فرم دوز | پاراستامول

فرم دوز

  • قرص های قرص فیلم دار
  • کپسول
  • آب میوه
  • شیاف
  • شربت

اثر

با مهار تولید پروستاگلاندین در سلولهای بدن ، پاراستامول است تب-کاهش و درداثر ایمان آورنده پروستاگلاندین ها اصطلاحاً نامیده می شوند درد واسطه هایی که عملکردهایی مانند درد ، التهاب و. را تنظیم می کنند تب. پروستاگلاندین ها همچنین تأثیر می گذارد خون لخته شدن با این حال ، تأثیر از پاراستامول on خون لخته شدن نسبتاً کم است (به عنوان مثال در مقایسه با استیل سالیسیلیک اسید = ASS 100 = اسپرین) اثر ضد التهابی نیز بسیار کم است.

کاربرد

استفاده طولانی مدت از پاراستامول نباید بدون مشورت با پزشک مصرف شود. پاراستامول باید بدون مایعات و مقدار زیادی مایعات مصرف شود. مصرف آن بعد از غذا می تواند شروع عمل را به تأخیر بیندازد.

پاراستامول همچنین می تواند در شیاف ها تجویز شود. این نوع برنامه ها اغلب ترجیح داده می شوند ، به ویژه هنگامی که از پاراستامول در نوزادان ، کودکان نوپا و کودکان استفاده می شود. نوزادان و کودکان نوپا اغلب می توانند دارای یک تب و درمان های خانگی همیشه کافی نیستند.

با این حال ، نوزادان و کودکان نوپا معمولاً هنوز قادر به بلعیدن قرص ها با مایع نیستند. شیاف بنابراین جایگزین خوبی است. آماده سازی های مخصوص با دوز کم برای گروه های سنی مختلف وجود دارد.

مقدار مصرف

بسته به درد در مواردی ، پاراستامول را می توان در 3-4 دوز منفرد در روز مصرف کرد. حداکثر دوز مصرفی برای بزرگسالان 8 قرص (500 میلی گرم) در روز است. این مربوط به 4000 میلی گرم پاراستامول است.

مصرف بیش از حد پاراستامول می تواند تهدید کننده زندگی باشد کبد خسارت! مقدار مصرف برای کودکان: دوز فردی با توجه به سن یا وزن بدن ، معمولاً 10-15 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن به صورت یک دوز حداکثر. حداکثر 50 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن در روز.

تجویز می تواند در فواصل 6-8 ساعته تکرار شود ، یعنی 3-4 دوز منفرد در روز. در بزرگسالان ، حداکثر دوز بین 0.5-3 گرم در روز است. با توجه به شرایط فردی و عوامل تأثیرگذار ، حداکثر دوز به صورت انتخابی ثابت نمی شود. محدودیت زمانی که پاراستامول شروع به اثر سمی بر بدن می کند متفاوت است.

تحت هیچ شرایطی نباید از دوز 5 گرم بیشتر شود. کودکان با حساسیت بیشتری نسبت به دارو واکنش نشان می دهند. به همین دلیل ، حداکثر دوز با وزن بدن در اینجا آورده شده است. در کودکان ، به هیچ عنوان نباید از دوز 50 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بیشتر شود.