علائم
در یک فلبیت، علائم کلاسیک التهاب مانند تورم ، قرمزی ، گرم شدن بیش از حد ، درد و عملکرد محدودی در منطقه آسیب دیده رخ می دهد. در طی یک واکنش التهابی ، مواد مختلف پیام رسان آزاد می شوند. این مواد پیام رسان منجر به گسترش عروق.
در نتیجه ، مایعات بیشتری می توانند از محل خروج خارج شوند عروق و این ناحیه متورم می شود. با این حال ، باید به خاطر داشت که این منطقه قبلاً توسط تراکم متورم شده بود خون قبل از. علاوه بر این ، منطقه ملتهب با مقدار بیشتری تأمین می شود خون، که قرمز بودن و گرم شدن بیش از حد را توضیح می دهد.
درد علامت اصلی بیمار است. این در حال حاضر در حالت استراحت رخ می دهد و می تواند تحت استرس بدتر شود. با توجه به درد و سایر علائم همراه ، عملکرد مفصل زانو به شدت محدود شده و بیماران تمایلی به راه رفتن ندارند.
ترسناک ترین عارضه از فلبیت به اصطلاح باز است پا. این توصیف یک زخم (ulcus cruris) که به دلیل وجود آن قادر به بهبودی مناسب نیست خون احتقان و کمبود اکسیژن در بافت. با این حال ، قبل از رسیدن به این مرحله ، التهاب از طریق علائمی که در بالا توضیح داده شد ، خود را نشان می دهد ، که باید جدی گرفته شود.
درد علامت اصلی آن است فلبیت. درد اغلب به این صورت توصیف می شود سوزش یا نیش زدن آنها می توانند در حالت استراحت حضور داشته باشند و هنگام استرس بدتر شوند. واکنش التهابی مواد پیام رسان را آزاد می کند که انتهای عصب را حساس می کند. تحریکاتی که قبلاً ناخوشایند تلقی می شدند اکنون دردناک هستند.
درمان
درمان به بیماری زمینه ای بستگی دارد و متناسب با آن متفاوت است. فلبیت حاد ناشی از a ترومبوز معمولاً به خودی خود بهبود می یابد. برای جلوگیری از ایجاد داروی جدید می توان از داروهای ضد انعقاد استفاده کرد ترومبوز.
با این حال ، اگر ترومبوز بزرگ است عروق، ترومبولیز (انحلال ترومبوز) باید در نظر گرفته شود. در صورت التهاب ناشی از آسیب ، می توان صبر کرد و در صورت لزوم داروهای ضد التهابی تجویز کرد. از طرف دیگر ، درمان فلبیت مزمن کاملاً پیچیده است. مسئله اینجا واکنش التهابی نیست بلکه گردش خون ضعیف است.
به دلیل احتقان خون ، وریدها به طور فزاینده ای کشیده می شوند و دیگر نمی توانند عملکرد خود را انجام دهند. در نتیجه ، خون کمتری در این ناحیه جریان می یابد و اکسیژن کافی تأمین نمی شود. یک گزینه درمانی پوشیدن است جوراب های فشرده سازی.
اینها به بافت فشار وارد می کنند و گرفتگی خون را کاهش می دهند. گزینه دیگر این است لنف زه کشی. اینجا سیستم لنفاوی فعال شده و مایعات موجود در بافت را از خود دور می کند.
تورم کاهش می یابد. علاوه بر این ، بیماران مبتلا باید به طور منظم ورزش کنند تا گردش خون در پاها یا لگن بهبود یابد توخالی زانو. یک بیماری خود ایمنی با داروهایی که مهار کننده آن هستند ، درمان می شود سیستم ایمنی بدن.
این بدان معنی است که تعداد کمتری از سلولهای بدن مورد حمله قرار می گیرند و واکنش التهابی ملایم تر است. داروهایی که به طور مکرر استفاده می شوند ، هستند کورتیزون or داروهای سرکوب کننده ایمنی. یکی دیگر از گزینه های درمانی این است آنتی بادی درمانی.
اینجا آنتی بادی می تواند به طور خاص در سیستم ایمنی بدن و عملکرد سلولهای دفاعی را کاهش می دهد. استفاده از داروهای خانگی می تواند علائم موجود را کاهش دهد. به طور خاص ، درد می تواند با درمان سرماخوردگی محلی تسکین یابد.
برای این منظور می توان از پد های خنک کننده و یا همچنین از بسته بندی کوارک استفاده کرد. برای بسته بندی کوارک ، کوارک خنک شده را باید به طور مساوی روی پارچه یا حوله کاغذی قرار دهید. سپس می توانید آن را روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید.
کوارک علاوه بر اثر خنک کننده ، دارای اثر ضد التهابی است و می تواند قرمزی ، تورم و گرم شدن بیش از حد را کاهش دهد. علاوه بر این، شاه بلوط هندی عصاره ، برگ های انگور قرمز یا جارو قصابی را می توان به عنوان یک درمان طبیعی در نظر گرفت. آنها همچنین دارای اثر ضد التهابی هستند و احساس سنگینی در پاها را کاهش می دهند.
