تعیین نیاز به مراقبت - فرآیند

پیش بینی

بدون درمان، پلی آرتریت ندوزا معمولاً شدید است و پیش آگهی در این موارد ضعیف است.

پیش آگهی - با درمان مناسب - در سال های اخیر به طور قابل توجهی بهبود یافته است. در حالی که این بیماری تا حدود 25 سال پیش معمولاً کشنده بود، نرخ بقای پس از پنج سال در حال حاضر حدود 90 درصد است. پیش آگهی PAN در درجه اول به این بستگی دارد که کدام اندام تحت تأثیر قرار گرفته است. اگر کلیه ها، قلب، دستگاه گوارش یا سیستم عصبی تحت تأثیر قرار گیرند، پیش آگهی تا حدودی بدتر می شود.

به طور کلی، هرچه PAN زودتر تشخیص داده شود و درمان شود، بهتر می توان از آسیب اندام جلوگیری کرد. در بسیاری از موارد، علائم حتی به طور کامل ناپدید می شوند.

پیشگیری

از آنجایی که علل پلی آرتریت ندوزا به طور کامل شناخته نشده است، هیچ پیشگیری خاصی امکان پذیر نیست. با این حال، واکسیناسیون علیه هپاتیت B می تواند خطر ابتلا به PAN را کاهش دهد.

  • بیمه شدگان قانونی: برای تعیین نیاز به مراقبت، بیمار یا یکی از بستگان باید ابتدا درخواست خود را به صندوق بیمه مراقبت های طولانی مدت (واقع در صندوق بیمه سلامت) ارائه کند. صندوق بیمه مراقبت های طولانی مدت سپس خدمات پزشکی صندوق های بیمه سلامت (MDK) یا کارشناس مستقل دیگری را برای تعیین نیاز بیمار به مراقبت طولانی مدت مأمور می کند.
  • بیمه شدگان خصوصی: یک بیمار بیمه شده خصوصی یا یکی از خویشاوندان باید درخواست طبقه بندی به عنوان افراد نیازمند مراقبت را به شرکت بیمه خصوصی مربوطه ارائه دهد. سپس شرکت بیمه خدمات پزشکی MEDICPROOF را برای تعیین نیاز به مراقبت سفارش می دهد.

قرار برای ارزیابی

ارزیاب (متخصص پرستاری یا پزشک) بدون اطلاع به خانه یا مرکز محل زندگی بیمار نمی آید. او قراری برای ارزیابی با بیمار یا بستگان یا مراقبانش می گذارد.

در این اطلاعیه قرار ملاقات، ارزیاب همچنین از متقاضی می خواهد که مدارک مربوطه را برای ارزیابی آماده داشته باشد. این شامل، برای مثال، گزارش‌های خدمات مراقبتی، خاطرات مراقبتی (*) و سوابق مشابهی است که توسط شخص بیمه شده نگهداری می‌شود، سوابق پزشکی، اطلاعات داروهایی که در حال حاضر استفاده می‌شوند، و همچنین گزارش‌ها و اطلاعیه‌های سایر آژانس‌های تامین اجتماعی.

چه چیزی ارزیابی می شود؟

ارزیاب شش حوزه زیر از زندگی ("ماژول") را ارزیابی می کند:

  • تحرک (چابکی فیزیکی، به عنوان مثال صبح بیدار شدن، رفتن به حمام، بالا رفتن از پله ها و غیره)
  • توانایی های شناختی و ارتباطی (مانند جهت گیری در مورد مکان و زمان، درک حقایق، تشخیص خطرات، درک آنچه دیگران می گویند)
  • مشکلات رفتاری و روانی (مانند اضطراب، پرخاشگری، مقاومت در برابر مراقبت، بی قراری در شب)
  • مراقبت از خود (مانند شستشوی مستقل، استفاده از توالت، لباس پوشیدن، خوردن، نوشیدن)
  • مقابله و مقابله مستقل با خواسته ها و استرس های مربوط به بیماری یا درمان (مصرف مستقل دارو، مراجعه مستقل به پزشک و غیره)
  • سازماندهی زندگی روزمره و تماس های اجتماعی (سازمان مستقل امور روزمره، برقراری ارتباط با افراد دیگر، مشارکت مستقل در رویدادهای اجتماعی و غیره).