La بافت همبند مسئول انسجام اندام های بدن است. برای اینکه عملکرد لغزشی و جابجایی آن در ارگانیسم انجام شود ، باید کشش خاصی داشته باشد. از دست دادن بافت همبند کشش می تواند رهبری به بیماری های جدی
کشش بافت همبند چیست؟
بافت همبند یک نوع بافت را نشان نمی دهد ، اما با خواص مشترک آن تعریف می شود. این در سراسر بدن وجود دارد و عملکردهای حمایتی را انجام می دهد. نقش اصلی آن حفظ فرم های اندام است. از اندام ها در برابر آسیب ، ذخیره ها محافظت می کند آب و ، با همکاری سیستم ایمنی بدن، دفع می شود پاتوژن ها. با این حال ، علاوه بر کشش آن استحکام، همچنین باید خاصیت ارتجاعی خاصی داشته باشد تا بتوان موقعیت و شکل اندام ها را به صورت انعطاف پذیر و برگشت پذیر تنظیم کرد. برعکس سایر اشکال بافتی ، بافت همبند از سلول های نسبتاً کمی تشکیل شده است. از طرف دیگر ، این سلول ها توسط شبکه ای از زنجیره های پروتئینی به هم متصل می شوند. هر عضوی توسط بافت همبند احاطه شده است. بنابراین پوست و غشاهای مخاطی نیز بخشی از بافت همبند است. همچنین یک شبکه از ساختارهای پروتئینی بین اندام ها وجود دارد که انسجام آنها را تضمین می کند.
کارکرد و وظیفه
بافت همبند برای عملکردهای بدن و انسجام اندامها ضروری است. در این زمینه ، کشش بافت همبند نقشی اساسی دارد. از جمله اینکه ، پیش شرط کار عضلات صاف است. در طی هر حرکت فیزیکی ، باید اطمینان حاصل شود که اعضای داخلی می تواند انعطاف پذیر باشد همین امر در مورد اندام ها نیز صدق می کند. بدون این انعطاف پذیری و انعطاف پذیری ، آسیب به اندام ها با عواقب مرگبار ایجاد می شود. با این حال ، عملکرد تنها با ترکیبی از انواع مختلف بافت همبند قابل تحقق است. بنابراین ، بین بافت پیوندی سست ، سفت و مشبک تمیز داده می شود. انواع دیگر شامل بافت چربی، بافت همبند ژلاتینی و غضروف و بافت استخوانی. به طور کلی ، همه انواع بافت همبند حاوی هستند خون عروق و اعصاب برای تأمین اندام های تعبیه شده بافت پیوندی شل به عنوان یک پرکننده بین اندام های مختلف عمل می کند ، آب ذخیره سازی و یک ماتریس برای بسیاری از سلولهای در حال حرکت آزاد. در عین حال ، سلولهای ایمنی را نیز در خود جای داده است که می توانند از بین بروند پاتوژن ها. بافت چربی همچنین نشان دهنده بافت پیوندی سست است ، اگرچه برخلاف سایر اشکال بافت پیوندی ، تقریباً هیچ ماده بین سلولی ندارد. بافت همبند تنگ در درجه اول در خلط چشم ، در قسمت سخت وجود دارد منینژ، در اندام کپسول و در عضله تاندون ها. بیشتر شامل می شود کلاژن الیافی که نسبت آنها در آنجا بسیار بیشتر از بافت پیوندی شل است. این سلول حتی سلول کمتری دارد و در مورد قرنیه چشم ساختارهای تنگ مانند مشبک ایجاد می کند ، منینژ و اندام کپسول یا ساختارهای فیبر موازی محکم در مورد تاندون ها و رباط ها بافت همبند مشبک شبکه ای سه بعدی را نشان می دهد و عمدتا در اندامهای لنفاوی مانند وجود دارد طحال, لنف گره ها یا بافت لنفاوی. الیاف کلاژنی کششی هستند ، اگرچه به سختی قابل کشش هستند. بنابراین ، تقریباً در همه انواع بافت های پیوندی ، الیاف الاستیک نیز وجود دارد که می تواند از هر جهت کشیده شود و هر بار به موقعیت اصلی خود بازگردد. آنها از فیبریلین و پروتئین الاستین تشکیل شده اند. الاستین یک زنجیره پروتئینی توپی شکل است که می تواند از هم جدا شود ، اما بعد به شکل اولیه خود برمی گردد. این همان چیزی است که به بافت پیوندی قابلیت ارتجاعی می دهد. بافت همبند الاستیک از اهمیت ویژه ای در ریه بافت ، رباط ها و شریانی خون عروق. بافت همبند الیافی عمدتاً مسئول کشش بافت همبند است ، در حالی که بافت همبند سست امکان انتقال مواد بین خون و سلولها
بیماری ها و بیماری ها
وقتی بافت پیوندی ضعیف می شود ، قابلیت ارتجاعی آن نیز از بین می رود. در این روند ، توانایی شکل دادن و پشتیبانی از بدن از بین می رود. عملکرد تعویض و کشویی نیز دیگر به درستی انجام نمی شود. در خارج ، الف ضعف بافت همبند اغلب توسط سلولیت, علائم کشش or چین و چروک. علاوه بر این ، افتادگی عضو می تواند رخ دهد ، زیرا کاهش کشش بافت همبند بازگشت کامل به شکل اصلی را غیرممکن می کند. زنان ، به دلیل سایر شرایط هورمونی ، بیشتر رنج می برند ضعف بافت همبند از مردان. بنابراین ، اتصالات متقابل بیشتری در بافت پیوندی یک مرد متوسط یافت می شود ، که از آن پشتیبانی می کند استحکام و کشش یکی از رایج ترین نقاط ضعف بافت پیوندی به اصطلاح خود را نشان می دهد پرولاپس رحم، که بسیاری از زنان را تحت تأثیر قرار می دهد. در این مورد ، رحم اندام های دیگر مانند ادرار را تحت فشار قرار می دهد مثانه و می تواند رهبری ناخوشایند درد یا ، در موارد فردی ، حتی به شرایط تهدید کننده زندگی (مانند احتباس ادرار) دلایل زیادی وجود دارد که می تواند رهبری به ضعیف شدن بافت پیوندی به عنوان مثال ، تغذیه ، تغییرات هورمونی ، داروها و همچنین برخی نقایص ژنتیکی نقش مهمی دارند. به عنوان مثال شرط وقتی بدن بیش از حد اسیدی می شود ، بافت پیوندی خراب می شود. در این حالت ، زنجیره های مهم پروتئینی با عملکرد پشتیبانی از بین می روند. تغییرات هورمون در طی يائسگي باعث کاهش سطح استروژن می شود. این امر همچنین منجر به ضعیف شدن بافت همبند می شود. برخی از داروها نیز تبلیغ می کنند بیش از حد بدن و در نتیجه به کاهش کشش بافت همبند کمک می کند. با این حال ، شرایط ژنتیکی نیز وجود دارد که ساختارهای ناقص بافت همبند را ایجاد می کند و در نتیجه باعث شدیدترین بیماری ها می شود. یک مثال به اصطلاح است سندرم مارفان، که به روشی اتوزومی غالب به ارث می رسد و در ناهنجاری های عروقی (آنوریسم) ، بیماری های چشم ، ناهنجاری های سیستم اسکلتی و پوست ناهنجاری ها همچنين اسكوربوت بيماري بافت همبند اكتسابي شناخته شده است كه قبلاً به دليل عدم وجود آن در بين دريانوردان شايع بود ویتامین C عرضه و اغلب منجر به مرگ شد. ویتامین C به عنوان یک آنزیم برای هیدروکسیلاسیون پرولین و لیزین و بنابراین اتصال متقابل آنها را در داخل زنجیره های پروتئینی بافت همبند تضمین می کند.