علامت فشار مغز

تعریف

علائم ICP علائم بالینی و یافته های معاینه است که نشان دهنده وجود فشار داخل جمجمه افزایش یافته است. در ابتدا ، این علائم شامل علائم عمومی مانند سردرد, تهوع و استفراغ و همچنین احتمالاً افزایش خستگی و از دست دادن اشتها. اگر افزایش فشار داخل جمجمه در مدت زمان طولانی تری ادامه یابد ، آسیب به عصب باصره ممکن است نتیجه

این باعث می شود اختلالات بینایی مانند کاهش قدرت بینایی ، به همین دلیل این علائم فشار داخل جمجمه نیز محسوب می شوند. همین امر در تشخیص یک ازدحام وجود دارد پاپیلا (برآمدگی ، قرمز شدن و تیرگی محل عصب باصره) هنگام انعکاس فونداس چشم (افتالموسکوپی). سرانجام ، تصاویر رادیولوژی (CT یا MRI) همچنین می توانند نشانه هایی از فشار مغزی را نشان دهند ، به عنوان مثال به صورت فضاهای بطن گشاد شده (مغز محفظه های حاوی مایع مغزی).

نشانه ها

مهمترین علائم ، که می تواند به عنوان علائم فشار مغزی قابل درک باشد ، اول از همه این علائم هستند ، با این حال ، بسیار مشخص نیستند و در بسیاری از موارد به علت آنفولانزامانند عفونت یا بیماری گوارشی. وجود اختلالات بینایی اضافی ، که در مدت زمان طولانی تری ایجاد می شوند ، به نفع افزایش فشار داخل جمجمه به عنوان علت شکایت است. حداکثر در این مرحله ، مشورت با پزشک ضروری است تا بتوانید آسیب های بعدی را خنثی کنید.

اگر افزایش فشار داخل جمجمه برای مدت طولانی تشخیص داده نشود یا به اندازه کافی درمان نشود ، همچنین می تواند منجر به اختلالات حرکتی و بی حسی در قسمت های مختلف بدن شود. در حال افزایش سکسکه همچنین نشان می دهد که وضعیت در حال بدتر شدن است. وقوع اضافی از تب و سفت گردن صحبت از حضور مننژیت به عنوان دلیل افزایش فشار داخل جمجمه و باید منجر به مراقبت های پزشکی فوری شود.

سکسکه در درجه اول در بیمارانی که تومور علت افزایش فشار داخل جمجمه است نقش دارند. حتی اگر سکسکه در ابتدا ممکن است بی ضرر به نظر برسد ، آنها به راحتی می توانند فشار روانی قابل توجهی را برای مبتلایان ایجاد کنند (از جمله اختلالات خواب). بنابراین ، در صورت بروز مكرر سكسكوك و طولانی شدن مدت ، باید با پزشك مشورت شود.

این پزشک می تواند ابتدا با افزایش علائم احتمالی دیگر و با کمک معاینه چشم یا تصاویر رادیولوژیک احتمال وجود فشار داخل جمجمه را افزایش دهد. علاوه بر درمان خاص افزایش فشار داخل جمجمه ، سکسکه نیز می تواند به طور جداگانه درمان شود ، به عنوان مثال با مهار کننده های پمپ پروتون (معده مسدود کننده های اسید مانند پنتوپرازول) یا پروکینتیک (برای تهوع/استفراغ مانند دامپریدون). درمان های معمول خانگی (نفس کشیدن ، نوشیدن آب و غیره) معمولاً فقط در صورت کوتاه مدت تسکین می دهند.