دارودرمانی
درمان دارویی نیز بخشی جدایی ناپذیر از درمان استاندارد برای است بیماری سودک. به طور مکرر تجویز می شود: این داروها عمدتا در مراحل اولیه استفاده می شوند. کورتیکوییدها داروی ضد احتقان ، ضد التهاب و درداثر اطمینان بخش و در نتیجه اغلب منجر به بهبود سریع علائم می شود.
وضعیت مطالعه در اینجا کاملاً مشخص نیست ، اما اغلب اوقات بهبود سریع علائم و افزایش تحرک وجود دارد.
- بیسفسفونات مانند پامیدرونات ، که اثر آن به ویژه در ثابت شده است بیماری سودک پس از شکستگی
- کورتیکوییدها به شکل قرص
- پردنیزولون
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و مسکن های غیر افیونی ، اصطلاحاً NSAIDs (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) نیز برای درد درمان. مسکن های غیر افیونی که به طور مکرر استفاده می شود ، شامل ایبوپروفن, دیکلوفناک و متامیزول.
- برای شدیدتر درد, مخدرها مانند مورفین استفاده می شود.
- اثر مثبت از کتامین، داروی بیهوشی و مسکن نیز بارها ثابت شده است.
استفاده از آن فقط در صورت عدم کافی بودن سایر اقدامات توصیه می شود ، زیرا این درمان هزینه بر است و گاهی اوقات با عوارض جانبی جدی همراه است.
- کلسيتونين در درمان استفاده می شود پوکی استخوان و می تواند تأثیر مثبتی در روند بیماری داشته باشد.
- در بعضی موارد ، اصطلاحاً رئولوژیکی مانند Haes ، که قرار است خصوصیات جریان آن را تغییر دهد خون، برای بهبود گردش خون استفاده می شود.
- به صورت محلی ، می توان از پمادهای حاوی استروئید یا پمادهای DMSO (دی متیل سولفوکسید) برای کمک به درد موضعی استفاده کرد.
- روشهای تهاجمی مانند ضد درد Ganglionic Opioid یا Epidural کمتر معمول ، اما در میان مثرترین آنها است. نخاع تحریک در بعضی موارد ، انسداد ستاره دلسوز گانگلیون (گره عصب رویشی) نشان داده می شود زیرا مانند عصب سمپاتیک می تواند همانطور که شرح داده شده از بهبودی جلوگیری کند. این روش درمانی در بهترین حالت باید در شش ماه اول بیماری انجام شود ، زیرا فقط در این صورت میزان بهبود به طور قابل توجهی افزایش می یابد. طب سوزنی درمان یا آموزش اتوژنیک همچنین می تواند به کاهش علائم کمک کند.
