سرطان مجرای صفراوی

مترادف به معنای گسترده آن

سرطان مجاری صفراوی ، تومور مجاری صفراوی ، سرطان مجاری صفراوی ، کلانژیوکارسینوما (CCC) ، کلانژیوکارسینوما ، سرطان سیستم صفراوی ، تومور کلاتسکین ، کلانژیوکارسینومای هیلاری

تعریف

تومور صفراوی ناشی از تحلیل رفتن است صفرا مجرا مخاط در یک بافت بدخیم و غیرقابل کنترل (کارسینوم) رشد می کند. صفرا مجرا سرطان (سرطان از مجرای صفراوی) رشد نسبتاً آهسته ای دارد و نسبتاً دیر به بافتهای دیگر گسترش می یابد (متاستاز می کند). که در صفرا مجرا سرطان، تمایز بین تومورهای ایجاد شده در مجاری صفراوی واقع در داخل (داخل کبدی) یا خارج (خارج کبدی) کبد. به طور کلی، مجرای صفراوی سرطان پیش آگهی ضعیفی دارد ، یعنی غالباً در زمان تشخیص غیر قابل درمان است. شکل خاصی از مجرای صفراوی سرطان تومور Klatskin است که در محل اتصال مجاری دفع راست و چپ ایجاد می شود کبد لوب ها به مجرای صفراوی کبدی مشترک (Ductus hepaticus communis).

فرکانس

سرطان مجاری صفراوی به طور کلی بسیار نادر است. سرطان کیسه صفرا حدود 3 تا 5 برابر بیشتر از سرطان مجاری صفراوی است. اوج بیماری بیش از سن 60 سالگی است. مردان در مقایسه با سرطان کیسه صفرا ، که تمایل به تأثیر در زنان دارد ، بیشتر تحت تأثیر تومورهای مجاری صفراوی قرار می گیرند.

انواع تومور و محلی سازی

سرطان های صفراوی از نظر بافت شناسی بیشتر آدنوکارسینوم هستند ، به این معنی که تومورها از سلول های غده ای مجاری صفراوی سرچشمه می گیرند. تومور به صورت حلقه ای در اطراف مجرا و سپس به صورت طولی در امتداد مجاری صفراوی ایجاد می شود. با پیشرفت بیماری ، حفره (لومن) مجرا باریک می شود و صفرا در مجرا جمع می شود کبد.

این نتایج در توسعه زردی (icterus) تومورها غالباً در انشعابات مجاری صفراوی مانند محل تلاقی لوب چپ و راست کبد با مجرای بزرگ مشترک (Ductus hepaticus communis) دیده می شوند. تومورهای مجرای صفراوی را که در این منطقه ایجاد می شود ، تومورهای Klatskin می نامند.

محل تمایل دیگر برای ایجاد تومور تلاقی مجرای کبدی مشترک و مجرای کیستیک کیسه صفرا است. توسعه سرطان کیسه صفرا توسط عوامل خطر مختلف ایجاد می شود. بیماری های خود ایمنی مانند کولیت اولسراتیو، یک بیماری التهابی مزمن رودهو کلانژیت اسکلروزان اولیه (PSC) ، یک بیماری مجاری صفراوی التهابی مزمن ، که به دلیل تنگی (گرفتگی) مجاری صفراوی همراه است. بافت همبند تکثیر ، با وقوع تومورهای مجرای صفراوی ارتباط دارد.

در بیماران مبتلا به این بیماریها خطر ابتلا به سرطان صفراوی سی برابر افزایش می یابد. عامل پیش بینی کننده دیگر سندرم کارولی مادرزادی است که با برآمدگی های کیسه ای مجاری صفراوی واقع در کبد (کیست های کلدوچای داخل کبدی) همراه است. عفونت های مجاری صفراوی با انگلهایی مانند نوار کبدی و ترماتودها نیز در ایجاد این نوع سرطان نقش دارند.

علاوه بر این ، ارتباطی بین سرطان مجاری صفراوی و مصرف مزمن دود سیگار مشاهده شده است. در این زمینه ، تصور می شود که دی متیل نیتروسامید ، که در دود سیگار یافت می شود ، به عنوان یک ماده سرطان زا نقش مهمی دارد. برعکس کارسینوم کیسه صفرا ، سنگهای صفراوی با وقوع تومورهای مجاری صفراوی ارتباطی نداشته باشند.