کلرید آلکورونیوم: اثرات ، موارد استفاده و خطرات آن

آلکورونیوم آماده سازی کلرید برای شل کردن عضلات استفاده می شود. عمدتا ، این دارو برای فلج موقت عضلات اسکلتی قبل از آن استفاده می شود قفسه سینه و جراحی های شکم به طوری که پزشک عمل کننده دید بهتری نسبت به ناحیه جراحی دارد. زیرا حکومت این دارو می تواند در موارد نادر باعث واکنشهای شدید آنافیلاکتیک شود ، این دارو فقط باید توسط پزشکان اورژانس و متخصصان بیهوشی تجربی تجویز شود که بتوانند به یک واکنش سو در بدن بیمار واکنش مناسب نشان دهند.

آلکورونیوم کلراید چیست؟

عمدتا ، این دارو برای فلج موقت عضلات اسکلتی قبل از آن استفاده می شود قفسه سینه و جراحی های شکم برای ایجاد دید بهتر به پزشک عمل کننده در ناحیه جراحی. آلکورونیوم کلرید در اصطلاح به عنوان شل کننده عضلات طبقه بندی می شود. اینها آمادگی هایی است که باعث شل شدن عضلات اسکلتی می شود. ماده فعال آلکورونیوم کلرید متعلق به محیط پیرامون است آرامبخش عضلانی. اینها از انتقال محرکها به صفحات انتهایی حرکتی عضلات جلوگیری می کنند و بنابراین فلج برگشت پذیر عضلات را ایجاد می کنند. کلرید آلکورونیوم یک مشتق نیمه سنتتیک مشتق شده از الکل توکسیفرین کریستالی است پودر که هم بی بو است و هم بی رنگ. کلرید آلکورونیوم می تواند در آن حل شود آب, الکل اتیلیک و متانول. این دارو قبل از جراحی برای تسکین علائم بعد از عمل که یادآور آن هستند ، تجویز می شود عضلات درد.

عمل فارماکولوژیک

مثل همه آرامبخش عضلانی، کلرید آلکورونیوم باعث عضله اسکلتی می شود تمدد اعصاب. این عامل در صفحه انتهایی حرکتی عضله مورد نظر عمل می کند ، یعنی جایی که تکانه های تحریک از سلول های عصبی به عضله مربوطه منتقل می شود. این باعث فلج برگشت پذیر می شود که می تواند به طور مستقل توسط ارگانیسم برطرف شود. مدت زمان حالت فلج بستگی به دوز ماده فعال دارد. مسدود کردن انتقال محرک به شرح زیر انجام می شود: به محض این که سلول عصبی هیجان زده است ، ماده پیام رسان را آزاد می کند استیل کولین، که از آن طرف عبور می کند شکاف سیناپسی به گیرنده های سلول عضلانی. در آنجا پیام رسان واکنش سلول عضلانی را تحریک می کند که معمولاً منقبض می شود. آماده سازی هایی مانند کلرید آلکورونیوم از آزاد شدن ماده پیام رسان جلوگیری نمی کند ، اما واکنش سلول سلول را متوقف می کند. این کار سلول عضله را فلج کرده و از حرکت فعال جلوگیری می کند. این اثر نسبتاً سریع در بیمار رخ می دهد و مدت آن نسبتاً کوتاه است. دلیل: فلج موقتی عضلات توسط ارگانیسم برطرف می شود.

کاربرد پزشکی و استفاده از آن

ماده اصلی کلرید آلکورونیوم اساساً هنگامی تجویز می شود که هدف شل کردن عضلات باشد. ترجیحاً ، کلرید آلکورونیوم و داروهای مشابه در حین کار در داخل کشور استفاده می شود قفسه سینه یا شکم این حرکت عضلات را کاهش می دهد تا دید بهتری از ناحیه جراحی ایجاد کند. آرامبخش عضلانی مانند کلرید آلکورونیوم نیز در اسپاسم های مختلف پاتولوژیک یا در موارد مسمومیت تجویز می شود. این از کشیدگی عضلات جلوگیری کرده و باعث ایجاد شدت می شود درد عضلانی. اگر بیمار تحت درمان با شوک الکتریکی قرار گیرد ، حکومت شل کننده های عضلانی می توانند از بروز پارگی عضله و تاندون جلوگیری کنند. از آنجا که تجزیه کلرید آلکورونیوم به سختی از بافت ها و دستگاه گوارش انجام می شود ، دارو به طور انحصاری از راه وریدی تجویز می شود. این ماده فعال نمی تواند در متابولیسم انسان ادغام شود و بنابراین تا حد زیادی در کلیه ها تجزیه می شود. فقط بخش کوچکی از حدود پنج درصد می تواند در شناسایی شود صفرا بعد از حکومت.

خطرات و عوارض جانبی

عوارض جانبی غالباً مکرر را نمی توان با ماده فعال آلکورونیوم کلرید مشاهده کرد ، اما ممکن است همچنان وجود داشته باشد. گاهی اوقات ، عوارض جانبی زیر را می توان مشاهده کرد: برونکوسپاسم (این گرفتگی عضلات اطراف مجاری تنفسی است) ، آریتمی قلبی، و واکنش های آلرژیک. شکایات مختلف در دستگاه گوارش همچنین می تواند گاه گاهی رخ دهد. این عوارض می تواند به صورت جداگانه یا ترکیبی خود را نشان دهد. در موارد نادر ، افت در خون فشار ممکن است همراه با نبض تند رخ دهد. واکنش های مختلف آنافیلاکتیک نیز در موارد نادر مشاهده می شود. این واکنش های سیستم ایمنی بدن که می تواند کل بدن را تحت تأثیر قرار دهد. طیف این واکنشها از واکنشهای خفیف از پوست به گردش خون شوک. به همین دلیل ، کلرید آلکورونیوم فقط باید توسط پزشکان اورژانس یا متخصص بیهوشی باتجربه تجویز شود.