت پس از مصرف با این نوع دارو به دست می آید.

استفاده و کاربرد پزشکی

نشانه اصلی آلپرازولام اضطراب با بیش از حد تحریک پذیری قابل توجه (عصبی بودن) است. در بعضی موارد ، آن را نیز به عنوان کمکی تجویز می کنند درمان در درمان افسردگی. این استفاده در بین متخصصان پزشکی بحث برانگیز است. در حالی که ثابت شده است برای طولانی مدت درمان م ،ثر است ، طولانی مدت است حکومت ممکن است علائم افسردگی را افزایش دهد. بنابراین ، این دارو برای درمان تنها مناسب نیست افسردگی. آلپرازولام همچنین اغلب به عنوان قرص خواب استفاده می شود. با این حال ، هیچ نشانه ای برای این (استفاده از برچسب) در دوزهای بالاتر ، دارو می تواند تنش عضلانی را کاهش داده و از تشنج صرع جلوگیری کند. در ابتدا ، بسیاری از بیماران سه بار در روز 0.25 میلی گرم تا 0.5 میلی گرم آلپرازولام دریافت می کنند. در صورت لزوم ، مقدار می تواند تا 3 میلی گرم در روز افزایش یابد. بعد از خوردن ، حافظه گاهی اوقات برای دوره بلافاصله پس از استفاده رخ می دهد. بنابراین ، باید اطمینان حاصل شود که مدت خواب کافی در افراد تحت درمان حاصل شود.

خطرات و عوارض جانبی

شایع ترین عوارض جانبی آلپرازولام شامل خواب آلودگی ، خواب آلودگی و سرگیجه. خستگی، کاهش هوشیاری ، گیجی ، ضعف عضلانی ، سردرد، عدم ثبات حرکت و راه رفتن ، اختلالات بینایی و لرزش همچنین در ابتدای درمان غیر معمول نیستند. مصرف این عامل نیز ممکن است ایجاد کند کبد اختلال عملکرد ، بی نظمی قاعدگی ، از دست دادن اشتها, تهوع, یبوست، هایپرپرولاکتینمی ، پوست واکنشها ، و تغییر در میل جنسی. کودکان و افراد مسن ممکن است پس از آلپرازولام واکنش تهاجمی نشان دهند حکومت و از کابوس ، تحریک پذیری ، تحریک ، و رنج می برند توهم. به محض بروز چنین علائمی ، توصیه می شود با پزشک معالج مشورت کرده و درمان با این دارو را متوقف کنید. حتی بعد از مدت کوتاهی استفاده ، آلپرازولام می تواند از نظر جسمی و روانی اعتیاد آور باشد. خطر وابستگی با مدت زمان استفاده و سطح دوز افزایش می یابد. بیمارانی که قبلا به آنها اعتیاد داشته اند الکل, قرص or داروهای به ویژه در معرض خطر هستند. قطع ناگهانی دارو اضطراب ، تحریک پذیری ، بی قراری ، سردرد، ماهیچه درد، و در موارد شدید حتی از دست دادن واقعیت و شخصیت یا واکنش های شدید حساسیت شدید.