روش
کاشت گوساله یک عمل جراحی است که باید در بیمارستانی با بستری در بیمارستان انجام شود. روش را می توان تحت انجام داد بیهوشی عمومی یا بیهوشی نخاع. بسته به اینکه فقط قسمت داخلی یا بیرونی گوساله بزرگ شود ، یک برش متفاوت ایجاد می شود.
غالباً فقط قسمت داخلی با ایمپلنت تهیه می شود. برای این منظور ، جراح یک برش به طول تقریبی چهار سانتی متر از طرف داخلی یا خارجی ایجاد می کند توخالی زانو. در صورت بزرگ شدن هر دو طرف ، یک برش افقی کمی بازتر ایجاد می شود.
کاشت روی عضله گاستروکنمیوس قرار می گیرد. این یک عضله دو بخشی در سطح استخوان فیبول است. برای از بین بردن فاشیای خود ، یک لایه نازک از آن ، آماده شده است بافت همبند که مستقیماً روی عضله قرار می گیرد ، بنابراین کاشت مستقیماً روی بافت عضله قرار می گیرد.
اگر یک بیمار ، در بیشتر موارد یک بدنساز ، می خواهد عضله گاستروکنمیوس با دو شکم عضلانی شما قابل مشاهده باشد ، کاشت را می توان در زیر سر ماهیچه ها نیز قرار داد. سپس زخم بخیه زده شده و در چند لایه بسته می شود. علاوه بر این با یک باند بسته بندی سبک و در صورت لزوم یک جوراب ساق بلند درمان می شود.
جوراب پشتیبانی و یک دوز اضافی از هپارین خدمت به جلوگیری از ترومبوز. بسته به درجه بسیج ، این امر باید تا چند روز پس از عمل حفظ شود. به طور کلی بیمار نباید بعد از عمل وزن زیادی روی پاهای خود بگذارد و فقط باید با کمک دستیار و تکیه گاه مسافت های کوتاه را طی کند.
حتی فعالیت های ورزشی نیز باید فقط با دقت بعد از شش هفته دوباره شروع شوند. با وجود جراحی دقیق و رعایت اقدامات بهداشتی ، عوارض جانبی بی شماری می تواند پس از عمل ایجاد شود. هر عملیاتی خطرات کل بدن را شامل می شود ، از جمله ترومبوز ، آمبولی و شدید بعد از عمل دردبا کاشت گوساله خطرات خاصی وجود دارد ، زیرا بدن خارجی کاشته شده است ، بیمار باید انتظار تورم و تحریک در پا و ناحیه پا
علاوه بر این ، کبودی یا تجمع مایع می تواند رخ دهد ، اما با پوشیدن جوراب های ساپورت و در صورت لزوم ، با قرار دادن زهکشی می توان از این موارد جلوگیری کرد. خطر عفونت بعد از عمل زخم و سخت شدن ایمپلنت را نمی توان رد کرد. در موارد نادر ، ممکن است ایمپلنت جابجا شده و در نتیجه باعث اختلال در بینایی شود یا حتی ممکن است سیلیکون بالشتک سیلیکونی از زخم نشت کند.
