تشخیص اختلالات گفتاری و زبانی | اختلالات گفتاری

تشخیص اختلالات گفتاری و زبانی

مربیان معمولاً متوجه اختلال گفتاری یا زبانی می شوند. والدین ممکن است فقط به طور اتفاقی متوجه اختلالی شوند یا تصور کنند که با افزایش سن این اختلال فروکش خواهد کرد. در صورت تردید ، والدین ابتدا باید با مربیان مشورت کنند. اغلب مهد کودک معلمان و معلمان دبستان احساس خوبی نسبت به عملکرد زبان دارند که یک گروه سنی خاص باید واقعاً بدست آورد.

مشاوره و تشخیص دقیق ، با یک متخصص انجام می شود. در وهله اول ، باید با یک متخصص اطفال مشورت شود. در صورت لزوم ، وی ترتیب مراجعه به یک متخصص گوش و حلق و بینی یا گفتاردرمانگر را فراهم می کند.

همه آنها توانایی گفتاری کودک را با توجه به سن و مرحله رشد او قرار می دهند. گفتار دست انداز و نامشخص می تواند کاملاً طبیعی باشد مهد کودک به عنوان مثال سن ، و نباید باعث نگرانی والدین شود. برخی از متخصصان گوش و حلق و بینی با عنوان اضافی "Phoniatrics and Pedaudiology" عنوان می شوند. این پزشکان گوش و حلق و بینی معمولاً با تشخیص و درمان اختلالات گفتاری و زبانی آشنا هستند.

مواد مخدر

هیچ دارویی علیه وجود ندارد لکنت زبان خودش هنوز با این وجود ، داروهای ضد تنش و اضطراب (ترس) می توانند شرایط خاص را کاهش دهند و در نتیجه علائم را بهبود ببخشند. بهترین مشاوره در این باره می تواند توسط روانپزشکان کودک و جوانان ارائه شود.

آنها تجربیات زیادی در زمینه اضطراب درمانی دارند و طیف داروهای تسکین دهنده اضطراب (داروهای ضد اضطراب) را می شناسند. در این مورد بیشتر بیاموزید: نمای کلی از اختلالات اضطرابی اگر مراقبان با صبر و حوصله به لکنت زبان گوش دهند ، اجازه دهید او صحبت کند و با درک او در برابر او قرار بگیرد ، لکنت زبان معمولاً از صحبت لذت می برد و کنترل جریان گفتن برای او آسان تر خواهد بود. در داخل خانواده ، لکنت زبان اصلاً نباید در نظر گرفته شود.

برعکس ، مداخلات اصلاحی دیگران ، بی حوصلگی و عدم پذیرش شرایط استرس زا را ایجاد می کند و جریان گفتار لکنت زبان را پیچیده می کند. دومی عمدتا در مدرسه اتفاق می افتد. کودکان به سرعت متوجه می شوند که می توانند خود را ضعیف و آزرده خاطر کنند لکنت زبان همکلاسی ها دوست دارند آنها را اصلاح کنند و با لبخند و نادانی آزارشان دهند.

بنابراین والدین و معلمان نباید از پرداختن صریح به وضعیت کلاس ترس داشته باشند تا به درک همکلاسی های خود متوسل شوند! شخص مبتلا معمولاً دوست ندارد درمورد چنین مزاحم هایی صحبت کند و با مهارت شرمندگی خود را از نظر مربیان و والدین پنهان می کند. در اینجا نیز باید گهگاه مکالمه های آزاد انجام شود تا وضعیت کودک ارزیابی شود و در صورت لزوم بتواند بر آن تأثیر بگذارد.

  • لکنت چه موقع احساس تسکین می کند؟
  • چه درمانی باید همراه باشد؟
  • والدین و معلمان چه کاری می توانند انجام دهند؟