تاریخچه جراحی پلاستیک
جراحی پلاستیک ، به ویژه جراحی زیبایی ، به ویژه در دهه های اخیر جهش شدیدی را تجربه کرده است و امروزه دیگر امتیاز ستاره های فوق العاده ثروتمند و سینما نیست و بنابراین از نظر اجتماعی قابل قبول شده است. با این حال ، برخلاف تصور عمومی ، منشأ جراحی پلاستیک را می توان از اوایل سال 1000 قبل از میلاد یافت. اسناد به طور منظم انجام می شود بینی در حدود 1200 سال قبل از میلاد مسیح در هند ، جایی که یک فلپ بافت از پیشانی برداشته شد و یک بینی از آن تشکیل شد.
در پس زمینه این واقعیت وجود دارد که طبق قانون هند باستان ، بینی آنها به عنوان نشانه ای از مارک تجاری قطع شده است. در یافته های مومیایی مصر باستان ، جراحی زیبایی روش هایی مانند گوش های دوخته شده نیز کشف شده است. پزشک و دانشمند یونانی بقراط (460-377 قبل از میلاد)
در حال حاضر روش های اصلاح بینی تغییر شکل داده شده است و در قرن 1 میلادی دانشمند رومی سلسوس روش هایی را برای عمل "ماهی حلزون" (شکاف لب و کام) با این وجود ، در قرون وسطی تاریک ، چنین هنرها و آزمایش هایی به کلی فراموش شده بودند ، بنابراین حتی تصور تغییر شکل خدادادی انسان ، اخم و مجازات آن طبق قانون بود. فقط در دوره رنسانس (فرانسوی برای تولد دوباره) علومی مانند پزشکی و فنون جراحی دوباره شکوفا شدند.
یکی از مشهورترین آثار ، "De curtorum chirurgica" (مرمت آثار بینی) توسط Gaspare Tagliacozzi (1546-1599) توسعه بیشتر هند را توصیف می کند رینوپلاستی، که در آن پوست می آید بازو از طریق یک فلپ دوردست یک منطقه مکرر از کاربرد در این زمان ، ترمیم نقص بافتی مانند نقص موجود در آن است بینی یا گوش های ناشی از سیفلیس، که در آن زمان قبلاً گسترده بود. جراحی پلاستیک در قرن نوزدهم ، هنگامی که یافته های پیشگامانه در آناتومی و علوم طبیعی ، اقدامات جدید را امکان پذیر کرد ، اوج بیشتری را تجربه کرد.
در جهان آلمانی زبان ، پزشک یوهان فریدریش دیفنباخ (1795-1847) ، که روی تکنیک های جراحی بینی کار می کرد ، تاندون ها و پیوند ، به ویژه قابل توجه است. بعد از جنگ جهانی دوم ، که به طور طبیعی تعداد زیادی زخمی به همراه داشت ، جراحی میکروسکوپی دوره جدیدی را در جراحی پلاستیک فراهم کرد. اکنون می توان به هم پیوست خون عروق و اعصاب بخیه زدن بخاطر تأمین خونرسانی به مناطق جدید بدن. این امکان را فراهم می آورد ، به عنوان مثال ، دوباره دست ها و پاها را بهم متصل کنید یا پوست را آزادانه به زخم های غیرقابل بسته انتقال دهید.
