فتق شکافی (فتق جای زخم)

در فتق برشی - به طور عامیانه فتق شکافی نامیده می شود - (به لاتین: فتق cicatrica ؛ ICD-10-GM K43.0: فتق برشی همراه با حبس ، بدون گانگرن؛ ICD-10-GM K43.1: فتق برشی با گانگرن؛ ICD-10-GM K43.2: فتق برشی بدون حبس و بدون گانگرن) ، دهانه فتق توسط زخمی ایجاد می شود که از تمام لایه های دیواره شکم عبور می کند. زیر فشار، این به دلیل عدم خاصیت ارتجاعی آن متفاوت است.

در همه فتق ها ، از جمله فتق برشی ، برجستگی های جداری صفاقی (ورق خارجی صفاق که درون آن حفره شکم قرار دارد) از طریق نقطه ضعف دیواره شکم ، فتق خارجی نامیده می شود. روزنه فتق شکاف دیواره شکم است که از طریق آن کیسه فتق بیرون زده است. بسته به محل فتق ، محتویات کیسه فتق ممکن است تقریباً هر یک از اجزای شکم (حفره شکم) را شامل شود. معمولاً omentum (به لاتین "net" یا "abdominal net") یا روده کوچک.

فتق سیکاتریکال شایعترین عارضه دیررس جراحی قبلی شکم (جراحی شکم) است.

میزان بروز (فراوانی موارد جدید) فتق شکافی بسته به روش جراحی 4-10٪ است.

سیر و پیش آگهی: بدترین عارضه فتق برشی عمل نشده (فتق اسکار) حبس (به دام افتادن محتویات کیسه فتق) است که در 6-15٪ موارد تخمین زده می شود. در نتیجه حبس ، گانگرن (مرگ بافتی (نکروز) به دلیل کاهش می یابد خون جریان) محتوای کیسه فتق معمولاً رخ می دهد. در عمل جراحی اضطراری ، برداشتن روده (برداشتن جزئی روده) تقریباً در 25٪ موارد مورد نیاز است. توجه: فتق برشی همیشه باید جراحی شود.