ماندگاری ایمپلنت های دندانی
دوام ایمپلنت دندان یا مدت زمان نگهداری ایمپلنت دندان به شدت به این بستگی دارد شرط استخوان اطراف اندکی پس از عمل ، یعنی در طول دوره بهبودی ، کاشت دندان باید همراه با رشد کند شکمبه. هرچه این چسبندگی بارزتر باشد ، فاصله بین سطح ایمپلنت و استخوان کمتر خواهد شد.
اگر فاصله خیلی زیاد باشد ، باکتری زندگی در حفره دهان می تواند به راحتی به قسمت اطراف سنجاق فلزی مهاجرت کند ، در آنجا ضرب شود و علت ایجاد کند پلاک سپرده ها ارتباط بین کاشت دندان و شکمبه فقط توسط تأثیرات مضر می تواند مورد حمله قرار گرفته و نابود شود باکتری متابولیسم علاوه بر این ، باید بخاطر داشت که استخوان اطراف یک ایمپلنت دندانی در اثر فرآیند جویدن بیشتر از استخوان اطراف یک دندان درون زا بارگیری می شود.
این واقعیت به دلیل این واقعیت است که طبیعی است ریشه دندان به سختی در فک نمی نشیند ، اما توسط الیاف الاستیک معلق است و بنابراین می تواند بهتر با فشار وارد شده سازگار شود. این یک ضرر دارد که شکمبه و همچنین مفصل فک کشیده تر است. از نظر دوام ایمپلنت دندانی ، بار اضافی یک مزیت تعیین کننده دارد.
افزایش بار جویدن ، خطر از بین رفتن ایمپلنت را کاهش می دهد ، زیرا تجربه نشان داده است که بار مکانیکی منجر به افزایش مواد معدنی استخوان فک اطراف می شود. در دوره اولیه پس از قرار دادن کاشت دندان، بیمار باید توجه ویژه ای به بهداشت دهان و دندان داشته باشد ، زیرا این امر خطر التهاب در ناحیه پروتز دندان، که به نوبه خود باعث افزایش دوام کاشت دندان می شود. طبق مطالعات بین المللی ، میزان موفقیت کاشت دندان تقریباً 85-90٪ است ، اما با جلوگیری از شیوع عفونت و التهاب می توان آن را بیشتر کرد. بیماری که به شدت از دستورالعمل های دندانپزشک معالج پیرامون آن پیروی می کند بهداشت دهان و به طور مرتب در پیشگیری از عفونت شرکت می کند ایمپلنت دندانی وی را با اطمینان تقریباً 100٪ حداقل به مدت 10 سال حفظ می کند.
