ضعف عضلانی در نوزاد | ضعف عضلانی

ضعف عضلانی در نوزاد

شناخت و تشخیص صحیح ضعف عضلانی در نوزادان کاملاً دشوار است. قبل از سن 6 ماهگی به سختی می توان ضعف عضلانی مربوط را تشخیص داد. اولین نشانه ممکن است این باشد که کودک قادر به روشن کردن آن نیست معده یا هنگام مکیدن پستان بسیار کشیده شده است.

شروع تاخیری برای یادگیری خزیدن را نیز می توان به عنوان اولین نشانه مشاهده کرد. توضیح پزشکی در مورد ضعف عضله در اینجا بسیار مهم است ، زیرا بیماری های عضلانی یا عصبی وجود دارد که ارثی هستند و یا در سنین پایین رخ می دهند. اصطلاح "نوزاد فلاپی" ، یعنی یک کودک "شل" ، پدیده تن عضلانی کل بدن و شل را تعریف می کند ، که به طور خودکار با ضعف عضلانی همراه است.

دلایل کاهش چنین عضلانی بسیار متنوع است. بنابراین لازم است وجود ضعف عضلانی قابل توجهی روشن شود ، زیرا تعدادی از دلایل نیاز به درمان امکان پذیر است. در نوزادان ، به اصطلاح "میاستنی نوزادی" یا "مادرزادی" است کم کاری تیروئید"می تواند دلیل ضعف عضلات باشد.

اولی یک بیماری خود ایمنی است که با تشکیل آن همراه است autoantibodies، که به نوبه خود از انتقال تحریک لازم برای فعالیت عضلات جلوگیری می کند. مادرزادی کم کاری تیروئید"، یعنی عملکرد تیروئید ، بسیار جدی است کودکی بیماری ، زیرا می تواند در بدترین حالت منجر به عقب ماندگی ذهنی شود. ضعف عضلانی که در ابتدا خود را نشان می دهد یک علامت نسبتاً بی خطر است ، اما باید به عنوان اولین علامت توجه را به خود جلب کند.

علاوه بر این ، بیماری های تعیین شده ژنتیکی با علائم ضعف عضلانی در نوزادان بروز می کند. در اینجا ، به عنوان مثال ، سندرم پرادر ویلی یا شناخته شده تر سندرم داون یا تریزومی 21 باید ذکر شود. به طور کلی ، درمان زود هنگام فیزیوتراپی ضعف عضلات در سنین پایین می تواند در برخی موارد بسیار مفید و م effectiveثر باشد. بسته به بیماری ، اقدامات درمانی بیشتری ممکن است نشان داده شود.

ضعف عضلانی در کودک

در پزشکی ، دلایل مختلفی وجود دارد که باعث ضعف عضلانی می شود کودکی.علل می تواند نامتعادل باشد رژیم غذایی و در نتیجه کمبود ویتامین، ضعف عضلانی یا کاهش قند خون ناشی از دارو. بیماری های جدی که برخی از آنها ژنتیکی هستند نیز می توانند عامل ضعف عضلات باشند. اگرچه میاستنی مادرزادی می تواند از قبل در نوزادان رخ دهد ، اما در طول رشد کودک نیز می تواند ایجاد شود.

همین مسئله در مورد کم کاری تیروئید. همچنین لازم به ذکر است که به اصطلاح "دیستروفی عضلانی مادرزادی" هستند ، که بیماری های عضلانی ارثی هستند. نوع دوشن از گروه دیستروفی های عضلانی به طور کلاسیک در سال 3 تا 5 زندگی ظاهر می شود و بر اساس جهش پروتئین عضلانی است.

سپس ضعف عضلانی را می توان با وخیم شدن عضله توضیح داد. در ابتدا می توان علائم فلج و آتروفی عضلانی جزئی ، به ویژه در ناحیه لگن ، اما بعداً در شانه ها و اندام ها را نیز تشخیص داد که با ضعف عضلات مربوطه همراه است. علاوه بر این ، اشکال آتروفی عضلانی نخاع در سنین مختلف می تواند عامل ضعف عضلانی باشد.

یک فرم اولیه ، به اصطلاح "شکل کودک" یا "وردینگ-هافمن" قبل از سال اول زندگی رخ می دهد و پیش آگهی بسیار ضعیفی با متوسط ​​بقا 1.5 سال دارد. در مقابل ، یک "شکل نوجوان" ، که "کوگلبرگ-ولاندر" نیز نامیده می شود ، که بعداً خود را نشان می دهد ، امید به زندگی سختی دارد. همانند نوزادان ، ضعف های عضلانی در کودکان باید همیشه توسط پزشک برطرف شود ، تا اقدامات مناسب در صورت بروز بیماری های قابل درمان انجام شود.