ADH

تشکیل ADH: ADH که هورمون ضد ادرار ، آدیوریتین یا وازوپرسین نیز نامیده می شود ، یک هورمون پپتید است. این هورمون همراه با پروتئین حامل نوروفیزین II در هسته های خاص تولید می شود هیپوتالاموس (هسته supraopticus ، هسته paraventricularis). سپس این هورمون در لوب خلفی اندام ذخیره می شود غده هیپوفیز، جایی که در صورت لزوم در جریان خون آزاد می شود.

خرابی ADH در کبد. گیرنده های V1 و V2 با هورمون مطابق در سطح سلول سلولهای هدف قرار دارند. تنظیم ADH: میزان هورمون ADH توسط اسمولالیته سرم و تنظیم می شود خون فشار.

اسمولاریتی میزان ذرات فعال اسمزی در یک مایع است ، در این حالت در خون. فعال اسمزی به این معنی است که ذرات بر اساس اصل اسمز واکنش نشان می دهند ، به این معنی که ذرات به دلیل غلظت های مختلف در دو طرف غشا در عرض غشا membrane حرکت می کنند. ذرات با هدف تولید همان مقدار ذرات در واحد مایع در هر طرف (غلظت) حرکت می کنند.

متناوباً ، اگر غشا در برابر ذرات نفوذ ناپذیر باشد ، آب برای رقت از یک طرف به طرف دیگر جریان می یابد ، زیرا غشا usually معمولاً اجازه عبور از این ماده را می دهد. افزایش در اسمولالیته منجر به افزایش ترشح ADH می شود. اسمولالیته از طریق گیرنده های حسگر اندازه گیری می شود که عمدتا در هیپوتالاموس.

علاوه بر این ، گیرنده های بارس برای اندازه گیری خون فشار در نقاط خاصی از خون بزرگ قرار دارد عروق - یعنی در سینوس کاروتید و سینوس آئورت. گیرنده های حجم در دهلیزهای دهانه قرار دارند قلب. این دو نوع گیرنده تنظیم کننده فشار خون از طریق انتشار ADH همراه.

ADH به عنوان دومین م componentلفه اینها هورمون روی خون تأثیر می گذارد عروق، متابولیسم قند ، از طریق کلیه ها آب تعادل و قدامی غده هیپوفیز. در عروق، هورمون ADH دارای اثر انقباضی (انقباض عروقی) است ، که منجر به افزایش می شود فشار خوناست. در کبد، این هورمون ذخیره قند را مجبور به تخلیه (گلیکوژنولیز) می کند ، بنابراین قند را در خون آزاد می کند.

علاوه بر این ، ADH دارای یک فشار خونکاهش اثر در پورتال رگ سیستم کبد (رگ خونی سیستم). در کلیه ها ، این هورمون با افزایش جذب مجدد آب بدن از طریق نصب کانال های آب (آکواپورین) بر روی اصطلاحاً لوله های جمع کننده (ساختارهای تخلیه ادرار) عمل می کند و بنابراین با کاهش مقدار ادرار ، دفع آب را کاهش می دهد. در عوض ، ادرار کمتر رقیق می شود ، به طوری که اسمولالیته افزایش می یابد.

الکل باعث مهار ترشح ADH می شود. این امر منجر به اثر ادرار آور الکل می شود. بدون هورمون ADH ، مقدار زیادی آب یا ادرار دفع می شود که به آن ادرار می گویند.