نورودرماتیت و روان

نورودرماتیت شایع ترین است بیماری مزمن در کودکان. برآوردها نشان می دهد که تا 20 درصد کودکان و 10 درصد بزرگسالان در کشورهای صنعتی مبتلا است.

مشکلات روانی - علت یا پیامد نورودرماتیت.

به دلیل وظایف متنوع و پیچیده آن ، پوست نه تنها بزرگترین بلکه مهمترین اندام انسان در کنار آن است مغز. ظاهر پوست برای رفاه فرد از اهمیت بالایی برخوردار است - بنابراین اختلالات ظاهری پوست می تواند به طور قابل توجهی بر فرد تأثیر بگذارد.

عبارت "نورودرماتیت”از یونانی گرفته شده است (از نورون = عصب ، درما = پوست و پایان -itis برای التهاب) با این حال، نورودرماتیت بیماری روانی نیست ، بلکه تمایل زیادی دارد. بنابراین ، این خود بیماری پوستی نیست که ارثی است ، بلکه استعداد ابتلا به آن است.

کارشناسان تصور می کنند عوامل روانی و تأثیرات محیطی شیوع بیماری را تحریک می کنند. عوامل خارجی آلرژن ها ، آب و هوا و تغذیه هستند. روان نقش تعیین کننده ای در وقوع و سیر بازی دارد: بنابراین ، روانشناختی شرط می تواند نورودرماتیت را بهبود یا بدتر کند.

احساس راحتی در "پوست خود"

بیماری مزمن پوستی به خودی خود بیانگر بار سنگینی برای یک فرد مبتلا به نورودرماتیت است. علاوه بر این ، در طول این بیماری مزمن، افراد تحت تأثیر نیز در رفتار خود تغییر می کنند. یک حلقه معیوب ایجاد می شود: نواحی ملتهب پوست و خراش خودساخته زخم باعث شود افراد مبتلا به نورودرماتیت احساس عدم جذابیتی داشته باشند ، که به نوبه خود بر شخصیت فرد مبتلا تأثیر می گذارد.

هنگامی که افراد از ترس عفونت احتمالی رویگردان می شوند ، اعتماد به نفس فرد مبتلا نیز "خراشیده می شود" - آنها به تدریج کنار می روند و بنابراین به یک فرد خارجی تبدیل می شوند. بنابراین مبتلایان به نورودرماتیت - به معنای واقعی کلمه - در پوست خود احساس ناراحتی می کنند. به هر حال: در ارزیابی تأثیرات بیماری ، روان در مقام دوم قرار دارد.

چرا پوست در برابر مشکلات روانی چنین واکنش شدیدی نشان می دهد؟

این مربوط به تاریخ تکاملی ما است ، زیرا پوست از همان ورق جوانه زنی پوست رشد می کند مغز و سیستم عصبی. همچنین نشان دهنده مرز و ارتباط با محیط زیست ما است. به ویژه در مرحله اول زندگی ، مادر از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، زیرا در اوایل نوزادی ، تماس جسمی به همان اندازه غذا مهم است.

اگر تماس فیزیکی از بین نرود ، کودکان می توانند بیمار شوند یا حتی بمیرند ، به عنوان مثال یتیمانی که رشد در محیطی با تماس بسیار کم. در رشد روانشناختی انسانها ، این مرحله برای رشد شخصیت بعدی آنها بسیار مهم است.

درمان: بیمار باید همکاری کند

در بسیاری از مبتلایان ، بیماری در زیر تشدید می شود فشار، فشار عاطفی یا اضطراب. نواحی پوستی که گاهی اوقات غیر قابل تحمل هستند و ممکن است ملتهب باشند رهبری به بی قراری ، بیخوابی، فقیر غلظت, نوسانات خلقی و تحریک پذیری تعامل بین روان و سیستم ایمنی بدن نورودرماتیت را بدتر می کند - حلقه معیوب از نو آغاز می شود. از آنجا که امروزه شناخته شده است که نورودرماتیت می تواند توسط روانشناختی تشدید شود فشار شرایط خوب است درمان این مفهوم باید به عوامل روانی - روانی نیز بپردازد.

با کمک تمدد اعصاب درمان هایی مانند تای چی ، آموزش اتوژنیک یا عضله تمدد اعصاب به گفته جاکوبسون ، مبتلایان یاد می گیرند تنش را کاهش دهند و عزت نفس خود را بهبود بخشند.

به اصطلاح "دفتر خاطرات خراش" نیز مفید است. در این دفتر خاطرات ، به عنوان مثال ، هنگامی که خارش رخ می دهد و عوامل تحریک کننده ذکر شده است. این امر تمایز بین تأثیرات روانی و آلرژیک را آسان می کند. در روان درمانی های خاص ، مبتلایان به نورودرماتیت یاد می گیرند فشار روانی را درک کنند ، آگاهانه با آن کنار بیایند یا حتی از آن دوری کنند ، و بدین ترتیب حلقه معیوب - خارش ، خراش ، خارش مجدد را می شکنند.