بافت شناسی (بازسازی خوب)
A آلوئول ریوی برآمدگی دستگاه برونش مانند لانه زنبوری است. آلوئول های ریوی یک دیوار بسیار نازک دارند این دیواره نازک برای شرایط بهینه تبادل سریع گاز بین لازم است خون و هوای تنفسی.
دیوار آلوئول ریوی توسط سلولهای مختلف تشکیل می شود. پنوموسیت های نوع I با 90٪ قسمت اصلی را تشکیل می دهند. این سلولهای بزرگ و نازک بسیار شبیه سلولهای نازک هستند اندوتلیوم و آلوئول های ریوی را ردیف کنید.
این پنوموسیت های نوع I دیگر قادر به تقسیم نیستند. آنها مسئول تبادل گاز هستند و متعلق به خونمانع هوا حدود 7٪ سلولها پنوموسیت نوع II هستند.
این سلول ها در مقایسه با پنوموسیت های نوع I بالاتر هستند و به همان اندازه صاف نیستند. پنوموسیت های نوع II مسئول تشکیل سورفاکتانت هستند. سورفکتانت ماده ای فعال در سطح است که از فسفولیپیدها و سورفاکتانت تشکیل شده است پروتئین ها.
این ماده علاوه بر این آلوئول های ریوی را هم تراز می کند و کشش سطحی ریه ها را کاهش می دهد. بنابراین اطمینان حاصل می کند که آلوئول های ریوی فرو نمی ریزند ، یعنی سقوط نمی کنند. پنوموسیت های نوع II همچنین قابلیت تقسیم دارند و می توانند جایگزین پنوموسیت های نوع I شوند که به دلیل پوشش نقص از بین رفته اند.
ماکروفاژهای آلوئولار همچنین ممکن است به عنوان سلولهای اضافی در آلوئول های ریوی وجود داشته باشند. این سلول ها متعلق به سیستم ایمنی بدن، یعنی سیستم دفاعی کشور ریه. ماکروفاژهای آلوئولار می توانند عوامل بیماری زایی را که وارد آلوئول شده اند فاگوسیته کنند و در نتیجه ریه ها و آلوئول ها را تمیز نگه دارند. آلوئول ها توسط این دیواره ها از یکدیگر جدا می شوند. در این دیواره ها ، منافذ کوچکی وجود دارد که به اصطلاح منافذ "کهن" نامیده می شوند و از این طریق آلوئول ها با یکدیگر در تماس هستند.
عملکرد
آلوئول های ریوی برای تبادل گاز بین هوای استنشاق شده و از طریق سیستم برونش و داخل بدن منتقل می شود خون در مویرگها. تبادل گاز از طریق غشایی که آلوئولها را از مویرگها جدا می کند صورت می گیرد. این به اصطلاح مانع خون و هوا است ، یعنی مسیری که اکسیژن برای عبور از هوایی که به خون می کشیم باید طی شود.
سد خون و هوا از قسمتهای زیر تشکیل شده است: پسوندهای سلول پنوموسیت نوع I ، یک لایه باز نازک و سلولهای سلولهای اندوتلیال. سلولهای اندوتلیال به ساختار دیواره مویرگ ها تعلق دارند. ضخامت این سد هوا و خون تنها 0.2 تا 0.6 میکرومتر است. این فاصله کوتاه که گاز باید طی کند و چگالی آن است مویرگی شبکه در اطراف آلوئول ها از یک تبادل سریع و کارآمد گاز اطمینان حاصل می کند.
این بدان دلیل است که زمانی که خون در مویرگها برای تبادل گاز در دسترس است ، فقط بسیار کوتاه است ، یعنی حدود 0.75 ثانیه. تبادل گاز اکنون به این معنی است که اکسیژن موجود در هوای استنشاق شده از طریق سیستم برونش به آلوئول می رسد. در اینجا مولکول های اکسیژن گازی می توانند از سد هوا و خون عبور کرده و وارد خون شوند.
در عوض ، دی اکسید کربن از خون آزاد می شود که در هوای بازدم از بدن انجام می شود. پرفیوژن خوب و تهویه برای تعویض کارآمد گاز لازم است. پرفیوژن به این معنی است که آلوئول های ریوی به اندازه کافی از طریق خون از طریق خون تأمین می شوند مویرگی، یعنی خون کافی در امتداد آلوئول جریان دارد. تهویه به این معنی است که ریه ها و در نتیجه آلوئول ها به اندازه کافی تهویه می شوند ، یعنی هوای کافی از داخل ریه ها خارج و خارج می شود.
