پلی نوروپاتی به دلیل الکل
در کنار دیابت mellitus نوع 2 ("دیابت") ، سوء مصرف الکل یکی از شایع ترین علل آن است پولیروپاتی. کارشناسان تخمین می زنند که 15 تا 40 درصد از کل مشروبات الکلی از این بیماری رنج می برند پولیروپاتی. بنابراین الکل به سلول های عصبی آسیب می رساند و بنابراین "عصبی" است.
در سوء استفاده مزمن یا طولانی مدت ، افراد مبتلا معمولاً احساس متقارن در هر دو پا (به ویژه در قسمت پایینی ساق پا) ایجاد می کنند. بیماران از سوزن سوزن شدن شکایت دارند ، سوزش و درد در ساق پا یا پا. اغلب ، نقایص حرکتی به این موارد اضافه می شود ، به طوری که بیماران اختلالات راه رفتن یا لغزش مکرر را گزارش می دهند.
معمولاً قبل از این نارسایی ها آتروفی عضلانی ایجاد می شود. گاهی اوقات ، ماهیچه های کوچک دست نیز ممکن است ابتدا تحت تأثیر قرار گیرند. در مورد مصرف الکل پولیروپاتی، بیماران همچنین بیشتر در کف دست و پا عرق می کنند.
پوست بطور فزاینده ای نازک می شود و حتی می تواند زخم های دردناک ایجاد کند. از آنجا که احساس کاهش می یابد ، بیماران اغلب دچار زخم های مزمن می شوند. خوشبختانه ، با پرهیز شدید از الکل ، می توان کاهش علائم را تقریباً آهسته اما تقریباً کامل مشاهده کرد.
دیالیز بیماران مبتلا به شدید کلیه بیماری به ویژه از گوساله شبانه شکایت می کند گرفتگی عضلات و سوزش پا. الگوی توزیع فلج متقارن است. پلی نوروپاتی همچنین می تواند در بیماران مبتلا به مزمن رخ دهد کبد شکست.
پلی نوروپاتی می تواند در ارتباط با بیماریهای ارثی مانند پورفیری. پورفیریا یک اختلال ارثی در سنتز هم ، ترکیبی با آهن قرمز است خون سلول ها. منجر به می شود تاکی کاردی, فشار خون بالا (فشار خون بالا) و شدید ، شبیه انقباض درد شکم (قولنج)
از نظر عصبی ، این یا مونونوروپاتی حرکتی چندگانه یا فلج متقارن هر چهار اندام است. بر اساس طبقه بندی بین المللی ، بین نوروپاتی های حساس حرکتی ارثی و حساس به ارث تمایز قائل می شوند. HMSN نوع I شکل هیپرتروفیک ("بزرگ شده") آتروفی عضلانی است که به بیماری Charcot-Marie-Tooth نیز معروف است ، که معمولاً به طور غالب به ارث می رسد.
این بیماری شایع ترین نوروپاتی ارثی است و بین سنین 10 تا 30 سال خود را نشان می دهد. با یک نوروپاتی متقارن ، حساس و حرکتی با آتروفی ساق پا ("پاهای لک لک") مشخص می شود ، پای توخالی ایجاد انگشت چکشی و کاهش زود هنگام سرعت هدایت حرکتی و عصبی حساس به دلیل ضخیم شدن طناب های عصبی. HMSN نوع II شکل عصبی آتروفی عضلات است.
در این شکل ، سرعت هدایت عصبی در مقایسه با نوع I طبیعی است و الگوی توزیع نیز می تواند نامتقارن باشد. HMSN نوع III به طور مکرر به ارث می رسد. معمولاً ضخیم شدن طناب های عصبی و کاهش بیشتر سرعت هدایت عصبی در مقایسه با نوع I. HMSN نوع IV ، سندرم Refsum-Kahlke ، یک پلی نوروپاتی متقارن است که از انتها به تنه بدن گسترش می یابد.
این بر اساس یک اختلال مکرر متابولیسم متابولیسم یک اسید چرب خاص (اسید فیتانیک) است. علائم شامل اختلال در حرکت است هماهنگی (آتاکسی) ، شب کوری (hemeralopia) ، آسیب به شبکیه (دژنراسیون شبکیه) و ناشنوایی. همچنین در این نوع سرعت هدایت عصبی به میزان قابل توجهی به تأخیر می افتد.
HMSN انواع V ، VI و VII اشکال کمیابی هستند که با علائم در چشم ترکیب می شوند. عدم درک از درد (بی دردی) منجر به شکستگی استخوان ، جراحت یا قطع عضو می شود. در بیماریهای خون عروق، که همراه با التهاب است رگ خونی دیوار به اصطلاح واسکولیت، صدمه به اعصاب می تواند ناشی از گردش خون ناکافی یا تغذیه باشد. این منجر به فلج حساس و حرکتی می شود ، که یا متقارن است یا بر اساس نوع چندگانه تقسیم می شود. علاوه بر این ، اختلالات تغذیه ای یا متابولیک بدن نیز ممکن است رخ دهد.
تمام مقالات این مجموعه:
