اطلاعات عمومی
در مرحله نهایی بیماری سودک، اندام آسیب دیده ممکن است سفتی مفصل و پوست منقبض شده را نشان دهد ، تاندون ها و عضلات به شدت درد، که به نوبه خود ممکن است منجر به از دست دادن عملکرد شود. به منظور تأمین بیمار درد تسکین ، درمان بین رشته ای به طور کلی مهم است. فیزیوتراپی / ژیمناستیک فیزیکی علاوه بر درمان دارویی ، نقش مهمی در اینجا دارد بافت همبند ماساژ اولین قدم در تمام اقدامات فیزیوتراپی است.
غالباً اعضای بدن آسیب دیده آنقدر حساس هستند که فیزیوتراپیست مجبور است روی قسمت هایی از بدن که فاصله زیادی با منطقه آسیب دیده دارند و باعث ایجاد آن نمی شوند ، کار کند. درد به بیمار اما هنوز هم در منطقه آسیب دیده تأثیر دارد. هر دومین بیمار شکایت می کند لرزش (لرزیدن) دست ، تا حدی کمتر دچار انقباض عضلانی غیر ارادی (میوکلونی) می شود. اختلالات حساسیت نیز اغلب رخ می دهد.
بسیاری از بیماران از حساسیت بسیار زیاد به درد رنج می برند (هایپرالژیا) و یا وقتی پوست بدون درد لمس می شود احساس درد می کنند (آلودینیا). بخش بزرگی از بیماری سودک بیماران همچنین در هنگام استراحت درد دائمی را تجربه می کنند. شخصیت درد از سوزش سوزن سوزن شدن و همچنین شدت آن از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. بندرت ، بی حسی یا حتی احساس بیگانگی دست آسیب دیده رخ می دهد. در مرحله حاد ، اغلب افزایش می یابد مو و رشد ناخن ، در حالی که در مرحله آتروفیک ، رشد مو و ناخن می تواند تا حد زیادی کاهش یابد.
خلاصه
همانطور که می بینید ، درمان از بیماری سودک بسیار چند وجهی است ، اما می تواند تسکین درد لازم را برای بیمار فراهم کند ، مشروط بر اینکه بیمار با استفاده از بافت همبند ماساژ و فیزیوتراپی برای تقویت اندام آسیب دیده و به طور منظم برنامه خودآموزی آموخته شده را انجام می دهد. در بیماری سودک ، هر دو دارو درمانی (به عنوان مثال داروهای ضد درد) و درمان غیر دارویی (فیزیوتراپی) باید استفاده شود.
