معرفی
زخم (گال طبی) یک بیماری مسری پوستی با خارش شدید است. عامل آن نوع خاصی از کنه ها و فضولات آن است. علیرغم علائم ناخوشایند ، بیماری معمولاً ایجاد نمی شود سلامت خطر. برای درمان ، داروهای م forثر برای استفاده روی پوست به عنوان کرم ، اسپری یا پماد و همچنین قرص موجود است.
گال چقدر مسری است؟
برای عفونت با زخم، تماس طولانی مدت جسمی با شخصی که از گال رنج می برد لازم است ، یعنی حداقل برای پنج تا ده دقیقه. لمس کوتاه مانند دست دادن یا آغوش معمولاً منجر به انتقال کنه های بیماریزا نمی شود. پاتوژن ها از طریق هوا نیز قابل انتقال نیستند.
به همین ترتیب ، فرد معمولاً از طریق اشیا or یا مبلمان آلوده نمی شود زخم در تماس بوده است یک استثنا فرم خاص بسیار عفونی از فرو رفتن پوست است. به دلیل ضعیف شده سیستم ایمنی بدن، افراد مبتلا معمولاً آلودگی بسیار واضح همراه با تشکیل پوسته بر روی پوست دارند. به دلیل تعداد بسیار بالای عوامل بیماری زا ، حتی تماس کوتاه پوست نیز می تواند منجر به عفونت در این مورد شود. از آنجا که اولین علائم بیماری پس از دو تا پنج هفته ظاهر نمی شود ، در این مرحله پس از تماس پوست باید با پزشک مشورت شود.
چه مدت شما مسری هستید؟
گال تا زمانی که کنه های گال روی پوست وجود داشته باشد مسری است. اگر گال با داروهای موجود درمان شود (گال کش) ، آنها فقط پس از یک یا دو بار استفاده از بین می روند و دیگر خطر عفونت وجود ندارد. با این وجود خارش می تواند تا دو هفته ادامه یابد. در صورت عدم درمان ، تعداد کنه های گال در یک فرد سالم کاهش می یابد سیستم ایمنی بدن، اما به ندرت کاملاً دفع می شوند. بیشتر اوقات بعضی از کنه ها روی پوست باقی می مانند و حتی اگر دیگر علائمی مانند خارش را احساس نکنید هنوز مسری هستید.
مسیر عفونت چیست؟
انتقال گال از فردی به فرد دیگر رخ می دهد. این معمولاً نیاز به تماس بدنی طولانی مدت دارد ، به عنوان مثال با هم خوابیدن در یک تخت ، نوازش یا رابطه جنسی. لمس کوتاه مانند دست دادن معمولاً منجر به عفونت نمی شود.
به طور مشابه ، عفونت معمولاً از طریق اشیا or یا اثاثیه ای که فرد بیمار با آنها در تماس بوده است اتفاق نمی افتد. برای آلوده شدن به گال ، کنه های بیماری زا باید روی پوست خود قرار بگیرند. کنه هایی که در تشک ها یافت می شوند نمی توانند باعث ایجاد گال شوند زیرا گونه های مختلفی هستند. اگرچه انتقال از طریق حیوانات امکان پذیر است ، اینها سایر گونه های مایت هستند که برای مدت طولانی بر روی پوست انسان زنده نمی مانند و بنابراین فقط علائم خفیف ایجاد می کنند و نه گال کلاسیک. در چنین شرایطی بیماری به سرعت بهبود می یابد و ترس از گسترش بیشتر آن وجود ندارد.
