شکستگی مچ پا خارجی

شکستگی فیبولار ، شکستگی ملائولار ، شکستگی بیماللئولار ، شکستگی سه عضله ، شکستگی وبر ، شکستگی استخوان فیبولا ، شکستگی مچ پا خارجی ،

تعریف

مچ پا شکستگی هایی مانند مچ پا خارجی شکستگی شکستگی از مفصل مچ پا چنگال با درجات مختلف شکستگی برجسته. هم درونی و هم درونی مچ پا می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. با 10٪ شکستگی ، سومین مورد از نظر شکستگی است شکستگی در انسان ها

در بیش از 80٪ موارد ، شکستگی مچ پا خارجی نتیجه دررفتگی آسیب زا (subluxation / dislocation) استخوان مچ پا از مفصل است که چنگال مچ پا را تشکیل می دهد ، که بیشتر ناشی از یک مرحله کاذب یا افتادن (آسیب مچ پا) است. تأثیر مستقیم خشونت آمیز به عنوان علت نادر است. بسته به موقعیت پا در لحظه آسیب و میزان نیرو وارد شده ، الگوهای مختلف آسیب دیدگی رخ می دهد (طبقه بندی ها را ببینید).

نشانه ها

بیرونی مچ پا شکستگی شایعترین آسیب به آن است مفصل بالای مچ پا. علائم ناشی از شکستگی مچ پا خارجی (شکستگی) اساساً به نوع آسیب و ساختارهای درگیر در مچ پا بستگی دارد. از یک طرف ، تشخیص اینکه شکستگی در کدام ارتفاع واقع شده مهم است.

با این کار ، پزشک خود را به سمت رباطی که در نهایت دو مچ پا را به هم نزدیک می کند ، جهت می دهد. از طرف دیگر ، هر شکستگی مچ پا خارجی ممکن است رباط ها یا به ندرت ، استخوان ها روی مچ پا داخلی که ممکن است بیش از حد کشیده یا پاره شود. علائم معمول آن تورم همراه با قرمزی یا کبودی در پای آسیب دیده است ، درد هنگام قدم گذاشتن روی پا یا لمس مچ پا. ممکن است محدودیت حرکتی یا ناتوانی کامل در تحمل هر وزنی روی پا با احساس بی ثبات احتمالی وجود داشته باشد. در بعضی موارد ، شکستگی مچ پا خارجی می تواند منجر به سوposition قرار گرفتن مفصل یا اختلالات حسی در ناحیه آسیب دیده شود.

توضیح اصطلاحات

• شکستگی مالئولار = شکستگی خارجی یا داخلی مچ پا
• شکستگی بیماللئولار = شکستگی مچ پا در قسمت بیرونی و داخلی
• شکستگی Trimalleolar = شکستگی مچ پا خارجی و داخلی به همراه شکستگی لبه خلفی استخوان درشت نی (مثلث Volkmann خلفی)

طبقه بندی

رایج ترین طبقه بندی شکستگی مچ پا / شکستگی استخوان فیبولا در عمل بالینی روزمره این است که به گفته دنیس و وبر (وبر 1966). این منحصراً به ارتفاع شکستگی استخوان فیبولا در ارتباط با سنداسموز اشاره دارد: اگر نه تنها مچ پا بیرونی تحت تأثیر شکستگی قرار گیرد ، در عمل بالینی روزمره تمایز بین

• شکستگی بیمالولار
• شکستگی سه گانه
• شکستگی های متلاشی شده: تخریب استخوان مفصل مچ پا با درگیری مچ پا داخلی و خارجی و استخوان درشت نی (استخوان درشت نی). - Weber A: شکستگی نوک مچ پا در خارج از سندوزمیوز.

سندوزمیوز همیشه سالم است. - Weber B: شکستگی ملاقه خارجی در سطح سندوزموز. سندوزمیوز بیشتر آسیب دیده است ، اما لزوماً در نتیجه بی ثباتی چنگال مچ پا ایجاد نمی شود.

• Weber C: شکستگی ملاقه جانبی بالای سندسموز. سندوزمیوز همیشه در نتیجه بی ثباتی چنگال مچ پا پاره می شود. با طبقه بندی AO می توان تمام اشکال شکستگی مفصل مچ پا را دقیقاً طبقه بندی کرد: A- شکستگی: شکستگی مچ پا زیر سنداسموز B- شکستگی: شکستگی مچ پا در سطح سندزموز شکستگی C: شکستگی مچ پا بالاتر از سنداسموز طبقه بندی طبق Lauge-Hansen (1950) با در نظر گرفتن موقعیت پا در زمان حادثه و همچنین جهت و میزان نیروی اعمال شده ، 4 نوع شکستگی دررفتگی را تشخیص می دهد:
• A1 شکستگی ساده مچ پا خارجی
• A2 شکستگی مچ پا خارجی و داخلی
• A3 شکستگی مچ پا خارجی و داخلی با شکستگی postero-media
• B1 شکستگی ساده مچ پا خارجی
• B2 شکستگی مچ پا خارجی و داخلی
• B3 شکستگی مچ پا خارجی و داخلی با شکستگی postero-lateral (مثلث Volkmann)
• C1 شکستگی ساده دیافیز فیبولار
• C2 شکستگی استخوان فیبولای دیافیز ، چند تکه
• C3 شکستگی پروگزیمال فیبولا
• شکستگی سوپینیناسیون - القا (خم شدن روی لبه خارجی پا)
• شکستگی ربودن تلفظ (خم شدن در لبه داخلی پا = کمتر شایع)
• شکستگی Supination-eversion (2/3 کل شکستگی ها) = مکانیسم آسیب دیدگی در مورد پارگی رباط
• شکستگی تلفظ تلفظ