الکتروکاردیوگرافی در حال استراحت

ECG در حال استراحت (الکتروکاردیوگرام؛ الکتروکاردیوگرافی) به ضبط موقت مجموع فعالیتهای الکتریکی همه اشاره دارد قلب فیبرهای عضلانی با استفاده از دستگاه الکتروکاردیوگرافی. این نوار قلب با دراز کشیدن و آرامش بیمار انجام می شود. استاندارد الکتروکاردیوگرام یک 12- استرهبری نوار قلب (ECG) ، که 12 لید را به طور همزمان در طول زمان ثبت می کند. با استفاده از نوار قلب ، قلب سرعت ، ریتم قلب و نوع موقعیت (محور الکتریکی قلب) را می توان تعیین کرد. علاوه بر این ، فعالیت الکتریکی دهلیزها (دهلیز پهن) و بطن ها (بطن های پهن) را می توان خواند.

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

قبل از معاینه

نوار قلب یک روش تشخیصی غیرتهاجمی است که نیازی به هیچ گونه آماده سازی از طرف بیمار ندارد.

روش

الکتروکاردیوگرافی اجازه می دهد فعالیت های الکتریکی تمام رشته های عضلانی قلب استخراج شده و به صورت شکل موج در یک نمایش داده شود الکتروکاردیوگرام (نوار قلب). یک سیستم تحریک ویژه در قلب وجود دارد که در آن تحریک الکتریکی ایجاد می شود ، سپس از طریق سیستم هدایت انتشار می یابد. تحریک در ایجاد می شود گره سینوسی، که در واقع شده است دهلیز راست قلب گره سینوسی نیز نامیده می شود راهنما زیرا قلب را با فرکانس خاصی هدایت می کند. توسط سیستم عصبی دلسوز و پاراسمپاتیک کنترل می شود (عصب واگ) ، که به طور قابل توجهی بر ریتم قلب تأثیر می گذارد. از گره سینوسی ، تکانه الکتریکی از طریق بسته های فیبر به سمت گره AV (گره دهلیزی - بطنی) این محل در محل اتصال بطن ها (اتاق های قلب) قرار دارد و انتقال تکانه ها را به اتاق های قلب تنظیم می کند. دوره هدایت تحریک را زمان هدایت دهلیزی بطنی (زمان AV) می نامند. این مربوط به مدت زمان PQ در نوار قلب است. اگر گره سینوس از کار بیفتد ، گره AV می تواند عملکرد را به عنوان مولد ریتم اصلی بدست آورد. تعداد ضربان قلب پس از آن 40-60 ضربه در دقیقه است. اگر یک تاخیر زمانی شدید در انتقال محرک ها توسط وجود داشته باشد گره AV یا شکست می خورد ، تصویر بالینی به اصطلاح بلوک AV رخ می دهد نوار قلب استراحت معمولاً در حالی که بیمار دراز کشیده است انجام می شود. تکانه های الکتریکی با کمک الکترودها (الکترودهای مکش ؛ الکترودهای چسبنده) بدست می آیند. الکترودها بر روی بازوها ، پاها و قرار می گیرند قفسه سینه به این منظور. مشتقات نشانگر اندازه گیری اختلافات بالقوه ایجاد شده توسط جریانهای قلبی است. بین لیدهای اندام که تفاوت های بالقوه بین اندام ها را اندازه گیری می کنند و قفسه سینه لیدها ، که توسط الکترودهای قفسه سینه تعیین می شود. لیدهای اندام معمولاً براساس Einthoven (I ، II ، III) و Goldberger (aVR ، aVL ، AVf) اندازه گیری می شوند قفسه سینه لیدهای دیواری معمولاً با توجه به ویلسون اندازه گیری می شوند (V1-V6 ؛ به زیر مراجعه کنید). در 12-رهبری نوار قلب ، طبق اندوتوون (I ، II ، II) و گلدبرگر (aVR ، aVL ، AVf) منجر به اندام می شود و دیواره قفسه سینه مطابق ویلسون (V1-V6) به طور همزمان ضبط می شود. دستگاه نوار قلب این تکانه ها را تقویت می کند و یا آنها را به صورت منحنی ECG (الکتروکاردیوگرام) بر روی صفحه نمایش می دهد یا روی نوار کاغذی چاپ می کند. مدت زمان معاینه معمولاً کمتر از یک دقیقه است.

موقعیت الکترود

ویلسون رهبری یک سرب دیواره قفسه سینه تک قطبی است که به طور معمول با استفاده از 6 الکترود (V1-V6) ضبط می شود. الکترودها به صورت زیر قرار می گیرند:

V1 ICR در لبه سمت راست استرنوم (جناغ).
V2 چهارمین ICR در لبه سمت چپ استرنوم.
V3 بین V2 و V4 در دنده 5
V4 تقاطع 5 ICR با خط میوکلاویکولار سمت چپ.
V5 همان قد V4 ، روی خط زیر بغل قدامی (VAL).
V6 ارتفاع مشابه V4 ، روی خط میانی فک (MAL).
انتخابی ، به عنوان مثال ، مشکوک به انفارکتوس دیواره خلفی ، علاوه بر این در سطح V4 ​​دنبال می شود:
V7 روی خط زیر بغل (HAL)
V8 روی خط کتف
V9 روی خط مهره ای

افسانه

  • ICR - فضای بین دنده ای
  • خط Medioclavicular - خط خیالی در حال اجرا به طور عمودی از وسط ترقوه (استخوان یقه).
  • خط زیر بغل - خطوط خیالی که به شکل تشریحی زیر بغل (زیر بغل) هدایت می شوند.
  • خط کتف - خط خیالی در حال اجرا به صورت عمودی از طریق زاویه تحتانی (angulus inferior) از کتف (کتف)
  • خط مهره ای - خط خیالی در حال اجرا به صورت عمودی از طریق فرایندهای عرضی (processus transversi) ستون فقرات.

منحنی نوار قلب

نوار قلب طبیعی سنبله های مشخصی در منحنی را نشان می دهد که از زمان Einthoven (1990) با حروف P ، Q ، R ، S ، T و U نامگذاری می شوند. ECG از یک قسمت دهلیزی و یک بطن تشکیل شده است. فرآیندهای الکتروفیزیولوژیکی قلب را می توان به بخشهای مختلف منحنی الکتروکاردیوگرام اختصاص داد:

توضیحات:
موج P تحریک دهلیزی ، از گره سینوسی نشات گرفته و ابتدا از طریق دهلیز راست ، سپس دهلیز چپ منتشر می شود مدت زمان موج P: 100 میلی ثانیه
مسیر PQ خط افقی از انتهای موج P تا ابتدای مجموعه QSR امتداد دارد. زمان از پایان تحریک دهلیزی تا آغاز تحریک بطنی مدت زمان PQ: 120-200 میلی ثانیه
مجموعه QRS با یک خوشه Q کوچک و منفی شروع می شود. افزایش سنبله R بعدی انعکاسی از تحریک اکثر سلولهای عضلانی قلب است. سنبله منفی S نشان دهنده فاز نهایی دپلاریزاسیون است مدت زمان کمپلکس QRS (مدت زمان QRS ؛ زمان QRS): 110-120 میلی ثانیه
نقطه J انتقال از نقطه S به نقطه ST
مسیر ST همه سلولهای بطن ها (اتاق قلب) اکنون قطبی شده اند. ECG یک خط ایزوالکتریک (= بدون انحراف) را نشان می دهد که از انتهای کمپلکس QRS تا ابتدای موج T گسترش یافته است.
موج T از ریپولاریزاسیون ، یعنی رگرسیون تحریک بطن ها ناشی می شود. معمولاً مثبت است
مدت زمان QT مترادف: زمان QT ، فاصله QT ؛ مربوط به سیستول بطنی است ، به ضربان قلب بستگی دارد. شامل QRS ، بخش ST و موج T است. مدت زمان QT به شدت وابسته به فرکانس است: تقریباً 350-440 میلی ثانیه
موج U بعد از موج T مرتباً ارتفاع رخ می دهد. افزایش کم عمق مثبت پس از موج T ؛ تصور می شود که موج U با repolarization سلولهای پورکینژ مطابقت دارد.

تغییرات ECG و تفسیرهای احتمالی آنها در تصویر بالینی مربوط شرح داده شده است. یادداشت های بیشتر

  • فاصله روابط عمومی ، که مدت زمان هدایت سیگنال از دهلیزها از طریق گره دهلیزی - بطنی (AV) در بسته های او و فیبرهای پورکینژ بر روی نوار قلب (ECG) را نشان می دهد ، بسیار مستعد ابتلا به اختلالات ژنتیکی است. یک مطالعه مرتبط با ژنوم ، انواع مختلفی را در 202 مکان ژن توصیف می کند که فاصله PR را کوتاه یا طولانی می کنند:
    • طولانی شدن فاصله PR = تاخیر در انجام تحریک نتیجه ممکن است باشد بلوک AV با برادیکاردی (ضربان قلب خیلی آهسته است: <60 ضربان در دقیقه) ، که نیاز به کاشت a دارد راهنما.
    • کوتاه شدن فاصله PR. این ممکن است منجر به سندرم قبل از تحریک شود - مانند سندرم ولف-پارکینسون-وایت (تاکی کاردی مجدد ورودی گره AV (AVRT) همراه با پیش تحریک) - با تاکی کاردی (در این حالت: شروع ناگهانی تپش قلب منظم ، معمولاً سریع ؛ تعداد ضربان قلب: 160-250 در دقیقه)