ترامال

تعریف

Tramal® نام تجاری مسکن حاوی ماده فعال است ترامادول. ترامادول متعلق به گروه مخدرها و برای درمان نسبتاً شدید تا شدید استفاده می شود درد. ترامادول فقط با نسخه پزشک در دسترس است اما تحت آلمانی نیست مواد مخدر قانون (BtMVV).

ماده ترامادول به طور مصنوعی توسط Grünethal GmbH تولید و در سال 1965 ثبت اختراع شد و اولین داروی آن در سال 1977 به بازار عرضه شد. امروزه بسیاری از داروهای عمومی در دوزهای مختلف (قرص ، قطره ، شیاف ، تزریق) موجود است. (R ، R / S ، S) -2- (دی متیل آمینومتیل) -1- (3-متوکسی فنیل) سیکلوهگزانول

کاربرد

به گزارش جهان سلامتی طرح گام به گام سازمان (WHO) برای درد درمان ، ترامادول برای درد متوسط ​​تا شدید در ترکیب با ، به عنوان مثال ، استفاده می شود ایبوپروفن، ASA ، پاراستامول, دیکلوفناک (مسکن های غیر افیونی).

اثر

ترامال در بافت عصبی کار می کند ، یعنی همچنین در مغز. این ماده در سه گیرنده مختلف مواد افیونی عمل می کند مورفین، اما قدرت آن فقط حدود 10٪ از مورفین است. ترامال در گیرنده ها به روشی کاملاً غیر خاص عمل می کند و قدرت اتصال (میل) بسیار زیاد نیست ، بنابراین اثر درد تسکین خیلی قوی نیست.

ترامال همچنین جذب مجدد نوراپی نفرین را مهار کرده و ترشح آن را افزایش می دهد سروتونین در اعصاب. این اثرات تسکین دهنده اضطراب (ضد اضطراب) و اندکی است ضد افسردگی اثر با این حال ، افزایش انتشار سروتونین نتایج در افزایش یافته است تهوع به عنوان یک عارضه جانبی نامطلوب.

مقدار مصرف

فاصله بین دریافت ها: حداقل 8 ساعت. از دوز روزانه 400 میلی گرم تجاوز نکنید. تنظیم دوز فردی ممکن است لازم باشد (در درد حاد ، درمان طولانی مدت ، بیماران مسن ، آسیب کبدی و کلیوی)

• درد متوسط: تک دوز (ED) 50 میلی گرم ، در صورت عدم بهبود درد ، 50 میلی گرم دیگر مصرف کنید
• درد شدید: 100 میلی گرم ED
• درد تومور یا درد شدید بعد از جراحی: بالاترین دوز ممکن با قرص های رهش دار 100 میلی گرم صبح و عصر ، در صورت لزوم به 2 برابر 150 میلی گرم یا 200 میلی گرم در روز افزایش دهید

اثرات جانبی

ترامال به طور کلی عوارض جانبی کمی در زمینه آسیب اندام ها دارد. با این حال ، ممکن است عوارض جانبی مانند تعریق ، خواب آلودگی (آرام بخش) ، گیجی ، خواب آلودگی و تاری دید. علاوه بر این ، شدید تهوع اغلب گزارش می شود.

تشنج نیز در دوزهای بالاتر از دوز درمانی مشاهده شده است. متأسفانه ، Tramal دارای نرخ نسبتاً بالایی از پاسخ دهندگان (غیر پاسخ دهندگان) 30٪ است. در این حالت لازم است به داروی دیگری روی بیاورید.

در مورد مسمومیت با ترامال (اگر فرد به میزان قابل توجهی بیشتر از دوز درمانی مصرف کند) ، مانند سایر موارد مخدرها (مورفین) ، سقوط گردش خون ، از دست دادن هوشیاری و حتی اغماء می تواند رخ دهد. استفراغ، انقباض مردمک چشم ، گرفتگی عضلات، اختلالات تنفسی تا ایست تنفسی نیز می تواند رخ دهد. درمان: اگر بیش از 2 ساعت پیش نباشد ، می توانید در صورت مسمومیت با قرص ، کربن فعال بخورید یا لاواژ معده انجام دهید.

در غیر این صورت می توانید نالوکسون را به عنوان پادزهر و دیازپام برای گرفتگی عضلات. ترامال حاوی ماده فعال ترامادول است که به گروه بزرگی از تعلق دارد مخدرها و مانند همه مواد افیونی علاوه بر اثرات مطلوب کاهش دهنده درد ، می تواند عوارض جانبی نیز ایجاد کند. با این حال ، عوارض جانبی همیشه رخ نمی دهد ، زیرا هر فرد واکنش متفاوتی نسبت به مصرف دارو یا مصرف خاص ترمال دارد.

علاوه بر این ، عوارض جانبی نیز بسته به نوع برنامه می توانند متفاوت باشند. با توجه به فراوانی وقوع ، باید عوارض جانبی زیر را ذکر کرد: در بسیاری از بیماران (از هر 1 بیمار بیش از 10 مورد) تهوع و سرگیجه رخ می دهد. عوارض جانبی مانند خشک دهان, یبوست، سردرد ، افزایش تعریق ، استفراغ و سرگیجه شایع است (بیش از 1 در 100 اما کمتر از 1 در 10 بیمار).

گاهی اوقات (بیش از 1 در 1000 اما کمتر از 1 در 100 نفر تحت درمان) بروز ضعف ، نوسانات گردش خون ، سقوط گردش خون ، واکنش های آلرژیک (قرمزی ، خارش ، بثورات) ، تسریع ضربان قلب و تپش قلب و شکایات دستگاه گوارش مانند حالت تهوع ، اسهال و معده درد گزارش شده است. در موارد نادر (بیش از 1 در 10,000،1 ، اما کمتر از 1000 در XNUMX فرد تحت درمان) عوارض جانبی مانند ضعف عضلانی ، کاهش عملکرد ، تغییر در اشتها ، لرزش ، خون افزایش فشار ، کاهش ضربان قلب ، تاری دید ، شوک، و اختلالات تنفسی یا ذهنی (توهم، گیجی، افسردگی، کابوس ، اختلالات خواب) رخ می دهد. بعلاوه ، در موارد نادر ، بروز واکنش های آلرژیک مانند تنگی نفس یا تورم پوست گزارش می شود. به ندرت افزایش در وجود دارد کبد آنزیم ها.

استفاده طولانی مدت از ترامال ممکن است منجر به وابستگی شود ، اگرچه احتمال ایجاد وابستگی در مقایسه با سایر داروها کم است. علائم ترک پس از قطع ترامال نادر است اما ممکن است. این علائم ترک احتمالاً قبل از قطع ناگهانی بعد از مدت زمان استفاده بیشتر رخ می دهد.

در بیماران مسن (> 75 سال) و همچنین در بیماران با کلیه or کبد اختلال عملکرد ، به دلیل دفع و دفع کندتر ، بروز عوارض جانبی افزایش می یابد. بنابراین ، این بیماران هنگام استفاده از ترامال و تنظیم دوز احتمالی ، نیاز به کنترل دقیق دارند. علاوه بر این ، پزشک باید از برنامه دارویی بیماران مطلع باشد تا از تداخلات احتمالی ترمال با سایر داروها جلوگیری کند و بنابراین از عوارض جانبی احتمالی جلوگیری کند. در صورت بروز عوارض جانبی ، بسته به شدت آنها ، باید با پزشک تماس گرفته شود تا در مورد اقدامات بعدی تصمیم گیری کند (کاهش / ادامه دوز).