انگشت شست اسکی به پارگی رباط جانبی داخلی انگشت شست اشاره دارد. این آسیب معمولاً در اسکی بازان دیده می شود ، اما اغلب در ورزش های توپی نیز اتفاق می افتد. آ انگشت شست باید درمان شود وگرنه انگشت شست توانایی عملکرد خود را از دست می دهد.
انگشت اسکی چیست؟
A انگشت شست یک اصطلاح محاوره ای برای پارگی رباط جانبی در مفصل پایه انگشت شست است. اصطلاح پزشکی این مورد پارگی رباط تحتانی اولنار (پارگی = پارگی) یا پارگی رباط وثنی اولنار است. رباط جانبی اولنار ، همراه با سایر رباط ها و ساختارها ، مفصل متاکارپوفالانژیال شست را تثبیت می کند و در طرف شست که رو به بقیه انگشتان است ، اجرا می شود. اگر انگشت شست به شدت از دست دور شود ، باعث ایجاد بیش از حد می شود کشش این رباط جانبی اگر ظرفیت بار رباط بیش از حد شود ، پاره می شود. نام انگشت شست اسکی از این واقعیت ناشی می شود که این پارگی رباط جانبی اغلب برای اسکی بازان هنگام افتادن و تلاش برای گرفتن خود با دست یا هنگامی که با انگشت شست خود در حلقه تیر اسکی گرفتار می شوند ، اتفاق می افتد. در هر دو حالت ، انگشت شست بیش از حد به سمت شعاع کشیده شده است. پارگی می تواند در سه مکان مختلف روی رباط رخ دهد. نزدیک فالانکس نزدیک انگشت شست ، در وسط یا نزدیک متاکارپال.
علل
علت اسکی انگشت شستن بیش از حد انگشت شست از دست و در نتیجه کشیدگی بیش از حد رباط جانبی در مفصل پایه شست است. اغلب این اتفاق هنگام اسکی رخ می دهد. با این حال ، اسکی انگشت شست می تواند در ورزشهای دیگر نیز رخ دهد. اگر توپی که با قدرت پرتاب می شود در حین ورزش توپ گیر بیفتد ، شست نیز می تواند آنقدر به عقب کشیده شود که رباط جانبی پاره شود. سایر علل احتمالی اسکی انگشت شست سقوطی است که فرد می تواند با بازکردن دست به صورت بازتابی ، کشش بیش از حد شست در طول ژیمناستیک کف یا دستگاه و هنرهای رزمی را از بین ببرد.
علائم ، شکایات و علائم
علائم مختلف در اثر پارگی رباط جانبی ایجاد می شود. اغلب ، یک صدای ترک خوردگی متمایز در حین تصادف شنیده می شود. این بلافاصله با تیراندازی شدید همراه می شود درد در انگشت شست و مفصل قاعده. از وقتی که رباط پاره شده همچنین بافت اطراف را تحت تأثیر قرار داده و باعث آسیب عروقی می شود ، خون به بافت نشت می کند و الف کبودی (کبودی) تشکیل می دهد. این به نوبه خود منجر به تورم انگشت شست و افزایش حساسیت فشار ، به ویژه در مفصل متاکارپوفالانژیال شست می شود. مفصل ناپایدار به نظر می رسد ، به طور غیر عادی متحرک است و می تواند باز شود. اگر بتوان آن را تا بیش از 30 درجه باز کرد ، این نشانه قابل توجهی از پارگی رباط جانبی است. انگشت شست احساس ضعف می کند و همچنین در حین حرکت به پهلو جمع می شود ، به طوری که نمی توان از آن برای گرفتن و فشار دادن استفاده کرد ، یا فقط تا حد محدودی می توان از آن استفاده کرد. هرگونه تلاش برای گرفتن حرکت دردناک است. اگر حادثه در سراشیبی ها اتفاق بیفتد ، فرد آسیب دیده بلافاصله متوجه می شود که دیگر نمی تواند چوب اسکی را نگه دارد. پس از چند روز ، درد فروکش می کند ، اما در صورت عدم درمان آسیب ممکن است ناراحتی دائمی ایجاد شود. در صورت تداوم بی ثباتی انگشت شست ، مفصل متاکارپوفالانژیال شست بیش از حد بار می شود و به مرور زمان به روش غیر فیزیولوژیکی ساییده می شود که می تواند رهبری برای سایش مشترک (آرتروز) سفت شدن مفصل نیز امکان پذیر است.
تشخیص و پیشرفت
شست اسکی بلافاصله با شروع تیز متوجه می شود درد. گاهی اوقات با پارگی رباط صدای تکان خوردن شنیده می شود. پس از حادثه ، مفصل متاکارپوفالانژیال شست دیگر پایدار نیست. انگشت شست هم رباط جانبی داخلی و هم خارجی دارد. اگر رباط داخلی جانبی در حال حاضر پاره شده باشد ، انگشت شست می تواند به سمت خارج باز شود. از آنجا که رباط پاره شده و احتمالاً سایر سازه های آسیب دیده خونریزی می کنند ، الف کبودی (کبودی) بعد از پارگی ایجاد می شود و بافت اطراف انگشت شست متورم می شود. پس از درد شدید تیراندازی اولیه ، یک درد دائمی در دوره بعدی ایجاد می شود. حرکت چنگ زدن با انگشت شست دیگر امکان پذیر نیست و هر حرکتی درد می کند. پزشک معمولاً به پارگی رباط جانبی به دلیل روند تصادف و باز شدن انگشت شست مشکوک است. آزمایش تحرک همیشه مشکل است زیرا باعث درد می شود. یک اشعه ایکس می تواند مورد استفاده قرار گیرد تا مشخص شود آیا آسیب های استخوانی اضافی وجود دارد یا خیر. MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) از معاینه می توان برای تشخیص شست اسکی بدون شک استفاده کرد ، زیرا ساختارهای رباط نیز در اینجا قابل مشاهده است.
عوارض
انگشت شست اسکی در درجه اول با درد شدید قابل توجه است. در صورت عدم درمان سریع آسیب ، عوارض بیشتری ممکن است ایجاد شود. سپس ، محدودیت های دائمی حرکت انگشت شست ممکن است ایجاد شود. فلج و اختلالات حسی نیز معمولی است. آ کبودی می تواند باعث پوست آسیب یا سرمازدگی اگر به درستی درمان نشود التهاب همچنین ممکن است رخ دهد و در بدترین حالت باعث ایجاد زخم در توپ دست شود. پارگی رباط جانبی به خودی خود هیچ گونه خطری ندارد. با این حال ، همیشه منجر به محدودیت های حرکتی می شود که به طور قابل توجهی فرد مبتلا را در کارهای روزمره محدود می کند. رفتار بی دقتی می تواند رهبری به دلیل باز شدن آسیب و نیاز به درمان مجدد. در درمان جراحی پارگی رباط جانبی جانبی ، عوارض و خطرات در درجه اول شامل عفونت های احتمالی است. اینها معمولاً با تورم و قرمزی در ناحیه جراحی ، همراه با درد و اختلال در حساسیت ظاهر می شوند. در موارد جداگانه ، ممکن است صدمه ای به فرد وارد شود پوست اعصاب در منطقه عملیات در نتیجه ، ضخیم شدن گره ای ممکن است ایجاد شود که با اختلالات حسی و ناراحتی های دیگر همراه باشد. داروهای ضد درد تجویز شده گاهی اوقات باعث عوارض جانبی و فعل و انفعالات.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
علاوه بر آرنج موش ، تنیس آرنج یا اسنوبوردر مچ پا، اسکی انگشت شست نیز یک آسیب ورزشی معمولی است. پارگی رباط جانبی انگشت شست ترجیحاً در اسکی بازان رخ می دهد. با این حال ، این می تواند در همه حوادث ورزشی دیگر رخ دهد که در آن انگشت شست به طور گسترده ای پخش شده است. پارگی رباط جانبی (ab) به دلیل کشیدگی شدید است. گاهی اوقات ، تکه ای از استخوان شست نیز آسیب می بیند. در هر صورت ، ویزیت پزشک باید در اسرع وقت پس از حادثه انجام شود زیرا انگشت شست در زندگی ما ضروری است. بلافاصله پس از حادثه ، بی حرکتی انگشت شست یا کل دست توصیه می شود. خنک کننده نیز مفید است. از تورم شدید جلوگیری می کند. بنابراین مراجعه سریع به پزشک ضروری است ، زیرا در صورت رعایت نکردن آسیب های جانبی ممکن است رخ دهد. صدمات درمان نشده می تواند رهبری به آرتروز مفصل متاکارپوفالانژیال انگشت شست ، تغییر مکان دائمی انگشت شست یا بی ثباتی مداوم مفصل با درد دائمی و محدودیت حرکت. در بیشتر موارد ، ترمیم جراحی انگشت شست اسکی ضروری می شود. در برخی موارد ، آتل محافظتی و بی حرکتی ممکن است کافی باشد. با این حال ، این تنها در صورت وجود کشش بیش از حد یا پارگی امکان پذیر است. اگر پارگی رباط جانبی رخ داده باشد ، جراحی انگشت شست آسیب دیده اجتناب ناپذیر است. درمان محافظه کارانه حتی در صورت وجود تکان خوردگی استخوان به شرط سالم بودن رباط جانبی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
درمان و درمان
شست اسکی ابتدا باید برای درمان حاد بی حرکت ، سرد و بالا بیاید. اگر رباط به طور کامل پاره نشده باشد ، درمان بیشتر می تواند محافظه کارانه (بدون جراحی) باشد. در این حالت ، انگشت شست با آتل حدود چهار تا شش هفته بی حرکت می شود. پس از آن ، ماهیچه ها باید به آرامی دوباره تمرین شوند تمرینات فیزیوتراپی برای بازگرداندن ثبات و عملکرد اولیه انگشت شست. در صورت پارگی کامل رباط جانبی یا در صورت جدا شدن قسمت های اضافی استخوان ، جراحی اجتناب ناپذیر است. بسته به نوع پارگی ، جراح از تکنیک های متفاوتی استفاده می کند. اگر رباط از وسط پاره شود ، معمولاً مجدداً به هم متصل شده و با بخیه ثابت می شود. همراه با این ، مفصل شست موقت با یک سیم به اصطلاح Kirschner ثابت می شود تا از بی حرکتی کامل اطمینان حاصل شود. بعداً سیم زیر آن برداشته می شود بیهوشی موضعی. اگر رباط آنقدر پاره شده که دیگر نمی توان آن را به هم دوخت ، با تاندونی از بدن خود بیمار جایگزین می شود. قطعات استخوانی پاره شده مجدداً با پیچ یا سیم وصل می شوند. حتی پس از درمان جراحی انگشت شست اسکی ، یک دوره استراحت باید رعایت شود. بعد از آن، تمرینات فیزیوتراپی می توان شروع کرد
پیشگیری
فقط می توانید تا حد محدود از اسکی شست جلوگیری کنید. از آنجا که اغلب در حین ورزشهای خاص اتفاق می افتد ، پوشیدن a باند نواری دور انگشت شست برای تثبیت آن و محافظت از آن در برابر کشش زیاد مفید است.
مراقبت پس از آن
اگر انگشت شست اسکی به دلیل پارگی کامل رباط نیاز به جراحی داشته باشد ، چندین هفته بی حرکتی دنبال می شود. قبل از برداشتن گچ بین دو تا شش هفته طول می کشد. سپس بیمار ارتز خاصی دریافت می کند. این فیزیوتراپی یا کار درمانی مراقبت های بعدی معیارهای آسان تر. برای اینکه پزشک بتواند زخم جراحی را بررسی کند ، گچ باید هر دو تا سه روز پس از عمل عوض شود. در دوره بعدی ، برداشتن بخیه ها انجام می شود. برای حمایت از بهبود زخم ، توصیه می شود در ماه های اول کرم چرب را روی محل زخم بمالید. این روش می تواند با رشد بافت اضافی که باعث درد یا تنش می شود مقابله کند. اگر حرکت بعد از مداخله جراحی روی شست اسکی محدود شود ، درمان پیگیری فیزیوتراپی ضروری است. بیمار حرکت مستقل انجام می دهد درمان در گرم آب حدود شش هفته او همچنین یک پانسمان شست برای حمایت می کند. توجه به این نکته حائز اهمیت است تن درمانی نباید باعث درد یا تورم انگشت شست آسیب دیده شود. بنابراین ، درمان بیش از حد مضر است. صبر لازم است تا زمانی که دست و انگشت شست دوباره به طور عادی عمل کند. معمولاً چندین هفته طول می کشد تا فعالیت های معمول روزمره دوباره انجام شود. معمولاً سه تا چهار ماه طول می کشد تا دوباره بتوان فعالیت های ورزشی را انجام داد.
در اینجا کارهایی است که می توانید خودتان انجام دهید
در حضور سلامت اختلالات ، استراحت کافی و بهبودی دست و همچنین مفصل از اهمیت ویژه ای برخوردار است. عملکرد چنگ زدن دست آسیب دیده باید در طول روند بهبود کمتر یا اصلا استفاده نشود. در زندگی روزمره ، وظایف مختلف باید تجدید ساختار شوند یا اجرای فعالیتها اصلاح شود. توصیه می شود از دست بیشتر استفاده کنید که تحت تأثیر علائم قرار نگیرد تا از مفصل پایه آسیب دیده جلوگیری شود. شرایط فشار یا فشار باید کاملاً خودداری شود اگر خانم به اندازه کافی در امان نباشد ، علائم ممکن است افزایش یابد و در صورت پیشرفت نامطلوب بیماری ، مفصل سفت می شود. این بدان معناست که عملکرد گریپ به طور جبران ناپذیری آسیب دیده و برای همیشه محدود است. توصیه می شود در تعداد زیادی از فعالیتهای انجام شده در زندگی روزمره از بستگان یا افراد محیط اجتماعی کمک بخواهید. اگر علیرغم مشکلات ، فعالیتهای متعددی با فشار روی انگشت شست انجام شود ، برای روند بهبود بسیار مفید نیست. هنگام انجام فعالیت های شغلی ، محدودیت های جسمانی باید به موقع مشخص شود. محیط باید در مورد سلامت تا بتوان سوء تفاهم ها و درگیری ها را به حداقل رساند. در طول دوره نقاهت باید از اسکی یا سایر فعالیت های ورزشی خودداری شود.
