افزایش وزن
با مسدود کردن هیستامین گیرنده به طور خاص ، ریسپرالد® منجر به افزایش وزن می شود ، که با افزایش قند خون قبلی (قند بیش از حد در خون) تشدید می شود خون) دلیل افزایش وزن که نباید آن را دست کم گرفت ، نیاز به مصرف نوشیدنی های شیرین است ، که باعث خشک شدن خشکی موجود می شود دهان و وضعیت دندان. عوارض جانبی متابولیک با طولانی شدن دوره درمان افزایش می یابد و معمولاً مقصر افزایش مرگ و میر ناشی از مصرف آن است نورولپتیک.
عوارض جانبی در چشم
ریسپرالدeffects باعث ایجاد عوارض جانبی متعددی در چشم می شود که می تواند بسیار متنوع باشد. بیماران اغلب هنگام مصرف دچار تاری دید می شوند ریسپرالد® ، که خطر سقوط در زندگی روزمره را افزایش می دهد. گاهی اوقات ، علائم منتشر ، مانند ملتحمه به دلیل چشمهای خشک، قرمزی چشم ، ترشح چشم به دلیل افزایش ترشح اشک و تورم چشم. Risperdal® همچنین می تواند فشار داخل چشم را افزایش دهد و در دراز مدت باعث پیشرفت آب مروارید شود. بنابراین ، بررسی منظم چشم توسط an چشم پزشک مهم هستند.
Risperdal® و الکل
در طول درمان با Risperdal® ، باید از مصرف الکل خودداری شود ، زیرا الکل می تواند اثر دارو را به روش های غیرقابل پیش بینی تغییر داده و عوارض جانبی را افزایش دهد. در بیشتر موارد ، اگر بیماران همزمان از Risperdal® استفاده کنند ، تأثیر الکل بسیار شدیدتر است. اثر تغییر الکل به طور خاص می تواند بیماران را با مشکل مواجه کند جنون برای ارزیابی صحیح واقعیت و در طولانی مدت منجر به افزایش روان پریشی می شود. به همین دلایل ، ما به افراد آسیب دیده توصیه می کنیم که الکل مصرف نکنند.
استفاده از Risperdal® در کودکان مبتلا به اوتیسم
درمان دارویی بیماران اوتیسم بسیار محتاطانه است و فقط در مواردی از علائم طولانی مدت استفاده می شود. از قبل باید روشن شود که آیا ناهنجاری رفتاری نمی تواند دلیل دیگری داشته باشد. روان درمانی برای اوتیسم با هدف کاهش علائم اصلی
غیرمعمول نورولپتیک، مانند Risperdal® ، برای بیش فعالی و تکانشگری ، سفتی ، و همچنین (خودکار) پرخاشگری و علائم عاطفی استفاده می شود و دارای بالاترین اولویت در کنار داروهای ضد افسردگی است. مرحله اولیه رفتار درمانی با مداخلات دارویی می تواند به طور موثری اختلالات رفتاری مسئله دار مانند خشم و پرخاشگری را کاهش دهد. نشانه های خاص از risperidone علاوه بر رفتار اجباری و کلیشه های فوق الذکر هستند.
به طور کلی ، Risperdal® فقط برای درمان کوتاه مدت (حداکثر 6 هفته) در کودکان با عقب ماندگی ذهنی 5 سال و بالاتر تأیید می شود. کودکان زیر 5 سال از درمان با حذف می شوند ریسپریدون به دلیل کمبود تجربه دوز دارو به وزن کودکان بستگی دارد و می تواند به آرامی اضافه شود.
برای درمان اسکیزوفرنیا or شیدایی، کودکان زیر 18 سال نباید تحت درمان قرار گیرند ریسپریدون. عوارض جانبی فوق الذکر در مورد کودکان نیز وجود دارد. به ویژه افزایش وزن یک مشکل اساسی در درمان با Risperdal® است.
متوقف کردن نورولپتیک و Risperdal® می توانند علائم ترک را ایجاد کنند که بسیار شبیه تصویر اصلی مشکل روانشناختی است. دامنه علائم بسیار گسترده است و شامل پرخاشگری ، رفتار تخریبی ، حالات افسردگی ، ترس و بی قراری است. علاوه بر علائم التهابی روانی ، کمبود ماده فعال نیز خود را بر روی سطح آلی (تمام سیستم های اندام ذکر شده در بالا) و حرکتی (دیسکینزی) نشان می دهد. به منظور ایجاد شرط در حین و بعد از قطع مصرف تا آنجا که ممکن است خوشایند باشد ، استفاده از Risperdal gradually باید به تدریج با کاهش دوز در مدت زمان طولانی متوقف شود.
