مدت بافت همبند ضعف بیانگر پایین بودن بافت همبند در نواحی مختلف بدن است. بسته به بافتی که تحت تأثیر قرار گرفته است ، انواع مختلفی از علائم ظاهر می شود. در استفاده روزمره از این اصطلاح استفاده کنید بافت همبند ضعف اغلب با سلولیت (باصطلاح پوست پرتقال پوست). با این حال ، یک نقطه ضعف از بافت همبند می تواند نه تنها زیبایی ، بلکه گاهی اوقات پیامدهای جدی پزشکی نیز داشته باشد.
عملکردهای بافت همبند
بافت همبند در سراسر بدن یافت می شود و عملکرد حمایتی دارد. یک فرد با وزن طبیعی حدود یک چهارم تا یک سوم (تقریبا 20 کیلوگرم) از وزن بدن بافت همبند خود را شامل می شود.
بین انواع مختلف بافت همبند مانند بافت همبند شل ، سفت ، ژلاتینی ، اسپینوسلولار یا بافت چربیبه بسته به محل قرارگیری آنها در بدن انسان ، چندین نوع بافت همبند معمولاً در کنار یکدیگر یافت می شوند و عملکردهای متفاوتی را انجام می دهند. وجه مشترک همه انواع این است که بافتها از سلولهای بسیار کمی و به نسبت مقدار زیادی از توده بین سلولی تشکیل شده اند.
مهمترین سلولهای بافت همبند به اصطلاح فیبروسیتها هستند که از طریق سنتز مواد مختلف ، خصوصیات فضای بین سلولی را تعیین می کنند. در فضای بین سلولی توری از الیاف (عمدتا کلاژن) وجود دارد که از آنها تشکیل شده است پروتئین ها و در برابر نیروهای کششی و به اصطلاح پروتئوگلیکان ها (مولکول های پروتئینی با چندین بقایای قند) که می توانند وزن خود را چندین برابر آب متصل کرده و در نتیجه به عنوان شوک جاذب ها وظایف مهم بافت همبند حفظ شکل اندام و محافظت از آن در برابر آسیب است. علاوه بر این ، بافت همبند به عنوان یک مخزن مهم آب عمل می کند و عملکردهای مهمی را در دفاع در برابر عوامل بیماری زا و چرخه سلولی بر عهده می گیرد.
علل ضعف بافت همبند
الیاف سفت کننده بیشتر (کلاژن الیاف) در ماده بین بافتی بافت همبند قرار دارند ، هرچه کشش بافت بیشتر باشد. اگر تعداد یا کیفیت آنها کاهش یابد ، به اصطلاح ضعف بافت همبند منجر می شود. مهمترین عامل ایجاد ضعف بافت همبند ، استعداد ژنتیکی است.
A ضعف بافت همبند بنابراین معمولاً مادرزادی است و چنین علائمی غالباً در خانواده های مبتلایان شایع است. عامل ژنتیکی قابل دستکاری یا درمان نیست ، که باعث می شود درمان علت ضعف بافت همبند رد شود. عامل مهم دیگر سن است ، زیرا ضعف مادرزادی بافت همبند همیشه با افزایش سن افزایش می یابد.
وضعیت هورمون ها نیز تعیین کننده است. در حین بارداری و یائسگیبه عنوان مثال ، غلظت های متغیری از جنس زن وجود دارد هورمون (استروژن ، پروژسترون) ، باعث می شود بافت همبند به ویژه حساس شود. این یکی از دلایلی است که زنان به طور کلی بیش از مردان از ضعف بافت همبند رنج می برند.
با این حال ، علاوه بر این عوامل ، که از بدو تولد مشخص شده اند ، شیوه زندگی ناسالم و رفتارهای خاص نیز در تشدید مشکل نقش دارند. اول از همه ، عدم ورزش باید در اینجا ذکر شود ، که در بسیاری از موارد منجر به توسعه زودرس و افزایش ضعف بافت همبند می شود. سیگار کشیدن، مصرف الکل و یکنواخت ، پرچرب رژیم غذایی همچنین کیفیت بافت همبند را کاهش می دهد. علاوه بر این ، مصرف داروهای خاص (به عنوان مثال کورتیزون) با وجود شیوه زندگی سالم و عدم استعداد ژنتیکی می تواند منجر به ایجاد ضعف بافت همبند شود. در حین بارداری و همچنین در مورد نوسانات شدید وزن (به عنوان مثال در زمینه رژیم غذایی یا اختلالات خوردن) ، بافت پیوندی به طور متناوب کشیده و شل می شود ، که باعث فرسودگی و آسیب به الیاف محکم آن می شود و می تواند منجر به ضعف بافت همبند شود.
