مترادف به معنای گسترده تر
- پارگی VKB
- ضایعه رباط صلیبی
- بی ثباتی قدامی زانو داخلی
- بی ثباتی زانو
- نارسایی رباط صلیبی قدامی
- نارسایی مزمن رباط صلیبی قدامی
- پارگی رباط صلیبی
- پلاستیک رباط صلیبی
- آسیب رباط صلیبی قدامی
تعریف
قدامی تازه رباط صلیبی پارگی به منزله قطع یا پارگی کامل (پارگی) پیوستگی (پارگی) رباط پس از عبور بیش از حد از کشش بیش از حد توسط نیروی خارجی است. قدامی قدیم رباط صلیبی پارگی یک آسیب رباط دائمی و بیشتر مربوط به تصادف است.
علت پارگی رباط صلیبی
علل اغلب اصطلاحاً "آسیب های چرخش خمش-والگوس-بیرون" است. این بدان معناست که زانو به طور غیر ارادی خم شده ، به حالت ضربه زانو تبدیل شده و به سمت بیرون چرخانده شده است. به طور معمول هنگام اسکی یا بازی فوتبال ، چنین آسیب هایی با پایین تر شدن اتفاق می افتد پا. بی ثباتی مفصل زانو به دلیل شل شدن دستگاه رباط کپسول می تواند رخ دهد. نتیجه این است که از ریل خارج شدن مکانیزم لغزش رول خارج شده و افزایش دژنراتیو (مربوط به سایش) غضروف آسیب و منیسک.
شکایت و علائم
بیمارانی که پاره شده اند رباط صلیبی گاهی اوقات از شدت رنج می برند درد در مفصل زانو، که معمولاً در چند ساعت اول متورم می شود. پزشک سعی می کند با اصطلاح آزمایش های پایداری ، زانو را معاینه کند. انجام این کار به دلیل درد عمومی زیاد آسان نیست ، زیرا بیمار از عضلات خود برای مقابله با تنش استفاده می کند.
در بیشتر موارد ، معاینه فقط چند روز پس از پارگی رباط صلیبی قدامی قابل تعیین است ، زیرا فقط در این صورت است درد حادثه تا حدی کاهش یافته است که بیمار می تواند بدون تنش دفاعی معاینه شود. یک چیز عادی اشعه ایکس اطلاعات مربوط به هر گونه آسیب استخوانی را که ممکن است همزمان وجود داشته باشد ، فراهم می کند. به منظور تسکین التهاب مفصل ، باید یک مفصل بزرگتر سوراخ شود غضروف و بافت نرم باقی مانده
اگر افیوژن خونی باشد ، شک شده است که رباط صلیبی پاره شده است ، اگرچه این مدرکی نیست. با استفاده گسترده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی ، که رباط های صلیبی یا بقایای آنها به وضوح قابل مشاهده است ، می توان تشخیص را با اطمینان نسبی پیش بینی کرد. در تصویر بالا ، پیکانهای قرمز نشان دهنده پارگی رباط صلیبی (پارگی رباط صلیبی قدامی) است.
آسیب را می توان با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی تأیید کرد. تصاویر برش خورده رباط های صلیبی و پیوستگی آنها به ران و پایین تر پا استخوان ها. در صورت پارگی ، دوره های فیبر مداوم نیستند و محلی سازی پارگی امکان پذیر است.
فقط چند سال پیش ، به دلیل کمبود امکانات تشخیصی ، همه بیماران مجبور به جراحی شدند. این زمانها به پایان رسیده است ، زیرا با معاینه تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) می توان خسارت وارده را با دقت زیادی تخمین زده و احتمالاً اقدامات لازم را برنامه ریزی کرد. اشعه ایکس تصویر به طور معمول در پارگی های جدا شده رباط صلیبی قابل مشاهده نیست.
با این حال ، از آنجا که علائم مشابه نیز می تواند توسط یک ایجاد شود مینیسک پاره، به عنوان مثال ، تشخیص بیماری برای شخص ساده و دشوار دشوار است. در اینجا دوباره همه روش های معاینه برای تشخیص آسیب رباط صلیبی قدامی تشخیص بالینی توسط ارتوپد:
- ارزیابی تورم زانو ، فیوژن مفصل ، دامنه حرکت و درد حرکتی
- ارزیابی الگوی راه رفتن ، محورهای پا
- ارزیابی مفصل فموروپاتلا (تحمل کشویی کشکک)
- ارزیابی پایداری زانو و مینیسک
- آتروفی عضلانی (تضعیف تسکین عضله)
- ارزیابی مفاصل مجاور
- ارزیابی گردش خون ، مهارت های حرکتی و حساسیت (احساس روی پوست)
تشخیص تطبیقی (تشخیص توسط تجهیزات) معاینات تطبیقی لازم اشعه ایکس: مفصل زانو در 2 صفحه ، کشکک کش (زانو) سر مماسی معاینه تطبیقی مفید در موارد فردی
- اشعه ایکس: مفصل زانو pa در حالت ایستاده در خم شدن 45 درجه
- تصویر Fricke (تصویر تونل) برای نشان دادن پارگی استخوانی رباط صلیبی قدامی استخوان ران
- تصاویر گرفته شده
- تصاویر کامل پای زیر بار
- تصاویر کاربردی و پیش بینی های ویژه
- سونوگرافی = سونوگرافی (به عنوان مثال برای مینیسک ، کیست بیکر)
- توموگرافی رایانه ای (در صورت استخوان استخوان ران) سر شکستگی = استخوان درشت نی سر شکست، شکستگی)
- توموگرافی با تشدید مغناطیسی (رباط های صلیبی ، مینیسک ، آسیب استخوان) MRI با ارزش ترین ابزار تشخیصی در مورد پارگی رباط صلیبی قدامی است ، زیرا MRI می تواند آسیب جزئی را به طور خاص ارزیابی کند. MRI برای پارگی رباط صلیبی به ارزیابی بهتر پیش آگهی مفصل زانو کمک می کند.
به منظور ثبت میزان آسیب رباط صلیبی (پارگی رباط صلیبی قدامی) ، آزمایش کشوی قدامی اغلب انجام می شود.
در این آزمایش مفصل زانو در دمای 90 درجه زاویه دارد و پا روی پایه ثابت می شود. حال ممتحن پایین را می کشد پا نزدیک به مفصل زانو و ارزیابی می کند که آیا ساق پا می توان در رابطه با ران. طبقه بندی علامت کشوی قدامی طبق دبرون درجه I (+): جابجایی جزئی 3-5 میلی متر درجه II (++): جابجایی متوسط 5-10 میلی متر درجه III (+++): جابجایی مشخص> 10 میلی متر در یک معاینه با تجربه ، تشخیص پارگی رباط صلیبی معمولاً خیلی سریع و با اطمینان حتی بدون تصویربرداری امکان پذیر است.
با این وجود ، MRI خود را به عنوان روش استاندارد تثبیت کرده است. بر خلاف اشعه ایکس یا CT ، MRI اجازه می دهد تا تمام رباط ها و بافت های نرم زانو نمایش داده شود و بنابراین اشک های موجود در اصل تشخیص داده می شوند. با این حال ، تجسم پارگی جزئی اغلب با MRI دشوار است.
از این نظر ، MRI برای تشخیص کمتر از معاینه خوب توسط یک معاینه با تجربه قابل اعتماد است. با این وجود ، معاینه MRI از زانو پس از آسیب دیدگی ، که در آن ممکن است رباط صلیبی نیز تحت تأثیر قرار گیرد ، اغلب مفید است. MRI غالباً پزشک را قادر می سازد ارزیابی کند که اکنون چه درمانی لازم است و در صورت لزوم ، سرعت عمل جراحی با چه سرعتی انجام می شود.
MRI همچنین می تواند اغلب آسیب های احتمالی سایر سازه ها را به وضوح شناسایی کند (منیسک، رباط داخلی و خارجی) زانو. این اطلاعات سپس تأثیر مهمی در نیاز و سرعت عمل جراحی دارد. اگر با این حال ، معاینه پارگی رباط صلیبی را نشان می دهد و روند حادثه نشان نمی دهد که ساختارهای دیگر نیز آسیب دیده اند ، انجام MRI ضروری نیست و غالباً هیچ اطلاعات جدیدی ارائه نمی دهد.
اگر با MRI آسیب دیدگی به طور دقیق قابل تشخیص و کاهش نباشد ، معاینه زانو معمولاً لازم است.
- تاندون چهار سر ران
- استخوان ران (استخوان ران)
- رباط صلیبی قدامی پاره شده (فلش قرمز نشان دهنده پارگی است)
- شینبن (تیبیا)
- کاسه زانو (کشکک)
- بدن چربی Hoffa ́scher
- تاندون کشکک (دید کشکک)
جراحی معمولاً روش انتخابی برای پارگی رباط صلیبی است. فقط در صورت پارگی رباط صلیبی خلفی ، یا اگر پارگی بسیار جزئی باشد ، ممکن است جراحی لازم نباشد.
با این حال ، این همیشه خطر پایداری و مقاومت زانو را در طولانی مدت در بر می گیرد. به همین دلیل ، این عمل بخصوص در افراد جوان خصوصاً اگر در ورزش فعال هستند بسیار توصیه می شود. با این حال ، این عمل فقط زمانی انجام می شود که التهاب و تورم زانو به اندازه کافی فروکش کرده باشد.
این معمولاً پس از حدود 4-6 هفته اتفاق می افتد. این دوره انتظار مهم است ، زیرا جراحی در بافت تحریک شده می تواند نتایج بسیار بدتری را به دنبال داشته باشد. یک عمل مستقیماً پس از آسیب فقط در موارد بسیار شدید که شامل ساختار استخوان است انجام می شود.
در همین حال ، پارگی رباط صلیبی می تواند به صورت کم تهاجمی عمل شود ، که باعث کاهش عوارض و تسریع بهبود می شود. بنابراین کل مراحل در محدوده زانو انجام می شود آندوسکوپی (آرتروسکوپی) سپس خود جراحی شامل جایگزینی کامل رباط صلیبی تخریب شده با سایر ساختارهای رباط است.
ترمیم رباط قدیمی فقط به نتایج ناکافی منجر می شود. به همین دلیل معمولاً قسمتهایی از رباط رباطهای مجاور برداشته می شود. رباط کشککک یا استخوان کشکک ران به عنوان مثال عضله برای این منظور مناسب است.
رباط ها به گونه ای برداشته می شوند که هنوز هم می توانند عملکرد خود را بدون هیچ مشکلی انجام دهند. سپس قطعه رباط برداشته شده تا حد ممکن دقیقاً تنظیم می شود تا عملکرد رباط صلیبی پاره شده را بر عهده گیرد. با این حال ، این روش می تواند گاهی اوقات بسیار شدید ایجاد کند درد در سایت حذف
این به ویژه در مواردی است که بخشی از تاندون کشکک حذف شده است. از طرف دیگر ، این نوع کاشت معمولاً تا حدودی سریعتر رشد می کند. از بخشهای رباطی که به عنوان بخشی از اهدای عضو بدست می آیند نیز می توان استفاده کرد ، اما این عیب را دارد که می تواند منجر به رد مواد خارجی شود. در عوض ، درد در نقاط از بین بردن اتولوگ تاندون ها پرهیز می شود
برای اتصال رباط به زانو از سیستم های مختلفی استفاده می شود: از یک طرف ، پیچ های فلزی ساده یا دکمه های ثابت کننده ، بلکه مواد قابل جذب نیز می توانند استفاده شوند. نتیجه عمل البته با توانبخشی خوب نیز مشخص می شود. علاوه بر عوارض عمومی یک عمل ، مانند: خطرات ویژه ای برای عمل رباط صلیبی وجود دارد.
به اصطلاح عوارض خاص عمل عبارتند از:
- عفونت
- خون ریزی
- ناشنوایی پارالیز
- آرتروفیبروز - یک عارضه خاص وحشتناک. این یک سفت شدن جزئی مفصل زانو پس از جراحی پلاستیک رباط صلیبی از طریق اسکار است. اگر جراحی اندکی پس از حادثه انجام شود ، خطر آرتروفیبروز به ویژه زیاد است.
- سندرم سایکلوپس - به دلیل زخم شدن رباط صلیبی ، که منجر به نقص کششی می شود
- آسیب پذیری پلاستیک رباط صلیبی - پیوند رباط صلیبی در حین حفره بین رول های ران گیر می کند کشش، که مانع از کشش کامل مفصل زانو می شود.