در اوایل سال 1910 ، اولین لاپاراسکوپی روی یک انسان انجام شد برای مثال می توان از آن برای ارزیابی استفاده کرد کبد, طحال, معده، مش بزرگ و کوچک - که است بافت همبند در شکم - اندام های تناسلی داخلی زن ، و روده های کوچک و بزرگ به طور مستقیم بدون بزرگ پوست برش یا دسترسی عمده جراحی باز. بعدها ، پس از جنگ جهانی دوم ، این روش به طور فزاینده ای مورد استفاده قرار گرفت و در زنان بیشتر توسعه یافت. با این حال ، تنها در اواخر دهه 1980 بود که لاپاراسکوپی توسط جراحان مورد استفاده قرار گرفت و در ابتدا برای عمل کیسه صفرا مورد استفاده قرار گرفت. موفقیت این درمان در سراسر جهان فوق العاده بوده و اکنون در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد.
مزایای لاپاراسکوپی
مزیت عمده لاپاراسکوپی این است که باعث ناراحتی کمی برای بیماران می شود. برخلاف اصطلاحاً لاپاروتومی ، عمل جراحی باز ، فقط دو تا سه مورد کوچک است پوست برش ها یا دسترسی هایی به حفره شکمی باز می شود که طول آنها تنها در حدود 0.5 تا 1.5 سانتی متر است. در طول معاینه ، می توان نمونه بافتی گرفت.
در صورت یافتن آسیب شناسی ، می توان مداخله مستقیم ، یعنی جراحی فوری آندوسکوپی ، را در طول لاپاراسکوپی انجام داد. علاوه بر آپاندکتومی ، این بیماری ها با کمک لاپاراسکوپی عمل می شوند:
- كيسه صفرا برداشتن (کوله سیستکتومی).
- عملیات برای رفلکس مرض (سوزش معده).
- عمل های فتق اینگوینال و برش
- عملیات برای بیماریهای معده (تومورها ، زخم ها).
- عمل برای بیماریهای روده کوچک و بزرگ (دیورتیکولیت، تومورهای خوش خیم و بدخیم ، بیماری کرون, کولیت اولسراتیو).
- جراحی های کاهش وزن (بای پس معده جراحی ، نوار معده - یک سیلیکون قابل تنظیم گروه معده).
- برداشتن غدد فوق کلیوی
- برداشتن طحال
- اقدامات در ناحیه قفسه سینه
به دلیل دسترسی بسیار کوچک جراحی ، بعد از عمل درد به میزان قابل توجهی کاهش می یابد ، التیام زخم زمان و مدت بستری کوتاه می شود و نتایج زیبایی بهتری حاصل می شود. به طور کلی ، بیماران پس از چنین روش هایی احساس اختلال کمتری می کنند و می توانند سریعتر به خانه بازگردند. به عنوان مثال ، چسبندگی در حفره شکمی ، که می تواند عملکرد روده را مختل کند ، کمتر از عملهای معمولی رخ می دهد. عملکرد روده زودتر از عمل جراحی معمولی باز می گردد.
