معرفی
رفتار درمانی یک قسمت مهم به اصطلاح است روان درمانی و اغلب در روانشناسی برای کمک به بیمار در بیمار مورد استفاده قرار می گیرد بیماری روانی. عامل تعیین کننده در اینجا این است که روانشناس یا روانپزشک به تنهایی به بیمار کمک می کند ، اما اینکه بیمار برای کمک به خودش راهنمایی می شود. این اغلب به عنوان "کمک به خودیاری" شناخته می شود ، زیرا به بیمار در چندین جلسه با درمانگر آموزش داده می شود که چگونه رفتار خود را تغییر دهد و در نتیجه خود را درمان کند.
به طور کلی ، رفتار درمانی فرض می کند که هر فرد مشروط به شرطی شدن است. این به معنای موارد زیر است: اگر بیمار فقط به اندازه کافی شنیده باشد که هر بار مادر عنکبوتی را می بیند ، وحشت می کند و شروع به فریاد زدن می کند ، در این صورت بیمار همچنین فکر می کند که عنکبوت چیزی ترسناک است ، اگرچه عنکبوت فی نفسه نیازی به ترسناک نیست. حتی ممکن است بیمار از ترس آموخته شده از عنکبوت به یک ترس از عنکبوت یعنی ترس وحشتناک از عنکبوت دچار شود.
این می تواند با کمک رفتار درمانی درمان شود ، که در آن بیمار می آموزد با ترس مقابله کرده و با تجزیه و تحلیل و ارزیابی رفتار خود و غلبه بر آن و در صورت لزوم آن را تغییر دهد. مهم است که هر بیمار استراتژی خاص خود را برای مقابله با ترس خاصی ایجاد کند ، به عنوان مثال. این مهمترین ویژگی اساسی رفتار درمانی است.
بنابراین رفتار درمانی در درجه اول این است که به بیمار امکان های مختلفی برای چگونگی خارج شدن از یک وضعیت ناخوشایند یا یک شرایط ظالمانه بدهد. رفتار درمانی به طور کلی برای بسیاری از گروه های مختلف بیمار مناسب است. از یک طرف ، بیماران با اختلالات اضطرابی می تواند از رفتار درمانی بهره مند شود ، اما سایر اختلالات روانشناختی مانند اعتیاد ، افسردگی، سوختگی یا اختلالات شخصیتی نیز با کمک رفتار درمانی قابل درمان است. رفتار درمانی غالباً علاوه بر درمان دارویی ، یک درمان اساسی جامد را نشان می دهد ، اگرچه ممکن است جلسات گروهی اضافی یا سایر اشکال درمانی ، بسته به بیمار و نیاز ، لازم باشد.
