یبوست: آزمایش های تشخیصی

اختیاری تشخیص دستگاه پزشکی - بسته به نتایج تاریخ ، معاینهی جسمی, تشخیص آزمایشگاهی، و واجب تشخیص دستگاه پزشکی - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.

  • سونوگرافی شکم (سونوگرافی معاینه اندام های شکمی) - برای ایلئوس مشکوک (انسداد روده) ، آبسه یا تومور.
  • آندوسونوگرافی (آندوسکوپی) سونوگرافی (EUS) ؛ معاینه سونوگرافی از داخل انجام می شود ، به عنوان مثال ، سونوگرافی کاوشگر مستقیماً با سطح داخلی تماس می گیرد (در این حالت ، مخاط از روده) با استفاده از آندوسکوپ (ابزار نوری) آنورکتوم - در صورت مشکوک به تومور ، فیستول یا انتروسل (فتق روده که به داخل واژن بیرون می زند).
  • رادیوگرافی ساده شکمی نوعی معاینه رادیوگرافی است که به آن رادیوگرافی نمای کلی شکم نیز گفته می شود. اصطلاح "رادیوگرافی خالی" به عدم وجود ماده حاجب - در مورد مگاكولون مشکوك (بزرگ شدن بزرگ روده بزرگ)روده بزرگ) ، که به دلیل انسداد لومن روده نیست).
  • رکتوسیگموئیدوسکوپی (بازتاب از رکتوم و S شکل روده بزرگ) / پروکتوسکوپی (رکتوسکوپی ؛ معاینه کانال مقعد و پایین رکتوم / راست روده) - به ظن به بواسیر، تنگی مقعد ، شکاف.
  • کولونوسکوپی (کولونوسکوپی) - باید در کلیه بیماران مسن (> 50th LJ) انجام شود تا تومور از بین برود.
  • روده بزرگ انما کنتراست (KE)
  • مانومتری کولون (تحلیل مرحله ای (مانومتری) و تونیک (باروستات) تحرک روده بزرگ (فعالیت روده)) - برای تشخیص کم تحرک شدید پایه و بعد از غذا ("بعد از غذا") (کاهش فعالیت روده).
  • اندازه گیری بارستات رکتال (روشی که در آن یک بالون وارد شده به روده با دقت و به تدریج با هوا پر می شود به طوری که فشار در بالون افزایش می یابد ؛ بیماران نشان می دهند که آیا و در این صورت ، احساس می کنند در این روند) - در مواردی که شکایت وجود دارد مشکوک به دلیل افزایش یا کاهش درک محرک های روده است (به عنوان مثال ، در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر)
  • مانومتری آنورکتال (اندازه گیری مقادیر فشار اسفنکتر: در این روش یک بالون وارد مقعد می شود تا فشرده شود ؛ وسایل الکترونیکی متصل به این بالون اطلاعاتی را در مورد مقادیر فشار اسفنکتر و در نتیجه عملکرد رکتوم ارائه می دهند) - برای تعیین فشار اسفنکتر و انطباق رکتوم ؛ ترجیحاً در ترکیب با:
    • آزمایش اخراج بالون (تخلیه بالون مقعدی در حین اجابت مزاج تحریک شده (مانور اجابت مزاج)) - برای تشخیص اختلال عملکرد باطل.
    • دفئوگرافی با دوغاب بستر کنتراست باریم (تصویربرداری پویا از آنورکتوم در حالت استراحت و هنگام دفع مدفوع) اشعه ایکس معاینه رکتوم) - برای مشکوک به رکتوسل (برجستگی دیواره قدامی رکتوم به داخل واژن) یا افتادگی داخلی رکتوم (افتادگی رکتوم).
    • اندازه گیری ترانزیت روده بزرگ (بررسی اجمالی شکم پس از استفاده از نشانگرهای رادیواپک در یک دوره زمانی مشخص) - عمدتا در موارد مشکوک به اختلالات خلععه آنورکتال انجام می شود.
  • Sphincter EMG (اندازه گیری عملکرد عصبی عضله اسفنکتر) - برای بررسی عضلات اسفنکتر (اسفنکتر) استفاده می شود.
  • مطالعات تحرک دستگاه گوارش فوقانی (GIT ؛ دستگاه گوارش) با استفاده از:
    • مانومتری Gastroduodenojejunal - در صورت وجود اختلال حرکتی عمومی.
    • آزمایشات تخلیه معده
    • روده کوچک عبور می کند