معرفی
La شکستگی از بیرونی مچ پا (استخوان فیبولای دیستال) شکستگی = شکستگی استخوان فیبولای پایینی) یکی از شکستگی های مچ پا است که بخصوص در زمینه آسیب های ورزشی. در بیش از 80٪ موارد ، شکستگی مچ پا خارجی در اثر یک آسیب ترومایی به صورت دررفتگی (فرورفتگی یا تجمع) استخوان مچ پا از چنگال مچ پا رخ می دهد ، که با آن تشکیل می شود مفصل مچ پا. این معمولاً در اثر یک قدم یا سقوط کاذب ایجاد می شود ، یعنی یک مچ پا آسیب.
بسته به موقعیت پا در هنگام آسیب و نیروهایی که بر روی آن وارد می شوند ، می توان الگوهای مختلف آسیب دیدگی را ایجاد کرد. شایع ترین طبقه بندی طبق Danis-Weber است که شکستگی ها را با توجه به محل قرارگیری آنها در ارتباط با سنداسموز طبقه بندی می کند. سندوزموز ، به عنوان یک اتصال رباط ، یک مفصل جعلی است که استخوان درشت نی و فیبولا را به هم متصل می کند.
An شکستگی مچ پا خارجی با کمک جریان می توان دقیق تر توصیف کرد طبقه بندی AO، که در آن همه شکستگی انواع را می توان به طور دقیق طبقه بندی کرد. صرف نظر از نوع شکستگی ، پیش آگهی یک شکستگی مچ پا خارجی به طور مداوم خوب است. با این حال ، یک پیش نیاز این است که قطعات استخوان دقیقاً در موقعیت آناتومیکی ، فیزیولوژیکی (کاهش) قرار بگیرند.
درمان محافظه کارانه
در اصل ، هر دو روش محافظه کارانه (غیر جراحی) و جراحی امکان پذیر است. با این حال ، درمان محافظه کارانه فقط تا زمانی امکان پذیر است که شکستگی جابجا نشود (جابجا نشود) و سنداسموز آسیب نبیند. به عنوان مثال ، در مورد خارجی ساده این مورد وجود دارد مچ پا شکستگی زیر سندوزموز یا شکستگی مچ پا خارجی بدون جابجایی در سطح سنداسموز بدون آسیب.
سپس درمان معمولاً شامل پوشیدن a گچ بازیگران به مدت شش هفته. مدت زمان بهبودی در بیماران مختلف متفاوت است. چقدر می توان وزن را روی مبتلا قرار داد پا پس از برداشتن گچ بستگی به روند بهبودی فردی دارد که پزشک با استفاده از اشعه ایکس بررسی می کند.
به عنوان یک قاعده ، با این حال ، ورزش های سنگین مانند تنیس or در حال اجرا ممکن است پس از حدود 3 تا 6 ماه از سر گرفته شود. حتی با درمان محافظه کارانه ، عوارضی رخ می دهد ، اگرچه بسیار نادر است ، که می تواند بهبود را به طور قابل توجهی به تأخیر بیندازد. در موارد معدودی ممکن است شکستگی لغزیده شود (دررفتگی ثانویه) که معمولاً باید با جراحی اصلاح شود.
علاوه بر این ، پوشیدن گچ گچ می تواند باعث آسیب فشار شود ، که عملکرد دیگر را محدود می کند مفصل مچ پا. بعلاوه ، سودوآرتروز ، یک مفصل کاذب ، می تواند بین قسمتهای شکستگی ایجاد شود. آرتروز کاذب زمانی است که بسته به استخوان آسیب دیده ، هنوز هیچ اتصال استخوانی محکمی بین قطعات استخوان هنوز ماه ها پس از شکستگی ایجاد نشده است.
عواقب آن طولانی مدت است درد، محدودیت های عملکردی و تحرک غیر عادی قسمت اسکلتی مربوطه. بیماری سودک عارضه دیگری است که می تواند در نتیجه آسیب های بافت نرم و عصب در بافت شکستگی ایجاد شود. مکانیسم ناشناخته ای منجر به روند بهبودی نامنظم با علائمی مانند درد در حالت استراحت ، ضعف عضلانی ، لرزش، تعریق زیاد یا ورم.
این عوارض ، اما به ندرت در درمان محافظه کارانه یک اکسترنال اتفاق می افتد شکستگی مچ پا. شکایاتی مانند بی حسی یا تورم ممکن است چندین ماه ادامه داشته باشد ، اما معمولاً از بین می روند. شکایات مزمن مانند دائمی درد یا اختلال عملکرد در اکثر قریب به اتفاق موارد انتظار نمی رود.
در بیشتر موارد ، مفصل مچ پا شکستگی هایی مانند شکستگی مچ پا خارجی باید جراحی شود این شامل تمام شکستگی ها یا شکستگی های مچ پا خارجی است که در آنها سندرم آسیب دیده است. برای موفقیت در درمان بسیار مهم است که می توان دقیقاً محور ، طول و چرخش مفصل مچ پا را بازیابی کرد.
برای این منظور ، عمل باید در شش ساعت اول پس از آسیب انجام شود. استثنا شکستگی های باز است ، که نشانه ای اضطراری برای درمان جراحی و تورم گسترده است ، در نتیجه این عمل باید برای چند روز به تعویق بیفتد. بسته به الگوی آسیب ، درمان جراحی با استفاده از تکنیک های پیچ یا صفحه یا ترکیبی از هر دو انجام می شود.
در این حالت ، ترمیم دقیق میلی متر شرایط مفصلی مچ پا از اهمیت زیادی برخوردار است ، زیرا در غیر این صورت بارگذاری نادرست می تواند منجر به ساییدگی و پارگی زودرس مفصل شود (مچ پا پس از سانحه) آرتروز) پس از برداشتن لوله های زخم (زهکشی) در روز 2 بعد از عمل ، اولین اشعه ایکس معمولاً تصویر کنترل گرفته می شود. بخیه ها بعد از حدود 10 تا 14 روز برداشته می شوند.
در صورت موفقیت آمیز بودن عمل ، باید به بیمار پیگیری سریع عملکرد پیگیری خارجی انجام شود شکستگی مچ پا. ضمن تسکین آسیب دیده ، عملکرد و تحرک مفصل مچ پا تحت عمل قرار می گیرد پا. بیمار باید استفاده کند چوب زیر بغل برای حداقل 6 هفته برای بسیج.
استراحت در رختخواب از جمله a گچ بازیگران فقط در موارد بسیار نادر لازم هستند. بعد از تقریباً 6 هفته بعد از اشعه ایکس بررسی کنید ، می توان بارگیری را شروع کرد.
در این حالت ، حمایت توسط تمرینات فیزیوتراپی بسیار توصیه می شود. بعد از تقریباً 8 هفته ، باید الگوی راه رفتن مایع حاصل شود.
حداکثر بعد از 3 تا 6 ماه ، حتی ورزشهای شدید و شدید مانند تنیس or در حال اجرا دوباره امکان پذیر است بعد از حدود 1 سال ، معمولاً صفحات و پیچ ها برداشته می شوند. علاوه بر عوارض ناشی از درمان محافظه کارانه ، جراحی هنوز می تواند باعث تاخیر اضافی در بهبود شود.
به این ترتیب، عروق, تاندون ها or اعصاب می تواند در حین عمل آسیب ببیند. علاوه بر این ، هر مداخله جراحی خطر مشخصی از عفونت را به دنبال دارد ، که می تواند بهبود زخم و شکستگی را در برخی موارد به شدت محدود کند. در موارد نادر ، ممکن است ایمپلنت ها شل شده و در عمل دیگری مجبور به جابجایی صحیح شوند. به عنوان خطر از ترومبوز یا در نتیجه ریوی آمبولی نسبتاً زیاد است ، خصوصاً در مورد شکستگی مچ پا و مچ پا ، کافی است ترومبوز پیشگیری (مثلاً با هپارین تزریق) باید هم در حین درمان جراحی و هم محافظه کارانه انجام شود. با این حال ، همه این عوارض نادر است ، به طوری که حتی پس از درمان جراحی خارجی شکستگی مچ پا، بهبودی کامل را می توان انتظار داشت.
