بیش از حد سدیم (هایپرناترمی): علل آن

پاتوژنز (ایجاد بیماری)

اشکال زیر هیپرناترمی مشخص می شود:

  • هیپرناترمی هیپوولمیک (= کمبود فشار خون بالا): غلظت بیش از حد سدیم با کاهش همزمان حجم داخل عروقی ("در عروق") ؛ این نتیجه از:
    • افزایش دفع مایعات (ادرار ، عرق).
    • مربوط به بیماری ، به عنوان مثال:
      • کمبود هورمون ضد ادرار (ADH) به دلیل عدم موفقیت در تولید ADH (جزئی (جزئی) یا کلی ؛ دائمی یا گذرا (موقت)) ، و در نتیجه خروجی ادرار بسیار زیاد (پلی اوریا ؛ 5-25 لیتر در روز) به دلیل اختلال در توانایی تمرکز کلیه ها.
      • در صورت عدم وجود یا عدم پاسخ کافی کلیه ها به ADH (ADH غلظت طبیعی است یا حتی افزایش یافته است).
      • در زیر بیماری ها را ببینید
    • دارویی
  • هایپناترمی هیپروولمیک (= بیش از حد فشار خون بالا): غلظت بیش از حد سدیم با افزایش همزمان حجم داخل عروقی. این نتیجه از مصرف بیش از حد شور است. علل عبارتند از:
    • مواد غذایی (تغذیه ای): آب دریا مسمومیت (نوشیدن نمک آب).
    • یاتروژنیک (به عنوان مثال ، تزریق نمکی هایپرتونیک یا سدیم محلول بی کربنات یا حاوی سدیم پنی سیلین نمک).

سرم فیزیولوژیک اسمولاریته تقریباً منحصراً به بستگی دارد سدیم غلظت. بدین ترتیب، هیپرناترمی با hyperosmolality (hyperosmolarity) همراه است.اسمولالیتی جمع است مولر غلظت از همه ذرات عملکرد اسمزی در هر کیلوگرم حلال. در مورد هایپراسمولالیته (هایپراسمولال) ، تعداد بیشتری ذرات محلول در هر کیلوگرم مایع نسبت به مایع مرجع وجود دارد. در حالی که داخل سلولی است ("داخل سلول") سدیم غلظت توسط Na + / K + -ATPase کنترل می شود ، تنظیم غلظت سدیم در فضای خارج سلول (فضای خارج سلول) از طریق رنین-انژیوتانسین-آلدوسترون سیستم (RAAS) و پپتید ناتریورتیک دهلیزی (ANP). برای جزئیات ، به "نمک نمکی / تنظیم هوموستاز سدیم" مراجعه کنید.

علل (علل)

علل رفتاری

  • رژیم غذایی
    • کاهش مصرف مایعات
    • مصرف زیاد سدیم و نمک خوراکی
    • کمبود ریز مغذی ها (مواد حیاتی) - پتاسیم

علل مرتبط با بیماری

بیماری های غدد درون ریز ، تغذیه ای و متابولیکی (E00-E90).

  • سندرم کان (هایپرالدوسترونیسم اولیه) آلدوسترون یک ماده معدنی کورتونی است که ، با سایر مواد هورمون مانند رنین و آنژیوتانسین ، مایعات و الکترولیت را تنظیم می کند (خون نمک) تعادل.
  • دیابت insipidus centralis (مترادف: مرکزی (نوروژنیک) دیابت بیضه؛ دیابت بی مزه neurohormonalis ؛ دیابت بی مزه - اختلال در هیدروژن متابولیسم ناشی از کمبود هورمون ضد ادرار (ADH) به دلیل عدم موفقیت در تولید ADH (جزئی (جزئی) یا کلی ؛ دائمی یا گذرا (موقتی)) ، و در نتیجه دفع ادرار بسیار زیاد (پلی اوریا ؛ 5-25 لیتر در روز) به دلیل اختلال در ظرفیت تمرکز کلیه ها.
  • بیماری کوشینگ - گروهی از بیماری ها منجر به هایپورت کورتیزولیسم (هایپرکورتیزولیسم).

بیماریهای عفونی و انگلی (A00-B99).

  • اسهال (اسهال)

کبد، کیسه صفرا و دستگاه صفراوی لوزالمعده (پانکراس) (K70-K77؛ K80-K87).

دهان، مری (مری) ، معدهو روده ها (K00-K67 ؛ K90-K93).

علائم و یافته های غیرعادی و بالینی و آزمایشگاهی که در جای دیگری طبقه بندی نشده اند (R00-R99).

  • Febbre (losses اتلاف مایعات).
  • هیپرگلیسمی (هیپرگلیسمی → ادرار اسمزی).
  • هایپرهیدروز (افزایش پاتولوژیک تعریق ؛ تعریق شبانه ؛ تعریق ؛ تمایل به تعریق ؛ افزایش ترشح عرق ؛ تعریق زیاد).
  • اختلال نقص (افزایش یافت تنفس، که فراتر از نیاز است).
  • پولیوریا (افزایش خروجی ادرار).

سیستم ادراری ادراری (کلیه ، مجاری ادراری - اندام های تولید مثل) (N00-N99)

  • دیابت insipidus renalis (مترادف: نفروژنیک دیابت بیضه؛ ICD-10 N25.1) - اختلال در هیدروژن متابولیسم ، ناشی از کمبود یا عدم پاسخ کافی کلیه ها به ADH (غلظت ADH طبیعی است یا حتی افزایش یافته است) ، و در نتیجه دفع ادرار بسیار زیاد (پلی اوریا ؛ 5-25 لیتر در روز) به دلیل اختلال در ظرفیت غلظت کلیه ها.
  • نفروپاتی (کلیه بیماری) با اختلال در غلظت.
  • سندرم نفروتیک - اصطلاح جمعی برای علائمی که در بیماری های مختلف گلومرول (پیوند کلیه) رخ می دهد. علائم پروتئینوریا (افزایش دفع پروتئین با ادرار) با از دست دادن پروتئین است. هیپوپروتئینمی ، ادم محیطی (آب احتباس) به دلیل هیپوآلبومینمی (کاهش سطح آلبومین در خون) ، هایپرلیپوپروتئینمی (اختلال متابولیسم لیپیدها).
  • نارسایی کلیه (فرایندی که منجر به کاهش تدریجی پیشرونده می شود) کلیه تابع).
  • پلی اوریک نارسایی کلیه (پلی اوریا در ANV /نارسایی حاد کلیه).

آسیب ها ، مسمومیت ها و عواقب دیگر دلایل خارجی (S00-T98).

سایر تشخیص های افتراقی

  • یاتروژنیک (به عنوان مثال ، تزریق محلول نمکی هایپرتونیک یا محلول بی کربنات سدیم یا پنی سیلین نمک حاوی سدیم).
  • افزایش تعریق بی حس (از بین رفتن محسوس آب بدن از طریق پوست (تبخیر) ، غشای مخاطی و تنفس (میزان رطوبت هوای بازدم)) - معمولاً بین 300 تا 1,000 میلی لیتر در روز (اطلاعات مربوط به میزان تعریق غیرحساس به طور گسترده ای در ادبیات متفاوت است )
  • استوما (حامل استوما) ، فیستول.

دارو (با اثر نگهدارنده سدیم یا اضافه نمک دارو).