مورفین: اثرات دارویی ، عوارض جانبی ، مقدار مصرف و موارد مصرف

محصولات

مورفین در بسیاری از کشورها به انواع مختلف دوز ، از جمله موجود است قرص, کپسول، سوسپانسیون خوراکی ، شربت ، قطره مرفین، شیاف و مواد تزریقی. همچنین در داروخانه ها به عنوان فرمولاسیون معاصر تهیه می شود.

ساختار و خواص

مورفین (C17H19نه3، Mr = 285.3 گرم در مول) در وجود دارد داروهای عمدتا به عنوان مورفین هیدروکلراید و به عنوان سولفات مرفین پنتاهیدرات. اینها پودرهای کریستالی سفید هستند که در آنها محلول هستند آب. مورفین یک آلکالوئید گیاهی است که در شیره شیری گل موجود است خشخاش. خشک شده شیر شیره نامیده می شود مواد مخدر.

اثرات

مورفین (ATC N02AA01) ضد درد دارد ، سرفه- روانگردان ، تحریک کننده ، و آرام بخش خواص این اثرات عمدتا به دلیل اتصال به گیرنده های μ-مخدر است.

موارد مصرف

  • متوسط ​​تا شدید حاد و مداوم درد یا وقتی مسکن های غیر افیونی (برنامه مرحله بندی WHO) و / یا ضعیف هستند مخدرها ناکافی هستند
  • درمان جایگزینی خوراکی برای وابستگی به مواد افیونی (به عنوان مثال ، هروئين) ، به عنوان بخشی از درمان های پزشکی ، اجتماعی و روانشناختی. نه همه داروهای برای این نشانه تایید شده است.

مقدار مصرف

با توجه به اطلاعات حرفه ای مقدار مصرف بستگی به فرم دوز دارد.

توهین

از مورفین می توان به عنوان یک سرخوشی سو ab استفاده کرد مست کننده. بنابراین ، فروش آن کاملاً تنظیم می شود و داروهای مشمول مواد مخدر قانون گذاری.

موارد منع مصرف

برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.

تداخلات

مورفین در درجه اول در مزدوج است کبد توسط UGT2B7 به مرفین-3-گلوکورونید (M3G) و مرفین-6-گلوکورونید (M6G) و متیل شده به نورمورفین. مورفین -6-گلوکورونید یک متابولیت فعال است. تداخلات با داروهای افسردگی مرکزی ، الکل و سایر موارد امکان پذیر است مخدرها، آنتاگونیست های مواد مخدر ، آنتی کولینرژیک, سایمتیدین, دیورتیک ها، مهار کننده های P-gp و آرامبخش عضلانی، بین دیگران. مرفین را نباید با هم ترکیب کرد بازدارنده های MAO.

عوارض جانبی

متداول ترین حالت ممکن عوارض جانبی شامل یبوست, تهوع, استفراغ، خشک دهان، اشتهای ضعیف ، درد شکم، تعریق ، بثورات پوستی ، خارش ، سرگیجه ، سردرد، تیرگی ، و خستگی. مورفین می تواند باعث فلج تنفسی (تنفسی) شود افسردگی), فشار خون پایین، نارسایی گردش خون ، و اغماء در مصرف بیش از حد آنتاگونیست های مواد افیونی به عنوان پادزهر تجویز می شوند. مورفین می تواند از نظر جسمی و روانی اعتیاد آور باشد و در صورت قطع سریع علائم ترک را ایجاد کند.