توضیحات تعریف
Risperdal® نوعی داروی اعصاب غیر معمولی است ، یعنی دارویی نسبتاً مدرن برای روان پریشی. علاوه بر این ، در درمان نیز استفاده می شود شیدایی. Risperdal® یکی از معدود داروهایی است که می تواند به عنوان اصطلاحاً "دپو" نیز مورد استفاده قرار گیرد. با استفاده از چنین داروی دپو مصرف روزانه قرص حذف شده و بیمار به جای آن در یک بازه زمانی مشخص (2-4 هفته) تزریق می کند.
نام تجاری
ریسپردال®
نام شیمیایی
بنزیسوکساتول (پیپریدین)
ماده فعال
ریسپریدون
زمینه های برنامه
جنون جوانی - هم در حالت حاد و هم در ادامه درمان شیدایی - هم در حالت حاد و هم در ادامه درمان کم خونی - اما فقط با علائم روان پریشی مانند توهم ، توهم یا با رفتار پرخاشگرانه اختلال مرزی - با رفتارهای مکرر خودآزاری یا خطرناک برون مرزی کاهش هوش - با دستیابی به موفقیت و پرخاشگری مزمن اثر اصلی Risperdal® این است که باعث از بین رفتن مقدار اضافی ماده انتقال دهنده می شود "دوپامین" امروزه این دلیل مازاد ، دلیل اصلی درک روان پریشی تلقی می شود (به عنوان مثال توهم) اساساً ، سیستم انتقال پیام بین سلولهای عصبی بر اساس "اصل قفل کلید" کار می کند.
A سلول عصبی یک ماده پیام رسان را آزاد می کند (به عنوان مثال دوپامین) این ماده پیام رسان مانند یک کلید برای سلولهای عصبی دیگر متناسب است. ماده پیام رسان در این قفل "دراز می کشد" (اصطلاحاً) دوپامین گیرنده) از سلول عصبی و آن را باز می کند.
از نظر زیست شناختی ، این روند باز کردن قفل به این معنی است که قفل شده است سلول عصبی فعال می شود (انگیزه ای ایجاد می کند). دوپامین پس از انجام وظیفه خود ، مانند اتومبیل به گاراژ به سلول اصلی خود برمی گردد. اکنون می توان تصور کرد که مصرف بیش از حد ماده پیام رسان می تواند منجر به "قفل گشایی" مداوم شود و سلول عصبی قفل نشده دائماً تکانه ها را شلیک می کند. اگر این اتفاق در تمام مناطق مهم کشور رخ دهد مغز، یک درک آسیب شناختی رخ خواهد داد. ریسپریدون (Risperdal®) اکنون مسدود می شود (مانند سایر داروهای ضد روان پریشی) نورولپتیک) گیرنده های دوپامین به حدی است که مقدار اضافی دوپامین دیگر منجر به چنین تغییر پاتولوژیک نمی شود.