فیزیوتراپی برای آرتروز مفصل ران

مفصل ران آرتروز، همچنین به عنوان کوکسارتروز شناخته می شود ، رایج ترین شکل ساییدگی در آن است مفاصل اندامها مانند هر مورد دیگر آرتروز, آرتروز مفصل ران یک انحطاط است ، یعنی سایش غیرقابل برگشت مفصل. مفصل غضروف تا جایی فرسوده می شود که کاملاً بدون غضروف باشد و در نتیجه فضای مفصل باریک می شود.

علاوه بر این ، به اصطلاح استئوفیت تشکیل می شود ، یعنی پیوندهای استخوانی روی مفصل استخوان ها برای اطمینان از انتقال نیرو در مفصل با وجود تغییر شکل. غالباً این پیوست ها باعث می شوند درد و التهاب مفصل ، علاوه بر محصولات سایشی و مفقود شده غضروف لایه روی استخوان این امر همچنین منجر به تنش در عضلات و محدودیت در تحرک مفصل به دلیل تغییر در دستگاه کپسول - رباط می شود.

7 تمرین ساده برای تقلید

  1. کشش خم کننده های ران
  2. کشش کشنده های مفصل ران
  3. تقویت ربایندگان مفصل ران
  4. تقویت سنسورهای مفصل ران
  5. بسیج ران - دوچرخه سواری
  6. بسیج ران - لانج
  7. تحرک لگن - پاندول

دوره آرتروز - درد

An آرتروز در مراحل مختلف ادامه می یابد. در ابتدا ، آرتروز مفصل ران اغلب خود را از طریق به اصطلاح شروع نشان می دهد درد. این به این معنی است درد در ابتدا ، به عنوان مثال ، پس از نشستن طولانی مدت رخ می دهد و سپس با حرکت دوباره ناپدید می شود.

بعداً ، درد همچنین می تواند دائمی شود ، در حین حرکت یا حتی در حالت استراحت. مناطق درد مکرر از آرتروز مفصل ران کشاله ران ، جلو هستند ران یا همچنین کمر. درمان درمانی می تواند به مدت طولانی محافظه کارانه باشد.

از طریق فیزیوتراپی ، پاشنه پا را برای تسکین ، چوب راه رفتن ، پماد یا الکتروتراپی. جراحی برای محدودیت های شدید و درد نشان داده شده است. وسیله انتخاب معمولاً جایگزینی مفصل است که اصطلاحاً به آن آندوپروتز کل (TEP) گفته می شود. پس از جراحی ، توانبخشی فشرده معمولاً انجام می شود که در آن ، از جمله موارد ، عملکرد مفصل و عضله از طریق فیزیوتراپی بهبود می یابد. شما می توانید در فیزیوتراپی پس از TEP مفصل در مورد این موضوع اطلاعات بیشتری کسب کنید.