مترادف
تنش ، تنش ، اختلالات خواب ، استرس ، فرسودگی
چگونه استرس ذهنی-عاطفی را کاهش دهیم؟
یک یافته مهم در زمینه کاهش استرس این است که استرس خارجی برای سطح استرس بدن تعیین کننده نیست ، بلکه فشار روانی داخلی است. بنابراین ، در ابتدا مسئله درک استرس شخص است که آیا یک موقعیت استرس زا محسوب می شود یا خیر. این امر در مورد فشارهای روحی و روانی نیز صدق می کند.
با عوامل استرس زای عاطفی ، پیروی از یک قانون ساده که باید به راحتی منبع استرس را از بین برد ، بسیار دشوار است. به عنوان مثال ، یک جدایی یا از دست دادن یک فرد می تواند باعث فشار روانی / عاطفی برای مدت زمان طولانی شود. در چنین شرایطی تغییر فرآیند درونی استرس یا یافتن راه هایی برای کاهش استرس مهم است ، چه از طریق تغییر سبک زندگی ، ورزش ، تمدد اعصاب تمرینات و بسیاری از روش های معمول دیگر.
برای بسیاری از افراد کافی است افرادی داشته باشند که بتوانند استرس روانی خود را به آنها بسپارند و در نتیجه بتوانند آن را بهتر پردازش کنند. از طرف دیگر ، دیگران متقاعد شده اند که تفکر در زمینه مدیریت استرس ، که با مطالعات اخیر ثابت شده است ، به آنها بسیار کمک می کند. درمان استرس به نتایج مطالعه بستگی دارد.
از نظر جسمی ، معمولاً سری تزریق داده می شود مکمل مواد گمشده به طور عمده آنتی اکسیدان ها ، الکترولیت ها، با دوز بالا ویتامین ها، داروهای غنی از پایه ، پروتئین تزریق پایه برای اسیدزدایی ، تزریق ازن-اکسیژن برای احیای بدن ، برای بهبود خون گردش خون ، تزریق کلاتین برای حذف مواد زائد ، سلول درمانی تازه ، طب سوزنی, هومیوپاتی، درمان عصبی و داروهای گیاهی برای کاهش استرس استفاده می شود. علاوه بر این ، بیماران اغلب با برنامه های ویژه مدیریت استرس ذهنی و ورزش بدنی تحت درمان قرار می گیرند.
هورمون های استرس چه نقشی دارند؟
فرض بر این است که استرس تشکیل می شود هورمون در بدن ما تا حد زیادی مسئول ایجاد یک واکنش استرس است. اینها هورمون بر روی عملکردهای مختلف بدن مانند ما عمل کنید سیستم ایمنی بدن، انرژی ما تعادل یا ما قلب این عملکردها را به گونه ای تنظیم کرده و بهینه سازی کنید که برای شرایط استرس طراحی شوند. شناخته شده ترین هورمون استرس در بدن ما کورتیزول است که در قشر آدرنال در مقادیر بیشتری تولید می شود نسبت به حالت عادی که تحت استرس هستیم.
هدف واقعی این استرس ها هورمون این است که بدن برای مدت زمان کوتاه حداکثر عملکرد را داشته باشد ، در عوض عملکردهایی مانند هضم ، که در این شرایط کاملاً ضروری نیستند ، مهار می شوند. این واکنش استرس تنها زمانی برای بدن ما به یک مشکل تبدیل می شود که فقط چند ساعت طول نکشد بلکه دائمی شود و بدن هیچ بهبودی پیدا نکند. در نتیجه ، بدن ضعیف و ضعیف می شود ، سیستم ایمنی بدن به شدت مهار می شود و این نیز بر روان تأثیر می گذارد. بدین ترتیب هورمون استرس نقش اصلی را در واکنش استرس بازی می کنند.
