تشخیص | پلی نوروپاتی

تشخیص

به منظور تشخیص پولیروپاتی، پزشک معالج خانواده یا متخصص مغز و اعصاب ابتدا آنامزی دقیق را انجام می دهد. برای این منظور ، او س regardingالاتی را در مورد نوع علائم ، وقوع زمانی و سیر آنها می پرسد. او همچنین به بیماری های قبلی (مانند دیابت ملیتوس) ، سابقه خانوادگی یا دارو.

A معاینهی جسمی سپس می تواند به سرعت فراهم کند اطلاعات بیشتر. برای این منظور ، پزشک حساسیت ، دما ، درد و احساس لرزش. برای این منظور از دستگاه های مختلفی مانند یک چنگال تنظیم کننده کوچک استفاده می شود.

علاوه بر این، واکنش در منطقه آسیب دیده مورد بررسی قرار می گیرد ، که به طور معمول در ضعیف می شوند پولیروپاتی. این معاینات برای بیماران کاملاً بدون درد است. اگر سوicion ظن از الف پولیروپاتی تأیید شده است ، برای تأیید تشخیص باید معاینات بیشتری آغاز شود.

به عنوان مثال ، سرعت هدایت عصبی (NLG) را می توان برای تعیین مرحله بیماری اندازه گیری کرد. تست های آزمایشگاهی ، مایع عصبی پنچر شدن، نمونه برداری و معاینات عصبی بیشتر آغاز می شود. اسید تیوکتیک برای استفاده می شود درد و اختلالات حسی ، و اثر آن به ویژه در پلی نوروپاتی دیابتی اثبات شده است.

استیل سالیسیلیک اسید ، به عنوان مثال اسپرینو پاراستامول می تواند به عنوان استفاده می شود داروهای ضد درد، اما برای مداوم درد, کاربامازپین، پرگابالین ، که هر دو در واقع برای آنها دارو هستند بیماری صرعو داروهای ضد افسردگی (تیمولپتیک ها) و به اصطلاح "سرکوب کننده های عصبی" (نورولپتیک) باید استفاده شود. البته ، بیماری زمینه ای مربوطه به اقدامات درمانی خاصی نیاز دارد. همچنین تمرینات حرکتی فیزیوتراپی و آموزش کاردرمانی مهم هستند.

اگر علت یک ماده مضر شناخته شده است ، البته باید از آن اجتناب شود ، به عنوان مثال با مصرف بیش از حد الکل. پلی نوروپاتی ها معمولاً به آرامی پیشرفت می کنند و معمولاً به تدریج از بین می روند. با این حال ، علائم باقی مانده ، به ویژه از دست دادن واکنش، حتی پس از سالها قابل تشخیص است.

پیش آگهی همچنین به علت بستگی دارد ، به عنوان مثال علائم و کاهش علائم (بهبودی) در پلی نوروپاتی الکلی به دوز الکل بستگی دارد. پلی نوروپاتی همراه با بیماری هایی مانند جذام با بیماری زمینه ای آنها پیشرفت می کند ، اما می تواند تحت تأثیر درمانی قرار گیرد. با کنترل خوب دیابت شیرین و خوب درمان شده است دیفتری، علائم به تدریج کاهش می یابد (بهبودی) ، اما با حاد است پورفیری، عود (عود) بیشتر اتفاق می افتد.