به صورت غشایی گلومرولونفریت (MGN) (مترادف: گلومرولونفریت ، غشایی ؛ گلومروپاتی ، غشایی ؛ نفروپاتی غشایی ؛ ICD-10-GM N05.2: سندرم نفریتی نامشخص: غشایی منتشر گلومرولونفریت) یک بیماری خود ایمنی با التهاب مزمن گلومرول است. رسوبات مجتمع های ایمنی در خارج غشای پایه گلومرولی و a وجود دارد سندرم نفروتیک. ضخیم شدن غشای پایه گلومرولی منجر به نام "غشایی" شد گلومرولونفریت"
سندرم نفروتیک با پروتئینوری (افزایش دفع پروتئین در ادرار) و در نتیجه هیپوپروتئینمی (پروتئین بسیار کم در خون) ، هایپرلیپوپروتئینمی و ادم (آب حفظ) در بزرگسالان ، گلومرولونفریت غشایی شایع ترین علت است سندرم نفروتیک، تقریباً 30 را شامل می شود.
اشکال اصلی زیر در گلومرولونفریت مشخص می شود:
- گلومرولونفریت با حداقل تغییر (MCGN) (حداقل ضایعه گلومرولی) - شایع ترین علت سندرم نفروتیک در کودکی.
- گلومرولونفریت اسکلروزان قطعه ای کانونی (FSSGN) - تقریباً در 15 of موارد با سندرم نفروتیک همراه است.
- گلومرولونفریت غشایی (MGN) - شایعترین علت سندرم نفروتیک در بزرگسالان ؛ 20-30 درصد از کل گلومرولونفریتیدها را تشکیل می دهد. ممکن است اولیه یا ثانویه باشد (ناشی از بیماری های دیگر)
- گلومرولونفریت غشایی (MPGN) - در 50٪ با سندرم نفروتیک همراه است.
- گلومرولونفریت Mesangial IgA - شایع ترین شکل تا 35٪ موارد.
- گلومرولونفریت سریع پیشرونده (RPGN) - در 2-7 of بیماران رخ می دهد. این بیماری به چندین گروه عامل طبقه بندی می شود
یک شکل ایدیوپاتیک (بدون علت مشخص) (75٪ موارد) از شکل ثانویه (25٪ موارد) در زمینه بیماری های عفونی مانند هپاتیت B یا C ، HIV ، سیفلیس, مالاریا، بیماری های خود ایمنی مانند سیستمیک لوپوس اریتماتوز، بدخیمی ها ، استفاده از داروهای / نمایندگان مانند طلا، پنی سیلامین).
نسبت جنسیت: مردان (قفقازی ها: افراد دارای پوست روشن) بیشتر تحت تأثیر فرم ایدیوپاتیک قرار می گیرند.
اوج فراوانی: شکل ایدیوپاتیک گلومرولونفریت غشایی عمدتا پس از 40 سالگی رخ می دهد. کودکان به ندرت به طور کلی تحت تأثیر قرار می گیرند.
دوره و پیش آگهی: در حدود 30٪ موارد ، بیماری خود به خود بهبود می یابد. در 35 patients از بیماران ، بهبود نسبی (کاهش علائم بیماری) با ثبات رخ می دهد کلیه عملکرد برای سالها نارسایی کلیه تقریباً در 25 of موارد اتفاق می افتد و تقریباً 10 from به دلایل خارج کلیه (غیر کلیوی) می میرند.
